Ik heb best veel kleding. Dat durf ik best toe te geven. Mr. T. heeft veel minder kleding. Heel veel minder. Hoe dat komt? Nou, voor een deel natuurlijk omdat hij een man is die kleding niet heel erg belangrijk vindt. Ergens vind ik dat dan weer best jammer. Mr. T. immers is happy met een spijkerbroek en een shirt. Da’s genoeg. Vindt hij. Schoenen? Die heeft hij twee paar. Eén paar werkschoenen en één paar wandelschoenen. Dat zijn hoge zwarte schoenen en die heeft hij altijd aan. Als hij niet aan het werk is tenminste of gewoon thuis is want dan loopt hij op zijn sokken (of op zijn klompen hoe opwindend is dat dan wel niet?). Mr. T. heeft geen zomerjas en zijn winterjas (een zwarte ribjas) heeft hij denk ik al 12 jaar. We kunnen dus best de conclusie trekken dat Mr. T. niet heel erg bezig is met kleding. En echt, ik doe mijn best, maar het lukt niet om hem wat hipperder te krijgen. Ach, eigenlijk is hij gewoon prima!
Van zijn werk krijgt Mr. T. bedrijfskleding: donkerblauwe werkbroeken, donkerblauwe poloshirts en truien en beige korte broeken. Op zijn werkdagen draagt hij die kleding dus en vaak ook nog ‘s avonds. Die poloshirts, daar houd ik van, want die hoeven niet gestreken te worden! En ik weet dan wel dat ik zelden strijk hier in huize Triltaal, maar alleen het idee dat ze niet gestreken hoeven te worden biedt natuurlijk al heel veel rust. Die werkbroeken echter, dat zijn heuse strijkdrama’s.
Sinds mijn nieuwe functie heb ik eigenlijk ook bedrijfskleding want een mantelpakje of een heuse pantalon reken ik niet tot mijn persoonlijke favorieten.
Ergens lijkt het me wel handig hoor: bedrijfskleding. Gewoon iedere dag hetzelfde aan, niet na hoeven denken over wat je aan moet doen, welke afspraken je hebt en wie je dan gaat ontmoeten.
Of uniformen op school. Lijkt me ook zwaar relaxed. Geen gedoe meer van een stressende dochter die eigenlijk ook zo’n jas van Adidas (al begrijp ik dat dat ook wel weer een beetje uit is?) wil en zo’n schoenen (waar ik dan dus wel aan toegaf, soms ben ik best lief) en dit rokje en zo’n vestje en zo’n bloesje en zo’n …. Jaaa, ik zie het helemaal zitten: we voeren het schooluniform weer in! 😉
Zou inderdaad makkelijk zijn geweest hoewel mijn zoon heel makkelijk was met kleding naarmate hij ouder werd, werd dat moeilijker en nu is ie echt een kledingfanaat hoewel hij niet altijd op merkkleding valt . Ja zelf vind ik het ook leuk om kleding te kopen, wat is er leuker om zo nu en dan wat nieuws te hebben toch ?
OMG! vriend hier droeg eigenlijk nooit overhemden… totdat hij ‘r ‘n paar van m’n broer kreeg… en later weer… nu denkt hij dat overhemden netjes zijn en als hij ‘n bespreking heeft, moet hij zo nodig ‘n overhemd aan.. ik vind de meesten géén pan! Stonden bij m’n broer destijds mss heul hip maar bij E écht niet! Maar dat ziet hij niet.
Ik ben op zich niet zo van de uniformen. Toch heb ik ‘n tijd lang geprobeerd om bij ‘n tandarts te kunnen werken, als baliemedewerkster oid. Daar lopen ze (ook) meestal in ‘n polo shirt met witte (of vergelijkbare) broek. Lijkt me héérlijk! Niet hoeven na te denken ‘s ochtens, wat je aan moet trekken.
