Trouwe lezers weten dat onze vriendengroep al ruim 20 jaar twee keer per jaar bij elkaar komt om dan de middag en avond door te brengen.
De middag heeft vaak een enigszins sportief karakter en de avond bestaat uit eten, drinken, spelletjes doen en bijkletsen. De vriendendagen zijn immer erg leuk en worden bijna altijd druk bezocht. Echter … wij hadden inmiddels een probleem: van verschillende kanten werden we bestookt door onze kinders. Zij wilden namelijk ook wel ‘ns mee met zo’n vriendendag! En zo geschiede …
Afgelopen zondag, op Mr. T.’s verjaardag, werd de eerste vriendendag met kinders georganiseerd. Het oorspronkelijke programma ging, in verband met de tropische weersvoorspellingen, de ijskast in en dat betekende dat we richting het water gingen. Nou ben ik dus een typje dat absoluut helemaal niets om water/zwemmen geeft. Sterker: ik heb niet eens een bikini/badpak de laatste keer dat ik het in zwembad lag is denk ik zo’n 22 jaar geleden, maar goed … alles voor de kinders uiteraard.
Dus wij (en met ons zo’n 45 vrienden en kinders) togen naar het water. Daar was gelukkig een lekker briesje wat maakte dat het er best goed toeven was. De meiden en Mr. T. hebben zich meer dan prima vermaakt en het was ook gezellig hoor. Maar ja, zoals gezegd, die combi: water – Mrs. T. is gewoon niet een heel goede.
Waar ik me trouwens best een beetje aan ergerde is dat het gros van de mannen al vroeg in de middag aan het bier meent te moeten gaan zitten. En dan niet één pilsje he, nee, na die ene volgen er nogal wat meer. Kom op zeg, er zijn kinderen bij, je kunt toch ook wel een keer zonder een pilsje? Of wacht op z’n minst tot het eten.
En waar ik ook best een beetje moeite mee had is de verschillende manieren van opvoeden. Zo was er bij het adres waar wij gingen eten een golfbaan in aanleg. Dat terrein was afgezet met rood-wit lint. Rood-wit lint betekent in mijn optiek: niet betreden. Op dat terrein stonden grote regeninstallaties het gras te besproeien. Dat het heerlijk zou zijn om daaronder door te rennen, dat begrijp ik. Dat kinderen dat dus willen, dat begrijp ik ook. Maar … dat rood-witte lint is er niet voor niets. Dus wat krijg je dan, een aantal kinderen mag niet waaronder uiteraard die van ons en een aantal kinderen hebben ouders die zeggen: ‘ja, ga maar doen, da’s leuk’. Tssss!!!
Nu kun je wel zeggen: maak je niet zo druk meid (en zo heel erg druk maak ik er me ook niet om), maar ik vind het wel exemplarisch voor deze tijd. Alles moet altijd maar leuk zijn, alles moet altijd maar mogen. En daar, lieve mensen, dáár heb ik dus wel moeite mee.
Enfin: lang verhaal kort. Ik ♥ vriendendagen, maar dan bij voorkeur zonder kinders. En laat dat de meiden maar niet horen. 😉
ben het helemaal met je eens, die linten hangen daar niet voor niets. als je deze al negeert, waar blijf je dan later in de opvoeding met grenzen stellen?
helemaal mee eens: mijn kinderen zouden ook niet mogen!
Wat kan ik me voorstellen dat je geërgerd bent over de opvattingen wat betreft de opvoeding bij anderen. Ik heb dat ook wel eens. Nu ben ik natuurlijk een stuk ouder en zijn mijn kinderen volwassen. Dan is het altijd een stuk makkelijker praten:-)
Maar onze oudste verwacht binnenkort een kind en we praten dus best vaak over opvoeden. Ze is zelf altijd nogal relaxt en er kan altijd veel bij haar en ik denk dat haar opvoedingsmethode ook zo zal zijn. Ze houden evenwel van goede manieren en sociale kinderen. Je snapt dat ik als grootouder heel nieuwsgierig ben hoe dat zal gaan.
Janny
Leuk is het wel, dat hele spul bij elkaar, maar al die verschillende opvoedmethodes gaat meestal niet samen.
Wij gingen ooit vakantie vieren met een zus van mijn moeder met gezin. Die kids mochten alles, wij niet. Geen zin meer in eten? Dan schoven ze hun borden wel en zeiden: “vol”. Werd zo in de vuilnisbak gekieperd. Konden (zeg maar gerust wilden) ze niet slapen, mochten ze gewoon hun bed weer uit, wij niet. Ik snapte het niet en mijn ouders zaten echt met samengeknepen billen… In het vervolg maar lekker met eigen gezin op vakantie! Dus ik snap jouw beweegreden, lekker alleen met de vrienden is beter!
Heel herkenbaar, zo is mijn beste vriendin en haar man heel prettig gezelschap zonder hun dochter. Maar zodra dit uberverwende wicht in beeld komt…brrr, we wimpelen dan ook afspraakjes af met hun dochter erbij.
Ik vind het wel bijzonder dat je als vrienden het dus heel goed kunt vrienden maar als mede ouders, absoluut niet op 1 lijn zit.
Heel herkenbaar!! Allereerst van het zwemmen, mij zie je dat ook niet snel doen!! Zelfs in USA heb ik niet gezwommen terwijl het er bloedheet was!!
En idd, de meeste onenigheid tijdens zo’n uitje komt door de kinderen…beter gezegd door de verschillende manieren van regels opstellen omdat ieder ouder hun kind anders opvoed! Tijdens familieweekenden die wij regelmatig hebben zijn wij ook wat flexibeler…maar we zijn ook heel stellig, als de wet zegt dat iets verboden is dan is dat ook zo! Maarja…blijft toch altijd moeilijk!
Hihihi, tja, lijkt mij ook gezonder… heerlijk hoor, als die kids ‘t leuk hebben, bij voorkeur met elkaar. Maar je zal toch altijd tegen verschillen van opvoeding aanlopen en dat zóu natuurlijk eventueel ‘n ander (vertekend) beeld kunnen geven van je vrienden… dat wil je niet!!!
Oh btw… tja, van die biertjes, daar zou ik toch makkelijker in zijn geweest, gezien de weersomstandigheden… maargoed he, ieder z’n meug hé 😉
Absoluut. Als iets afgezet is dan kom je daar niet, je moet het je kinderen wel leren. Als ze nu al dat geleerd krijgen dan doe je iets niet goed.
Hier vroeger ook, kinderen een eigen bakje chips. op = op en geen gegraai op tafel !
gr. Elise
Ik herken het hoor!
Wij hebben nog weinig kleine kinderen in de familie, maar wel uiteenlopende leeftijden.
De ‘Omes en Tantes’ tussen de 45 en de 65,
Nichtjes en neefjes zo 25 – 35
en dan nog jonger eentje van 9, eentje van 1 en dan 2 babies.
maar met die laatste hou ik weinig rekening ‘of ze mee kunnen doen’
maar dáár zijn de meningen nogal over verdeeld 😉
Ik ben voorlopig weer jááááren klaar met organiseren, dus volgend jaar is de eer aan een ander!
(die geloof ik alleen uit eten wil….)
Het blijft altijd moeilijk 😉
Vriendendag is voor vrienden, en dan liefst zonder de kinderen. Al was het maar dat je dan ook echt aandacht aan je vrienden kunt schenken, en niet constant naar de kinderen om hoef te kijken
Als ik echt aandacht wil kunnen hebben voor mijn vrienden, spreek ik liever af zonder kinderen. Anders is altijd wel iemand met een kind bezig en dan kun je toch niet echt prettig praten. Maar zo’n vriendendag is op zich wel een heel leuk idee zeg.
En van dat opvoeden, wel waar wat je zegt. Het lijkt soms of ouders liever vrienden willen zijn met hun kinderen dan ouders ervan. Ik kan daar ook niet zo goed tegen. Ben liever gewoon streng (consequent) met hopelijk beschaafde kinderen als eindresultaat. Het leven is niet alleen maar lol en dat mogen kinderen ook best beseffen.
hear hear Kaatje!
