Het vierde (ik ben benieuwd hoe lang ik dat bijhouden vol ga houden) boek dat ik op mijn e-reader las was ‘Troostkind‘ van Loes den Hollander.
Waar gaat het boek over?
Voor de buitenwereld lijkt het een gewoon gezin, dat het verlies van het jongste kind heeft verwerkt. Maar het ligt anders. Een van hen heeft de kenmerken van een tijdbom en brengt de anderen regelmatig in beroering. En in conflict. Astrid van Velzen is de moeder van dit gezin en op een dag in juni ontdekt ze iets wat niet alleen een gevoelige snaar raakt, maar ook de voorbode blijkt te zijn van geweld en dreiging. Ze vermoedt dat haar zoon hier iets mee te maken heeft. Hoever ga je als moeder om de daden van een kind goed te praten? Hoe lang lukt het je de andere kant op te kijken? Wat moet er gebeuren om je zover te krijgen dat je ingrijpt?
Volgens mij heb ik nog nooit een boek van Loes den Hollander gelezen, maar na het lezen van dit boek gaat daar zeker verandering in komen.
Ik vond ‘Troostkind’ namelijk zeer de moeite waard. Het verhaal is opgebouwd in twee tijdlijnen. De ene lijn beschrijft het heden, de andere vindt ook plaats in het heden, maar betreffen ‘gesprekken’ die Astrid voert met haar moeder over haar verleden. Haar moeder die streng Jehova-getuige was en waarmee Astrid op 17-jarige leeftijd -noodgedwongen- breekt.
Ik had vrij regelmatig dat ik zo in het boek zat dat ik Astrid ertoe wilde bewegen de politie in te schakelen, dus dat wil wel wat zeggen. Aan de andere kant: hoe zou je zelf reageren als je eigen kind zulke verschrikkelijke dingen doet. Lever je hem uit of probeer je zijn misdaden te verhullen?
Het lukt Hollander ook nog om aan het eind van het boek drie (eigenlijk zelfs vier al had ik die vierde wel verwacht) totaal onverwachte wendingen in het boek te verwerken. Wendingen die ik niet verwachtte en waardoor het extra indruk maakte.
‘Troostkind’ is zeker de moeite waard. Lezen dus.
Ik vrees dat ik je toch teleur moet stellen. Ik heb heel andere boeken op mijn lijstje staan.
Bedankt voor de tip, heb het boek op mijn ‘nog-lezen-lijstje’ gezet 🙂
Sjeempie, wat lees jij in een sneltreinvaart! Het boek zegt me niets, maar het thema lijkt me interessant. Het is knap om de lezer zover mee te voeren, dat je het niet blind voor je kind opneemt, maar je aan het twijfelen brengt, waar je goed aan doet. Zo te lezen is Loes den Hollander daar uitstekend in geslaagd!
Heb je ‘het diner’ gelezen (van een van die gozers van Jiskefet)? Dat behandelt hetzelfde thema.. Om over jouw vraag door te borduren: Ik denk dat je wel altijd van je kind blijft houden, maar dat betekent niet dat je zijn daden moet goedkeuren of zelfs hem helpen uit de handen van de politie te blijven……. Die moeder van Joram van de Sloot heeft op een gegeven moment ook iets dergelijks gezegd, meen ik. Het is verschrikkelijk als je eigen kind een moord pleegt, maar je helpt hem niet als je dat goedpraat. Moord en/of zedendelicten zijn niet goed te praten…….
Ik heb al veel gelezen van Loes den Hollander… altijd goed!
Ik ken een aantal boeken van haar, maar deze nog niet. Weer eentje voor mijn lijstje. Bedankt.
O, hoe blijf je het zo goed volhouden om regelmatig blogs neer te zetten? En daarbij ook nog zo veel te kunnen lezen?
Ik heb je ongelezen blogs weer gelezen, altijd weer zo de moeite waard!
Heerlijk!
Ik ken de schrijfster niet en dus het boek ook niet. Het verhaal klinkt toch wel indrukwekkend en ik ga proberen de naam en de titel te onthouden voor ergens in de toekomst.:-)
ik vind de boeken van deze schrijfster wisselend leuk, en twijfelde over deze….en ook nu nog twijfel ik erover :-)( maar dat komt ook omdat ik vrij weinig tijd heb de laatste tijd om echt te lezen, wat ik wel erg mis natuurlijk)
Ik ken een aantal boeken van deze schrijfster en vind de kwaliteit van de boeken nogal wisselend. Dit boek zal ik iig onthouden!
Dankje, dat lijkt zeker iets voor mij, die zet ik op mijn lijst! Jammer zeker dat het uit was he?
Ik heb Den Hollander nog op mijn to-read-list staan…
Thanks. Komt op mijn lijstje.
Klinkt herkenbaar, in de zin van dat ik al wel eens eerder een boek met een dergelijke verhaallijn ben tegen gekomen. Kan me alleen niet herinneren welk boek, ha.
Heb ‘vrijdag’ van Loes den Hollander op mijn te lezen lijst staan, die ga ik eerst lezen {na de 100jarige man & ‘extremely …. close’