Overigens heb ik nu weer zicht op ‘n baan, waarbij ik me in feite ook geen zorgen hoef te maken over wat ik aan zal trekken. Gewoon lekker cashual. Zo lopen ze ‘r allemaal bij. Ik zal me nooit op m’n gemak voelen in ‘n jasje-dasje cultuur maar dit spoort toch ook mss niet aan om nog ‘s wat nettere kleren aan te schaffen… Ohhhhhh, ik zou zó graag ‘s naar Trinny and Susannah willen gaan om daar ‘s goed advies van te krijgen!!! 😉
oh enneh, die schooluniformen? neuh, doe maar niet!!!
Het enige voordeel van bedrijfskleding is dat je niet hoeft na te denken wat je nou weer eens aan zal gaan trekken. Toen ik nog bij de Engels bank werkte, werd van de ene op de andere dag verteld dat we geen spijkerbroek meer mochten dragen. Dat vond de bank not done. Terwijl we niet eens klanten hadden, want we hadden alleen een “patty cash.” Voorheen droeg ik nooit een spijkerbroek op het werk. Altijd korte rokjes. Uit protest heb ik wekenlang elke dag een spijkerbroek aangetrokken. Mijn chef werd er wanhopig van en ik moest zelfs bij de directeur komen.
Ik zei dat er niets mis is met spijkerbroeken, want ik droeg er toch een colbert met stropdas bij? En alles was schoon. Moest ie eens naar die en die kijken. Die droeg elke dag nette pakken, maar die pakken zaten altijd onder de vlekken. De melk kookte altijd over en hij liep op afgetrapte schoenen.
Heb ik ‘m toch mooi op andere gedachten gebracht! Zonder er ruchtbaarheid aan te geven hebben ze de nieuwe regel maar laten varen. Kon ik tenminste weer in korte rokjes naar de zaak 🙂
Zolang die schooluniformen maar uit niet-hoeven-strijken items bestaan ben ik helemaal voor.
Maar ik loop nu al achter met echtgenerds overhemden, als daar ook die van Storm nog bij moeten komen…… AAARGH!!
…. Ik heb een hekel aan strijken!
Hier, zoals je weet, dragen ze uniform op school.
Wat dat betreft dus geen strijd en bovendien is het best makkelijk ‘s ochtends.
De ‘strijd’ uit zich echter toch wel enigszins hoor. Ze zien elkaar natuurlijk ook wel eens ergens anders, op feestjes, etc. En daarnaast heb je natuurlijk nog de schooltas, de agenda, de etui. En – niet vergeten – de voetbalplaatjes.
Man draagt ook bedrijfsbovenkleding. Fijne donkerblauwe polo’s die niet kreuken! Kennelijk wordt die stof bij meer bedrijven gebruikt 😉 Toen ik in de zorg werkte, vond ik mijn uniform ook wel prima. Zo’n charmante witte verpleegstersbroek, haha. Maar ik had wel altijd een gewoon shirtje erop en alleen als ik vies kon worden deed ik mijn jasje aan. Het scheelde een hoop gepas en gedenk bij het aankleden!
Ik zie de kinderen in Spanje altijd in uniform lopen en dat heeft wel wat hoor. Ik zou er niet op tegen zijn, maar het maakt me nu nog niet echt uit.
Vreselijk lijkt me dat. Ik ben gék op kleding en mijn lief houdt ervan als ik er vrouwelijk en leuk uitzie. Liefst een jurkje met een mooie hak eronder. Wij hebben allemaal enorm veel kleding. Altijd de laatste trends. Ik hou ervan en de economie vaart er wel bij haha!
Ik doe wel heel graag een beetje met de mode mee en laat ook mijn kinderen meedoen, maar ik krijg dan vaak weer te horen dat ik er gek uitzie of commentaar van de man op de kinderkleding. Beetje te voorlopend misschien?
Bij ons op het werk is ook weleens gesproken over bedrijfskleding maar ik ben blij dat het er niet doorgekomen is, want het lijkt me helemaal niks om elke dag hetzelfde te dragen, laat staan dat ik m’n collega’s in precies hetzelfde zie rondlopen…
Ik vind bedrijfskleding ook meer uitstraling hebben. Waar de laatste 3 jaar gewerkt hebt, mocht iedereen aan wat ze wilde als de kleuren maar zwart wit of grijs waren.
