Ik dacht altijd van mezelf dat ik een vrij hoge pijngrens heb. En misschien is dat ook wel, maar het kan net zo goed niet zo zijn want tja, hoe bepaal je eigenlijk je pijngrens, is daar een schaal voor of zo en wie bepaalt die schaal dan?. Want ik heb pijn. Een heleboel pijn. En het wordt alleen maar erger. En dat vind ik verschrikkelijk. Maar dat lijkt me logisch.
Vorige week zondag kwam ik uit bed en ik rolde wat met mijn nek. Ik hoorde (ja echt, ik hoorde) wat gekraak en geschuur in mijn nek. Maar stond daar verder niet bij stil. Op maandagavond zei ik een paar keer tegen Mr. T. dat ik toch wel een heel vervelend gevoel in mijn linkerarm had. Een continu zeurende pijn. Dat is sindsdien alleen maar erger geworden. Vanaf dinsdag slik ik paracetemol als ware het snoepjes wat natuurlijk overdreven is. Maar helpen, helaas pindakaas. Op donderdagochtend ben ik naar de dokter geweest. Een huisarts in opleiding. Niks mis mee, maar volgens haar was het een overbelaste spier en dat zou vanzelf beter worden. Ik geloofde haar op haar mooie bruine ogen en hoopte er het beste van. Dat beste bleef uit. Sterker, donderdagavond was KaUuTee. Pijn in het kwadraat. 🙁
Vrijdag moest ik naar cursus. Ik ben namelijk ook wel van: wat thuis pijn doet, doet elders ook pijn dus dan kan je maar beter wat afleiding hebben. En daarbij: ik was niet ziek als in rillerig, overgeverig en diarreërig (of hoe je dat ook schrijft). Dus ik ging naar die cursus en had inderdaad pijn, maar kon het wel handelen. De cursus was overigens erg leuk maar daar schrijf ik nog wel een keer over.
De nacht van vrijdag op zaterdag was hell. Zo erg dat ik -voor het allereerst in mijn leven voor mezelf- op zaterdagochtend de huisartsenpost gebeld heb. Daar werd uitgebreider onderzoek gedaan en het vermoeden uitgesproken van een beknelde zenuw in de nek. Er werden mij pijnstillers voorgeschreven en ik kreeg de opdracht desnoods snel naar de eigen huisarts te gaan als het niet beter werd. Of als ik tintelingen in de vingers of een dof gevoel kreeg. Dat heb ik gelukkig niet (afkloppen).
Nou die pijnstillers, die werkten zaterdag nog niet echt maar zondag ging het wel iets beter. Hoe het vandaag gaat, moet ik maar even afwachten.
Disclaimer: lieve mensen, ik weet dat er veel en veel en veel ergere dingen en ziektes zijn. Heus. En ik wil ook absoluut niet klagerig overkomen. Maar pffft, dit overkomt mij op dit moment en ik zit er meer dan vol van. Het beperkt me op een manier die ik niet ken. Zelfs niet uit mijn meest donkere periode toen mijn lijf (en mijn geest) me zo in de steek liet. Dus ik baal en heb pijn. En hoop met alles dat ik in me heb dat het snel overgaat.
Lieve Mrs T. Het is toch logisch dat het je even allemaal teveel wordt? Mag het alsjeblieft? Je eigen kruis weegt altijd het zwaarst. Het siert je dat je oog houdt voor andermans leed en ellende maar van pijn hebben word je gewoon heel ongelukkig. Beterschap!
Iedereen moet af en toe even mogen klagen of piepen, dus jij ook. Zeker als je verder nooit zeurt. Ik hoop voor je dat het niet echt een nekhernia is.
Dat kraken… dat herken ik trouwens hoor, erg raar dat je lijf zo kan doen.
Lieve Mrs. T, jij hoeft geen verklaring af te leggen hoor! Jij schrijft nou eenmaal over álles wat je bezig houdt en momenteel is dat helaas (voor jou) pijn. Ik zou alleen willen dat ik wist wat je ‘r aan kon doen. Fysio? als ‘t n beknelde zenuw is, kan die je mss helpen? Niet te lang mee blijven lopen hoor, er zijn niet voor niks artsen en je betaalt ook geen premie voor de kat z’n viool!!! Sterkte! xC
Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat ik echt weet wat je bedoelt.
Sterkte!
En snel opknappen hoop ik voor je.
Oeh, balen!! Pijn kan heel erg storend en vermoeiend zijn!! Hopelijk werken de pijnstillers en een beetje klagen op z’n tijd lucht enorm op!! Dus gewoon doen, zo af en toe!!
Gunst! Heel veel sterkte. Naar zeg!
