Honderdvijftig tinten

Ik had er natuurlijk al een heleboel over gehoord, over die vijftig-tinten-boeken van een zekere E.L. James. De meeste reacties waren niet echt heel positief of komt dat omdat men niet toe durft te geven dat het best leuke boekjes zijn, want tja, het zijn natuurlijk vrij expliciete boeken 😉.Toen ik ze dus alle drie digitaal aangeboden kreeg wist ik het nog niet zo heel goed.

Laatst echter las ik een vrij lastig door te komen boek, dus wat luchtige kost was welkom.

Waar gaan de boeken over?

Vijftig tinten grijs is het eerste deel van de zinderende trilogie die in Amerika en Engeland al honderdduizenden vrouwen in vuur en vlam heeft gezet. Vijftig tinten grijs vertelt hoe de jonge, onbevangen literatuurstudente Anastasia Steele onverwachts in aanraking komt met de charismatische, mysterieuze miljardair Christian Grey. Ze is direct betoverd door hem, maar probeert hem uit haar hoofd te zetten: hij is te rijk en te hoog gegrepen voor haar. Totdat Grey op een dag ineens in de winkel staat waar ze parttime werkt.
Vanaf dat moment zal Christian Grey Anastasia geen moment meer met rust laten. Steeds dieper trekt hij haar zijn wereld van duistere seksuele fantasieën in. Anastasia geniet aanvankelijk zeer van alles wat Grey haar op seksueel gebied leert en van de luxe en rijkdom waarmee hij haar omgeeft. Maar meer en meer krijgt Grey de verliefde Anastasia in zijn macht. Zijn donkerste en diepste wens: totale controle over haar. Christian Grey is verslavend gevaarlijk.
Vijftig tinten grijs is het boek waar elke vrouw het over heeft.

In Vijftig tinten donkerder wordt Anastasia Steele afgeschrikt door Christian Greys duistere geheimen, en verbreekt ze haar relatie met de gekwelde miljardair. Ze start een nieuw leven en begint een carrière bij een uitgeverij in Seattle, maar haar constante verlangen naar Grey blijft haar gedachten domineren. Wanneer hij haar een nieuw voorstel doet kan ze hem dan ook niet weerstaan. Al snel komt Anastasia meer te weten over het hartverscheurende verleden van de beschadigde en veeleisende Christian dan ze ooit voor mogelijk had gehouden, en wordt ze geconfronteerd met de vrouwen uit zijn verleden. Terwijl Grey worstelt met zijn demonen moet Ana de belangrijkste beslissing van haar leven maken.

Vijftig tinten vrij is het laatste deel van de zinderende trilogie die in Amerika en Engeland al miljoenen vrouwen in vuur en vlam heeft gezet.
Toen Anastasia Steele de gedreven en getraumatiseerde zakenman Christian Grey voor het eerst ontmoette, ontvlamde er een sensuele affaire die hun beider levens voorgoed zou veranderen.
Ana wist altijd al dat het niet gemakkelijk zou zijn om van Christian Grey te houden, maar nu zorgt hun relatie voor allerlei onvoorziene uitdagingen. Zo moet Ana leren omgaan met Christians extravagante levensstijl zonder haar eigen integriteit of onafhankelijkheid te verliezen, en moet Grey zijn dwangmatigheid zien te bedwingen en de gruwelen uit zijn verleden gaan accepteren.
Nu ze eindelijk samen zijn, leven ze in een wereld vol liefde, passie, intimiteit, rijkdom en eindeloze mogelijkheden. Maar juist op het moment dat ze het geluk in handen lijken te hebben, dreigt het noodlot Ana’s zwartste nachtmerries werkelijkheid te maken.

Ik vond alle drie de boeken eerlijk gezegd vooral heel erg vermakelijk en hilarisch. Natuurlijk heeft het boek zijn donkere kanten zoals het verleden van Christian, maar waar ik vooral van genoten heb is de leuke manier waarop Ana omgaat met haar eigen gedachten. Haar ‘oh hemel’ komt vele malen terug in de boeken en vind ik aandoenlijk.

De heftige discussies die Ana met Christian voert zijn vaak tenenkrommend omdat je wilt dat híj nu ‘ns een keer bakzeil haalt, maar ook die hebben uiteindelijk toch hun charme.