Sommige hadden dingen aan die zou ik met uitgaan nog niet eens aan trekken, zoals korte rokjes en broekjes.
Als je samen een stijl hebt straal je ook wat meer uit.
Liefs!!
Het is overigens een sprookje hoor, dat met schooluniformen het verschil weg is. Schooluniformen zijn gewoon erg duur en mensen die het niet zo breed hebben, kopen de goedkoopste en heel weinig van alles. Na een paar keer wassen zie je het verschil heel duidelijk. Dus kinderen met goedkope schooluniformen worden ook gewoon gepest met hun kleding…… Voor het eerst in mijn leven heb ik een heleboel ‘nette’ kleding. Vroeger toen ik kinderen behandelde en over de vloer of in het ballenbad sliertte, eten gaf aan kwijlende kinderen, met klei en scheerschuim werkte, had ik geen mooie nieuwe kleding aan natuurlijk. Als ik hier thuis ben, heb ik een joggingboek met kaplaarzen aan, maar als ik wegga, kan ik tegenwoordig uit wel 6 verschillende outfits kiezen en dan heb ik nog vier ECHT hele chique stelletjes voor diners met de Universiteit en bruiloften enzo.
Schoenen heb ik nog steeds niet echt veel. Ik ben vergeten bij de laatste keer dat je vijf vragen moest beantwoorden te zetten dat ik niet graag naar een schoenenwinkel ga. Ik heb moeilijke voeten (breed èn met een hoge wreef) en links een uitstekende teen. Eigenlijk moet ik naar zo,n speciale zaak en die hebben alleen maar tuttenschoenen. In Dordrecht en Rotterdam zit Wittenkamp en Broos en eigenlijk zijn dat de enigen die ik ken en die LEUKE schoenen hebben waar ik ook lekker op kan lopen. Maar ja: als ik in Nederland ben, wil ik ook weleens andere dingen doen dan schoenen kopen. Bovendien zijn ze schreeuwend duur. Vorige keer dat ik er was, heb ik twee paar schoenen gekocht, maar een paar daarvan zijn sandalen. Eigenlijk heb ik dus drie paar schoenen. Nu ik zo lekker aan het afvallen ben, heb ik er weer hoop op dat ik binnenkort weer in een aantal hakken pas….
Een uniform is inderdaad heel relaxed, ik werk al bijna 19 jaar in de beveiliging, heel veel jaren ook echt in de uitvoerende dienst en dus uniform. Niet echt vrouwelijk trouwens, maar inderdaad heel makkelijk. Geen vraag over wat trek ik aan vandaag. Maar dat is dan ook echt het enige voordeel, want uniform is ook “uni”, zo ziet het eruit. Het is dat ik weet dat ik daadwerkelijk dameskleding draag, maar zo ziet het er niet uit. En dan draag ik ook net als mijn mannelijke collega’s ook nog stropdas, maar goed hoort erbij en ik weet bijna niet beter.
Ik doe de kleding trouwens wel gelijk uit als ik thuis kom van mijn dienst, ik loop thuis liever in een joggingpak dan uniform.
Het school uniform zoude ze zo in moeten voeren, geen gepest meer, iedereen is gelijk. Voor mijn werk hebben we polo’s en vesten, maar die mochten we zelf uitzoeken, dus we lopen niet allemaal in hetzelfde. Maar ik vind het wel prettig om niet mijn eigen blouses/truitjes/ topjes te hoeven gebruiken.
Meneer Williams heeft ook bedrijfskleding, maar wel heel chique hoor, een pak met gilet en overhemd en pantalon (met vouw) die moet er altijd tip top uit zien.
Zelf heb ik gewone kleding, en een schooluniform..soms wel makkelijk maar toch ook wel weer saai 😉
Zo’n schooluniform zorgt wel voor minder strijd op school, want alle leerlingen dragen hetzelfde en geen gedoe met bepaalde merken etc. En met werkkleding hoef je ook niet na te denken wat je vandaag eens zult aandoen… soms ook best handig 😉 Maar ‘k ben blij dat ik op mijn werk helemaal vrij ben in wat ik draag.
Een fijne dag!
liefs Insoon
Voor pubers prima, geen gezeik meer met competitief gedrag. Voor mij persoonlijk een crime. Ik vind het erg prettig als ik me kan onderscheiden van de rest middels kleding en sieraden. Ik houd ervan mezelf te kunnen zijn, voel me doodongelukkig in bedrijfskleding.
Ik ben ook vóór. Geen moeilijk gedoe meer over meedoen met mode- of merktgekte…het lijkt mij heerlijk!
Ik ben blij dat ik geen schooluniform hoefde vroeger, zou me er doodongelukkig in hebben gevoeld! Aan de andere kant, wij hadden (op de middelbare, eind basisschool wel een beetje) geen gezeik onderling over kledingmerkjes of stijlen of zo. Ik deed egwoon wat ik leuk vond, net als de rest voor zover ik me herinner.
Op zich vind ik schooluniformen geen slecht idee, het haalt de pestrijen op gebied van zgn. niet dragen wat zou moeten meteen weg
Pffff, lekker thema. Toeh ik bij IKEA werkte, moest ik bedrijfskleding aan. Maar ze hadden mijn maat spijkerbroek niet. “U heeft een probleem” zei altijd chagrijnige de mevrouw van HR. Ik durfde op mijn eerste werkdag te zeggen, dat IK geen probleem heb: “Bij het sollicitatiegesprek heeft u mijn dikke kont gezien en dan had u toen maar moeten zeggen dat u voor mij geen passende kleding heeft” Ik mocht later wel gewoon een spijkerbroek gaan kopen, maar hij moest ikeablauw zijn – ik was trouwens niet de enige met dit “probleem”. Schooluniformen …. hier in Zwitserland zijn er een paar steden een paar jaar geleden weer mee begonnen ( en er weer mee gestopt) Hier kwam er een stukje over op TV
http://www.videoportal.sf.tv/video?id=9a508718-6660-414b-baa9-d7b1e2acb4d2
en hier:
http://www.videoportal.sf.tv/video?id=79b2964e-9c4b-44b8-bb64-0adf1eb26397
Ik vind het idee wel goed. Maar …. schooluniformen zijn best duur, ook al hadden ze bij deze uniformen voor moderne kleding gekozen. En alles moet natuurlijk op tijd gewassen en gestreken zijn, je kunt niet tegen je dochter zeggen, dat haar witte blouse nog in de wasmand ligt en dat ze maar een roze topje moet aantrekken 🙂
Afschuwelijk om er precies hetzelfde uit te moeten zien als anderen. Dat zou voor mij een reden voor ontslag zijn. Ik houd ook helemaal niet van ingewikkelde kledingrituelen maar eenheidsworst… nee!
Gelukkig houdt Hubbie best van kleding, al is dat wel op zijn “mans”.
En dochters en ik zijn dol op kleding en kunnen er best een half uurtje op los kletsen over allerlei klerendingen. En allemaal kunnen we ook helemaal happy rondhangen in shabby kleding als we daar zin in hebben.
En strijken, ja daar ben ik ook niet dol op. Maar met veel slimmigheidjes kun je dat ook wel beperken.
Janny
12 jaar is wel heel lang, maar ik doe ook altijd erg lang met kleding en zeker met jassen. ik koop pas iets nieuws als het oude ‘op’ is, dus hip ben ik zeker niet en daar geef ik dus ook echt helemaal niets om. ^^
Ik zou ook blij worden van schooluniformen. Wat een zorg minder.
Mijn man draagt ook bedrijfskleding, ik vind het ideaal. Je gewone kleding slijt een stuk minder 😉 Ik ben ook wel voor een schooluniform, geen gezeur meer iedereen hetzelfde.
Mijn man draagt bedrijfskleding, ik mag gelukkig – als gezinsmanager in mijn eigen huis – dragen wat ik wil 😉
Dat je niet na hoeft te denken over wat aan te doen lijkt me dan ook echt het enige voordeel. Voor de rest zou ik heel ongelukkig worden van een schooluniform. Werkkleding ben ik ook geen fan van. Heb nog altijd nachtmerries van mijn Coop-pakje.