Pijn doet rare dingen met een mens, vooral als het dicht bij je hoofd zit (nek en zo). Neem het echt goed serieus en zeur vooral bij de huisarts….. Je hebt er recht op dat ze er alles aan doen om jou van je pijn te verlossen. Dat is geen klagen (ook niet op je blog). Als je pijn hebt, kun je bijna aan niets anders meer denken. Sterkte en hou ons op de hoogte.
Bah wat vervelend (dekt de lading niet, I know) En klagen helpt niet, maar het mag wel en het verzacht misschien ietsje.. Spoedig herstel!
Ik ken dit soort pijn uit eigen ervaring, heb ook zo nu en dan een zenuw bekneld zitten in mijn rug…..en je klaagt of overdrijft echt niet, dat is gewoon een vreselijke pijn! 🙁 Bij mij is rust meestal het beste hulpmiddel. Ik hoop voor je dat het snel beter wordt want dit is echt geen pretje.
Sterkte! Je hoeft je niet te verontschuldigen omdat er andere ergere ziektes zijn, dat kun je niet vergelijken….en dat hoeft ook niet.
Gosh .. nou meid ik wens je sterkte. Ik herken de pijn en soms word je er helemaal naar van. Hoop dat het snel over is.
gr. Elise
Yak, vervelend zeg! Hoop dat het snel beter wordt en idd; nog even langs je eigen arts.
Lieverd ik leef met je mee! Net in deze drukke gezellige week kan je dat extra moeilijk gebruiken. Hoop dat het snel weer beter gaat. Dikke knuffel, Mam.
Bah, rot voor je. Ik worstel er ook al maanden mee.
Beterschap!
sterkte en beterschap!!
Ik ben chronisch pijnpatient, en weet er alles van, soms kan een pijn je alsnog verrassen hoeveel je ook gewend bent
Het is niet van belang of er mensen zijn die meer of langduriger pijn of ziektes hebben. Het is geen wedstrijdje. Op dit moment ervaar jij de pijn als verschrikkelijk, dan is het ook zo, en dat is je goed recht. En het is mooi dat je dit blog hebt om het te delen. Ik wens je veel sterkte. Mij heeft het kraken van de nekwervels veel goed gedaan.
Net als Ellen in Zwitserland houd ik het ook bij een chiropractor. Ik denk dat dat in onze landjes meer gebruikelijk is… Die zijn experts in beklemde zenuwen.
Ach meis, verontschuldig je niet. Het is gewoon NIET fijn. Ik heb vorig jaar dat gedoe met die zenuwen gehad, en dat was één nacht echt hel. Daarna nog twee weken ontzettende pijn gehad, gelukkig zwakte het af. Eén van de ergste pijnen die ik in mijn leven heb gehad tot nu toe. Drie bevallingen waren er niets bij vergeleken. Sterkte, kop op. En laat je niet zomaar door een huisarts het bos in sturen, die weten er ook vaak niets van is mijn bescheiden mening ende ervaring inmiddels…
Heel veel sterkte, meisje. Ik hoop dat de oorzaak snel wordt gevonden en verholpen kan worden. Je mag hier alles schrijven en uiten. Het is toch zeker jouw blog!
Sterkte!
Je schrijft op je blog toch over de dingen die je bezig houden? Nou, en nu houdt dit je bezig. Je schrijft wat jij wilt schrijven en dat hoeft, in mijn ogen, geen uitleg/verontschuldiging.
In elk geval klinkt het erg pijnlijk en onhandig. Zeker wanneer het je beperkt in je doen en laten. Hoop dat de medicijnen je helpen en dat het snel beter gaat.
Ik dacht ook meteen aan een chiropractor Sterket! En zou ibruprofen niet beter helpen?
Dit is geen klagen, dus ga vooral je gang. Zenuwpijn is heel erg pijnlijk, een hele, nare, diepe pijn.
Hou je taai! Ik hoop dat die pijnstillers vandaag nog weer een beetje beter werken.
Van de week wél even naar je huisarts gaan hè? Beloofd? 😉
Heel veel sterkte. Ik weet wat pijn met je kan doen, verschrikkelijk! Persoonlijk zou ik het met chiropractie proberen! Een “beknelde zenuw” bestaat niet, stom dat ze dat nog steeds zo noemen….De oorzaak van pijn in de nek, schouder en arm is vaak een geïrriteerde zenuw.De zenuwaansturing naar de schouder, arm en hand wordt verzorgd door zenuwen die vanuit de nek en de
bovenrug komen. Vaak is een verstoorde functie van wervels in de nek de reden voor dit soort klachten.
Natuurlijk zijn er mensen die het erger hebben dan jij, maar op dit moment ben jij degene die pijn heeft en dat is voor jou dus net zo erg. Ik hoop voor je dat het snel beter gaat, beterschap dus!