Ik heb geen kinderen en zelfs ik herken het. We hebben hier volgende week familiedag en dan gelukkig pas vanaf een uur of 18.00-18.30 bier (het begint om 14.00). Met al die kinderen vallen de verschillen bij ons vooral op qua voeding. De ene mag onbeperkt snoepen en hoeft niets te eten en bijvoorbeeld de kinderen van mijn broer (terecht) moeten ook gewoon eten en krijgen gedoseerd lekkers. Twee weken terug op een verjaardag ging mijn jongste neefje nog naar een moeder. M. M. F. pakt heel veel M&M’s. Hij is gewoon gewend alles te vragen en hij pakt niet ongevraagd en die moeder van dat 3-jarige meisje vind het prima dat haar dochter onbeperkt snoept. Hij begrijpt dat niet helemaal soms. Ik vind jouw opvoedingslijn heel erg goed.
We zitten op een lijn vwb bier en het rood-witte lint! wat mijn kinderen ook niet mochten en ook nooit deden was hard gillen op straat of waar dan ook of zeuren in supermarkt of winkel.
Heel herkenbaar allemaal en bier en mannen, tja wat kan ik daar op zeggen. Is misschien het beste te vergelijken met vrouwen en shoppen of vrouwen en schoenen. Ik hoop dat je ermee kunt lachen. 🙂
🙂
Lastig, die verschillen. In dit geval zouden mijn kinderen ook niet hebben mogen spelen daar. Op een verjaardag vorige week, had ik dus ook een ongemakkelijk gevoel omdat mijn peuter wel chipjes mocht pakken die op tafel stonden (hij vrat er redelijk veel van op) en de peuter van mensen naast ons niet. Die kreeg er één van zijn vader, en toen mocht ze nergens meer aankomen. Dat vind ik moeilijk, vooral voor dat andere kindje (en schaamde me een beetje als ouder omdat ik hem wel toestond). Ik wilde namelijk het feestje voor peuter ook niet verpesten omdat die andere ouders strenger zijn?! (Leeftijd speelt in deze ook mee, mijn grotere kinderen zijn wat bescheidener/weten meer hoe het wel/niet hoort.)
Oh, ik voel een ogje opkomen. 😉 Bij ons geldt: waar de grote mensen zitten en wat daar op tafel staat, dat is niet voor de kinderen. Die krijgen op andere plekken ongetwijfeld al meer dan genoeg.
Zo herkenbaar, zowel het bier als het rode lint. En mijn kind weet dat ‘nee’ ook echt ‘nee’ betekent en dat rood/witte linten er niet voor niets staan.
Waar ik me op het schoolplein dan aan sta te ergeren is een aantal van zijn vriendjes die denken dat met jengelen en drammen ‘nee’ wel ‘ja’ zou kunnen worden. En dan hun ouders die daar staan van: ‘ach, schatje, dan gaan we wel iets anders leuks doen’ om ondertussen nog een keer aan mij te vragen of het toch echt niet kan. sigh!!
Hier nog iemand die niet begrijpt dat de de kids van nu alles maar schijnen te mogen in het kader van dat het goed is voor hun individuele ontwikkeling als mens. Wij hebben zelf geen kinderen, dus ik erger me regelmatig aan andersmans kinderen en begrijp soms niet waarom bepaalde mensen voor kinderen hebben gekozen, als ze er toch geen verantwoordelijkheid voor willen dragen en de opvoeding aan de maatschappij willen overlaten…
Ik begrijp je helemaal. Zowel het bier als de ongehoorzaamheid zijn storende factoren. Misschien kunnen jullie het om en om zonder kinderen organiseren.
Fijn weekend.
Oh wat is DIT herkenbaar….
Volgende vriendendag dan maar met onze kinderen, die weten ook wel wat zo een rood-wit lint betekent 🙂
Ik kan me jouw verbazing (ergernis) heel goed voorstelen over de opvatting dat alles wat leuk is maar moet mogen en dat zo’n rood-wit lint dus blijkbaar over het hoofd gezien mag worden……ik maak het op mijn werk dagelijks mee! Het is heel begrijpelijk dat de kinderen bij ons graag met de auto’s, treinen en vliegtuigen willen spelen maar toch ook duidelijk dat dit (ivm storingen en kapot gaan) niet gewenst is….er zijn echter genoeg ouders die hun kinderen zelfs aanmoedigen zo van: ja leuk ga maar op zo’n vliegtuig zitten!
Zonder kinders is het toch anders… maar anderzijds, hoort het ook bij vele levens…