Drie op een rij

Dit lijstje heeft ook al ooit op mijn oude blog gestaan, maar hij kan best op herhaling lijkt me.

  1. Noem 3 dingen die je zou doen als je onzichtbaar was.
  2. Welke 3 personen uit een TV-serie of film die je graag zou willen zijn.
  3. Op welke 3 plekken op de wereld zou je graag willen wonen.
  4. Als je op een onbewoond eiland zat, welke 3 boeken zou je dan bij je willen hebben?
  5. Welke 3 dingen zou je graag nog willen leren?
  6. Met welke 3 bekende Nederlanders zou je een date willen?
  7. Je 3 favoriete kledingmerken of kledingstukken.
  8. Noem 3 dingen die je nog graag zou willen doen in je leven.

Ik vind 1 of  2 antwoorden ook al heel wat trouwens!

Om de antwoorden gemakkelijker te kunnen lezen, selecteer de vragen, control c en control v in het reactieveld.

Valentijnsdag

vt

De foto zag ik afgelopen maandag op een ander blog, maar sorry, ik ben even vergeten waar dat was. Anyway, ik vond het een mooie foto en heb hem dus maar ‘gepikt’. Ik wilde namelijk dit jaar weer een keer wat aandacht aan Valentijnsdag besteden.

Natuurlijk weet ik dat het een heel commercieel feest is geworden en natuurlijk vertel ik mijn lief op vele andere momenten dat ik van hem houd. Daar heb ik echt niet een speciale dag voor nodig.

Maar het toeval wilde dat onze held een nieuwe CD uitgebracht heeft. En het toeval wilde dat het een paar dagen later Valentijnsdag zou zijn. Die CD zou ik ongetwijfeld toch gekocht hebben. Dus maak ik nu een goede beurt door hem ‘onverwachts’ met Valentijn aan mijn lief te geven. Is dat slim of is dat slim? 

Doe jij iets aan Valentijnsdag?

Schilderkunst

Ik ben behoorlijk van de oude meesters. Althans, de meeste oude meesters want met stillevens heb ik dan weer niet zo veel. Moderne schilderkunst kan mij meestal veel minder bekoren, al vind ik het wel een kunst dat sommige abstracte schilders er hun brood mee verdien(d)en!

Laatst moest Grote Zus voor geschiedenis een werkstuk maken over schilderkunst in de zeventiende eeuw. Zij googlde er luchtig op los, steunde en kreunde want “wat een suffe opdracht” en ik zat te genieten terwijl zij bezig was. Want wat kwamen er een boel mooie doeken langs.

Toen ik, al weer lang geleden, met Mr. T. in Delft/Den Haag was genoot ik van het Mauritshuis en de daar aanwezige kunst. Mijn all time favourite is natuurlijk ‘Het meisje met de parel‘. In onze huiskamer hangt hiervan een ingelijste ansichtkaart en elke keer als ik daar naar kijk vind ik het weer een beetje mooier dan de keer daarvoor.

In het Mauritshuis zagen wij destijds ook ‘Oude vrouw en jonge met kaarsen‘ en ook dat schilderij vond ik echt heel erg mooi. Moet je ‘ns zien wat mooi!

Het is bijna ongelooflijk dat een dergelijk werk nog zo mooi en gaaf is!

De doeken van Jheronimus (Jeroen voor intimi) Bosch bekoren mij minder. Al is er wel enorm veel op te ontdekken en is het ook wel stoer dat hij zo lang geleden zulk soort werk maakte.

Heb jij iets met schilderkunst en zo ja, welk schilderij is jouw favoriet?

Lastige moeder

Grote Zus zal het beamen: haar moeder is me toch een lastige moeder zeg! Ze wil altijd van alles weten en ze wil ook dat de dingen goed geregeld zijn. Ze zou zelfs in staat zijn om naar de ouders van vriendinnen te bellen om te checken of de afspraken die die meiden onderling maken wel ‘gedragen’ worden door die ouders. Tssss, hoe verzint ze het, die moeder van haar.