Ja, er zitten veel en erg expliciete seksscènes in de boeken, maar ik vond ze niet heel erg storend of genant. Ik moet daar wel bij zeggen dat ik op een gegeven moment (vooral in het tweede deel) wel zo iets had van ‘ja, nu weet ik het wel hoor’ en de betreffende bladzijdes snel scande.

Ik begon overigens op een vrijdagmiddag in deel 1 en had deel 3 8 dagen later uit. Zo’n1500 bladzijdes in behoorlijk korte tijd dus waarmee maar weer ‘ns duidelijk wordt dat dit gewoon echt een soort erotische chicklit is dat verder weinig om het lijf heeft (hahaha, wat een briljante woordspeling).

21 gedachten over “Honderdvijftig tinten

  1. Haha. Tja. Natuurlijk zijn ze irritant simpel geschreven en is het herhaling, herhaling, herhaling. Maar uhm… Ik vond het af en toe best jammer dat ik geen man in de buurt had hoor. Met een stropdas. Of whatever. (of is het not done om dat toe te geven?)

  2. Eens in de zoveel tijd komt er weer zo’n boek of zo’n serie. En ik heb er zo niets mee. Maar wel fijn dat er zoveel vrouwen zijn die er wel eh… blij van worden! 😉

  3. Ik heb ze ook alle drie gelezen… het las inderdaad lekker weg en ik vond de “ruzies/discussies/gebakkelei soms heel storend… net als jij had ik bij de sexscenes op een gegeven moment “ik weet het nu wel” en ben naar de volgende (of die daarna) gegaan…

    als de film komt hoef ik die echt niet te zien… en al helemaal niet als Justin Bieber de rol van Christian gaat spelen… brrrrrrr…

  4. Ook ik heb ze in 1 weekend alledrie gelezen.
    Net als jij wilde ik even iets luchtigers nadat ik de boeken van Cody McFadyen had gelezen. Even iets anders dan thrillers die ik normaal lees.
    En ik vond het vermakelijke boeken, moest er regelmatig om lachen.
    Ze lezen lekker makkelijk weg.
    Ok veel sex, maar het is juist verhaal wat daar onderdoor groeit wat mij boeide om door te blijven lezen, je leest dat er steeds meer loskomt over zijn verleden, je leest hoe zij steeds leert hoe zij ook haar zelf kan blijven en toch een ontdekkingstocht over elkaar leren vertrouwen.
    Ik vind het dus een zeer geslaagde triologie, film zou ik niet willen zien, want het leuke van deze boeken is dat het erg spreekt tot de verbeelding en dat vind ik ook het leuke van deze boeken.

  5. Ik denk niet dat ik het ga lezen. Ik ben al niet zo’n fan van erotische literatuur, teveel hetzelfde, maar de hausse rondom dit boek vind ik helemaal niks. Ik heb het eerste deel even doorgekeken bij een vriendin, maar eigenlijk heeft het ook niets met literatuur te maken. Volgens mij is het gewoon een seksboekje. Maar wel goed voor de beurs van de schrijfster: die moet inmiddels miljonair zijn, schat ik.
    Janny

  6. Om eerlijk te zijn denk ik dat de gemiddelde Nederlandse vrouw niet echt heel erg onder de indruk zal zijn van het gegeven dat er seksscenes in de boeken voorkomen. Ik in ieder geval niet. Ergens zag ik wel dat de boeken lekker weglazen, maar ik kon er niet bij wegdromen omdat ik maar over de schrijfstijl bleef struikelen. Het is gewoon heel persoonlijk, want ik kan soms wel van heel simpele chicklitboeken genieten.

  7. Kijk aan, ik had dus hetzelfde als jij, ik heb ze ook alle drie gelezen, maar in boek 2 begon ik ook de sexscenes over te slaan omdat ik ze zo voorspelbaar vond.
    Ik vond de boeken wel vermakelijk om te lezen.

  8. Dus jij vond het wel wat. Ik ben altijd een beetje eigenwijs, zo’n boek dat opeens zoveel media-aandacht krijgt, dat lees ik dan niet. Komt ws wel over een paar jaar of zo, als ik ‘m per ongeluk in mijn handen krijg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *