Ik ben best gecharmeerd van de boeken van Arthur Japin. Over een aantal van die boeken schreef ik ooit een logje (1, 2 en 3). Ik houd van geschiedenis en van boeken dus ook wat betreft ‘De zwarte met het witte hart‘ zat ik weer helemaal goed.

Waar gaat dit boek over?

In 1837 worden Kwasi en Kwame, twee Afrikaanse prinsjes, aan koning Willem I geschonken als onderpand voor de illegale slavenhandel van de Nederlandse regering. In Delft worden de zwarte jongens als Hollanders opgevoed. Terwijl Kwasi zich uit alle macht aanpast en een echte Nederlander wil worden, vecht Kwame om zijn Afrikaanse identiteit te behouden en op een dag te kunnen terugkeren naar zijn volk.
Jaren later, aan het begin van de twintigste eeuw, kijkt de bejaarde prins Kwasi Boachi vanaf zijn Javaanse theeplantage terug op hun buitengewone levens. Pas dan ontdekt hij het complot waarmee de Nederlandse regering zijn Indische carrière heeft gedwarsboomd.

Ik vond het een heel bijzonder en interessant boek. Hoe moet het leven wel niet zijn als je als jonge jongen door je vader wordt weggegeven om vervolgens in een totaal andere wereld op te moeten groeien. Hoe moet het leven wel niet zijn als je, samen met je neef, zo opvalt: jullie zwart en de rest allemaal wit. Hoe moet het leven wel niet zijn als je de taal niet kent, de gebruiken niet, als je niet weet wat men van je verwacht? Wat bezielde mensen om dit kleine kinderen aan te doen? Kwasi en Kwame groeien uit elkaar en dat heeft voor Kwame verstrekkende gevolgen.

Het lukte Japin, ongetwijfeld na een heleboel onderzoek, een heel mooi en integer boek te schrijven over het leven van deze Afrikaanse prins.