Wat wil het geval? Ik schreef afgelopen zaterdag wat kort door de bocht over de snode plannen die Grote Zus maakte voor de carnaval. En geloof me, ik ben enorm blij dat ze die plannen maakt. Ik ben namelijk erg trots op mijn dochter die zich losmaakt uit het dorpse kliekje excusez le mot waarin ze vanaf groep 1 zat en dat nog steeds gedomineerd wordt door een zeker meisje. Ik vind het mooi om te zien hoe ze zich ontwikkelt en hoe ze steeds meer ziet wat ze wel en niet belangrijk vindt. Ja, ze wil er nog steeds graag bij horen (welke puber wil dat nou niet?), maar daarnaast gaat ze steeds meer haar eigen weg, kiest ze zelf de mensen uit waar ze graag mee om wil gaan en komt ze op die manier steeds sterker in haar schoenen te staan. Trots in het kwadraat ben ik! Maar dat mag ik niet tegen haar zeggen want ‘maham …’. 😉

Maar daar gaat het hier niet over. Waar het dan wel over gaat? Eigenlijk een beetje over het feit dat wij ouders dus blijkbaar niet meer controleren waar onze kinderen heen gaan en zo. Want toen ik aan Grote Zus de telefoonnummers van de ouders vroeg waar ze gaat logeren keek ze me aan alsof ze het in Keulen hoorde donderen: ‘Hoezo dat dan? Je gaat toch niet bellen maham? Dat is suf, dat doe je niet hoor. Ik spreek dat zelf wel af. Je kunt me best vertrouwen. En ik heb toch zelf een mobiel, je kunt me altijd bereiken als je wilt.’ Toen ik aangaf dat het er niet om ging of ik haar wel of niet vertrouw, maar dat ik gewoon wil checken of de andere ouders er ook zo instaan als wij, begreep ze werkelijk waar niet waar ik me druk over maakte. Mr. T. zat dit keer echter ook niet helemaal op mijn lijn, dus ik begon me een beetje af te vragen of ik me inderdaad niet enorm druk maakte om niets. Enfin: we hebben er een heleboel over gediscussieerd en op een gegeven moment heb ik het maar laten rusten.

Een aantal dagen later echter bedacht ik me dat ik op z’n minst wilde weten waar Grote Zus dan ís als ze elders logeert. Dus vroeg ik haar om ervoor te zorgen dat ze van beide logeerhuizen het adres aan mij kon geven. Nou … ook dat vond ze suf en niet nodig en dom en blablabla. Gelukkig vond Mr. T. dit niet zo’n heel gek verzoek en hij schaarde zich nu wel achter zijn lieftallige echtgenote. Grote Zus kon hoog of laag springen, ze zou er op z’n minst voor moeten zorgen dat wij weten waar ze wanneer slaapt. Uiteraard is dat inmiddels geregeld, maar het heeft ‘heel wat praat gekost’ zoals we dat hier zeggen.

Nou kan ik hier trouwens best even melden dat ik via een vriendin inmiddels best weet bij welke gezinnen Grote Zus gaat logeren en dat dat allemaal wel goed zit, maar toch.

Het allervreemdste van de hele situatie vind ik echter dat ik dus de enige ouder lijk te zijn die graag zou willen weten waar haar dochter uithangt. Want van de ouders van de twee vriendinnen hebben wij ook niets gehoord. Dus hoop ik maar dat zij thuis dezelfde discussie gevoerd hebben. Want anders lijkt het erop dat ik echt de enige die eventueel contact zou willen hebben met andere ouders om even kennis te maken en om te ontdekken of we op één lijn zitten. Wat ik me nu een beetje afvraag: ben ik echt zo’n lastige moeder of is het gewoon niet meer zo belangrijk dat je weet waar je kinderen heengaan en met wie ze omgaan?

De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry

Ik las onlangs ‘De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry‘ en heb maar twee woorden nodig om dit boek te beschrijven: onwaarschijnlijk mooi! Kortom, dit boek moet je echt, echt, echt lezen!

Waar gaat het over?

‘Ik ben onderweg. Je hoeft alleen maar te wachten. Want ik ga je namelijk redden. Ik zal blijven wandelen en jij moet blijven leven.’  Harold Fry

Wanneer Harold Fry op een doordeweekse ochtend het tuinpad afloopt om een brief te posten, weet hij nog niet dat hij op het punt staat om naar de andere kant van het land te lopen. Hij draagt geen wandelschoenen, heeft geen kaart of kompas, geen regenjas of telefoon. Hij weet alleen dat hij moet blijven lopen. Om iemands leven te redden.

Harold Fry ontmoet op zijn pelgrimstocht naar Berwick-upon-Tweed allerlei mensen die hun verhaal aan hem vertellen en een enkeling neemt deel aan zijn reis. Zijn vrouw probeert thuis te begrijpen waarom Harold vertrok, en besluit uiteindelijk hem zelf te gaan zoeken. Ondanks de afstand tussen beiden komen ze steeds dichter tot elkaar en herinneren ze zich het drama waardoor hun liefde levenloos werd.

Echt, super, super, super mooi! Dit boek moet je lezen.

Een paar mooie kleine zinnetjes uit dit grootse boek:

* * *

Ze was jong, met een mond als een rozenknop en een echtgenoot die vóór de oorlog een goed idee had geleken en daarna het tegenovergestelde.

* * *

Het leven was heel anders als je erdoorheen wandelde.

* * *

Maar taal had al jaren geen betekenis meer in hun relatie. Ze hoefde alleen maar naar hem te kijken om weer verstrikt te raken in de tentakels van het verleden. Ze wisselden kleine woorden uit en waren veilig. Ze zweefden boven het oppervlak van wat nooit gezegd kon worden, want dat was onpeilbaar diep en niet te overbruggen.

* * *

Zo was het ook geweest met Queenie. Hij kon iets zeggen in de auto, en dan wist hij dat ze het ergens veilig tussen haar gedachten had opgeborgen, en dat ze hem er niet om zou veroordelen of het nog jaren na dato tegen hem zou gebruiken. Hij nam aan dat dat de definitie van vriendschap was, en hij betreurde alle jaren dat hij het zonder had gedaan.

* * *

Hij vertelde over de mensen die hij had ontmoet en hoe ze hem te eten hadden gegeven of zijn schoenen hadden gerepareerd; zelfs drugsverslaafden, alcoholisten en zwervers. ‘Geen mens is beangstigend als je eenmaal aandachtig luistert, Maureen’.

* * *

Er waren momenten dat niet-weten de hoogste waarheid was, zo zag hij in, en daar moest je je bij neerleggen.

dorvhf dorvhf-1

Maak uw keuze (2)

Dat eerste ‘Maak uw keuze-lijstje‘ leverde flink wat leuke reacties in. Ik gooi er nog maar één in de groep. Maak je keuze en licht eventueel toe.

  1. herfst of winter
  2. goud of zilver
  3. string op slip
  4. pasta of aardappels
  5. Sylvie of Rafaël
  6. koffie of thee
  7. Carnavals- of krokusvakantie
  8. Rode wijn of witte wijn
  9. ABN of dialect
  10. bad of douche

Kleding

Nadat ik alweer ruim 4 jaar geleden zo’n 15-20 kilo afviel veranderden langzaam maar zeker ook mijn kleedgewoontes. Was de kleding die in mijn kast hing voorheen voornamelijk zwart, inmiddels is zeker 80% gekleurd. Was de kleding die voorheen in mijn kast hing vooral royaal, nu is het vaak getailleerd/strak. En ik voel me daar heel goed bij. Ik had 5 jaar geleden echter nooit kunnen denken dat ik dat nog ooit zou schrijven.

Veranderde kledingmaten zijn in feite heel goed voor de economie en ik kocht in de loop der tijden behoorlijk wat nieuwe kleding. Die kleurenwaaier die gebruik ik trouwens zelden, ik weet heel goed welke kleuren me wel en niet staan.

Wat ik wel opvallend vind is dat ik inmiddels vaak bij dezelfde merken uitkom. Zo heb ik inmiddels best wat items van bijvoorbeeld Geisha, Expresso en Esprit/EDC in de kast hangen. Kleding waarvan ik dus vroeger niet eens hoefde te proberen ook maar iets te passen, want het paste nooit. Ik verdacht die labels er destijds van dat ze niet wilden dat de dikkere medemens in hun kleding rond zou lopen. Zij zouden de kleding wellicht niet genoeg flatteren? Of zou het zo niet werken?

Wat is jouw kledingstijl en favoriete kledingmerk?

Jaarafrekening 2012

Een tijdje geleden schreef ik over het feit dat we ons huis hebben laten isoleren. Uiteraard moet die investering ons op de lange termijn een heleboel geld op gaan leveren. Op de korte termijn zouden we vooral resultaat moeten zien doordat we minder stookkosten zullen hebben. Maar dat zien we volgend jaar dus wel.

Twee weken geleden ontvingen we de jaarafrekening van onze energieleverancier. Nou heb ik er echt geen verstand van zie ook dit logje 😉 maar ik begreep wel dat we € 268,46 terug zouden ontvangen. Da’s altijd mooi meegenomen nietwaar?

In 2012 verbruikten wij 3.774 kWh aan elektriciteit en 2.186 m3 aan gas. Ik heb echt geen idee of dat veel of weinig is. Ik vind het wel flinke getallen eigenlijk. We hebben verdorie inmiddels in bijna alle lampen spaarlampen zitten, de tv nooit op de standby-stand staan en we letten volgens mij best goed op ons verbruik en toch stijgt ons elektriciteitsgebruik gestaag. Volgens Mr. T. komt dat ook door alle apparatuur (mobieltjes, tablet en zo) die we steeds weer opnieuw opladen. Zou dat echt zo zijn?

We koken op gas en stoken het huis uiteraard warm via gas. De thermostaat staat standaard op 20,5°C als we thuis zijn. Misschien is dat best hoog, maar feit is dat driekwart van ons gezin anders zit te blauwbekken van de kou mogen jullie raden wie het niet koud heeft. Kwestie van gewenning? Misschien moeten we toch maar ‘ns gaan kijken of het wat minder kan. Misschien dat de isolatie daar ook aan bij kan dragen?

De thermostaat is zo geprogrammeerd dat het beneden lekker warm is als we uit onze bedjes rollen. Maar ook dat ie het niet doet als er niemand in huis is (op werkdagen) en dat hij op tijd afslaat omdat het op een gegeven moment toch bedtijd is. Op de slaapkamers wordt niet gestookt (Mr. T. en ik slapen zelfs met -10°C met het raam open ondanks koude neus), wel op de badkamer.

Hoe was jouw eindafrekening? En hoe warm of koud is het bij jou binnen?

Knie + update

Vandaag een keer een logje over mijn vader. Ik schrijf niet zo vaak over hem terwijl hij natuurlijk wel een wezenlijk deel uitmaakt van wie ik ben. Hier ik realiseer me nu dat ik die 30-…-serie nog lang niet af heb en hier schreef ik wel wat over hem. Oh, en ik schreef afgelopen sinterklaasavond nog een heel mooi gedicht voor hem.

Mijn vader is fysiek erg sterk. Dat is hij al zolang hij zich kan heugen en daar staat hij ook om bekend. Ik weet nog dat ik altijd heel trots wasben op het feit dat hij zo sterk is. Er zijn heel wat mensen die het nu nog niet tegen hem op durven te nemen met armpje drukken. Ook is mijn vader een heel stoere houthakker.

Ik kan me niet echt heel veel zieke momenten van mijn vader herinneren al heeft hij wel twee keer hernia gehad. Hij is daar gelukkig goed van genezen. Ook heeft mijn vader meestal wel ergens een blauwe plek, schram, gat, bult, klemblaar of wat dan ook zitten omdat hij vaak lichamelijk aan het karweien is en tja, waar gehakt wordt, vallen nu eenmaal af en toe wat spaanders.

De laatste maanden heeft mijn vader veel last van zijn knie. Hij heeft daar ongetwijfeld al een hele tijd mee rondgelopen voordat hij er überhaupt over begon te praten. Een injectie een tijd geleden heeft maar een paar weken soelaas geboden, de pijn kwam helemaal terug. Daarom is mijn vader vorige week door de MRI gegaan. De beelden daarop lieten een boel toestanden zien, maar echt heel goed konden de artsen het ook weer niet zien allemaal. Vandaar dat mijn vader vandaag een kijkoperatie zal ondergaan. Hopelijk valt het allemaal mee en kan de arts de boel meteen repareren. We horen het vandaag wel. Ik hoop in ieder geval dat mijn vader snel van de pijn af zal zijn.

Update

Operatie is hoogstwaarschijnlijk goed verlopen. Ze hebben een boel oud weefsel uit zijn knie gehaald en hopelijk is daarmee de boel opgelost.

Minder goed (of misschien juist wel een geluk bij een ongeluk) was het feit dat ze, toen ze mijn vader aansloten op de machines die hem in de gaten moesten houden, merkten dat het hart van mijn vader compleet op hol geslagen was. Daar is hij vorig jaar ook al voor bij de cardioloog geweest, maar toen werd er niets gevonden. Nu hebben ze die hele toestand dus op een hartfilmpje. 20 Februari kan hij de cardioloog terecht.

Japin en Van Rooyen

Ik denk dat er geen groter contrast zit in de twee boeken die ik laatst las. Als eerste las ik het boekenweekgeschenk van 2006 dat geschreven werd door Arthur Japin: De grote wereld. Vlak daarna las ik ‘Godin van de jacht’. Wat een verschil zeg!

Waar gaat ‘De grote wereld’ over?

In zijn jeugd koestert Lemmy, een dwerg, lange tijd de illusie dat zíjn maat ook de maat der dingen is. Tot onvermijdelijk de grotemensenwereld zijn kleine universum binnendringt – met rampzalige gevolgen. Nadat zijn ouders tijdens een circusact op tragische wijze om het leven komen, neemt Lemmy’s stoïcijnse grootmoeder hem onder haar hoede. Wanneer zich later de kans aandient om met het rondtrekkende gezelschap Märchenstadt Lilliput door Europa te reizen, heeft Lemmy weer een eigen plek gevonden. Hij ontmoet er zelfs zijn grote liefde Rosa. Maar de Tweede Wereldoorlog staat op uitbreken. Lemmy en Rosa zien zich door de buitengewone omstandigheden geconfronteerd met een vraag die ieder mens zich vroeg of laat kan stellen: hoe ver zijn wij bereid te gaan om bij anderen in de smaak te vallen?

Wat een mooie novelle was dit. Vol met mooie zinnen, wat Japin wel toevertrouwd is natuurlijk. Het onderwerp is gebaseerd op de werkelijkheid al hebben Lemmy en Rosa nooit bestaan. Ik vind het mooi als een auteur schrijft over dingen die echt gebeurd zijn. Hoe aangrijpend die gebeurtenissen ook geweest zijn.

Twee mooie quotes wil ik even met jullie delen.

* * *

Goed, het leven zit jou niet als gegoten. Het zit jou zo ruim, je zou er nog in verdwalen. Is dat een reden om aan jezelf te tornen? Als je mouwen te kort zijn, hak je dan je handen af zodat je jasje beter zit? Ben jij besodemieterd? Snij het leven om maat jongen! Is de wereld je te groot. Vermaak hem!

 * * *

‘Waarom is dat toch,’ vraagt Lemmy, ‘dat iedereen ons altijd maar geanimeerd wil zien? Liever niet zoals we zijn, maar alsof wij uit uw fantasie komen.’

‘Ach, uw werkelijkheid kunnen wij ons niet voorstellen,’ antwoordt de arts zacht, ‘niet echt. Alleen door haar te verluchtigen kunnen we er nog enigszins mee omgaan’.

* * *

Goed, dan las je zo’n mooi boekje dat best een boel indruk maakte en dan heb je even zin in iets luchtigs. Nou, dat luchtige vond ik wel met ‘Godin van de jacht‘ van Heleen van Royen. 😉

Waar gaat dit boek over?

Godin van de jacht is een hilarische, fel-realistische roman over een vrouw die opkomt voor haar recht op sexualiteit en waarin de lusten en lasten van het moderne huwelijksleven centraal staan. Het is een vlammend pleidooi voor open relaties en een gezond liefdesleven, waarbij niet alleen de man aan zijn trekken komt. Al word ik in naam de jouwe, Oscar, mijn lichaam blijft van mij. Diana de Wit vormt met haar man Oscar en haar twee kinderen de hoeksteen van de Nederlandse samenleving. Ze brengt de kinderen naar de crèche, zet haar gezin verantwoorde maaltijden voor en doet belastingaangifte.In feite is ze een modelburger, op één detail na: Diana heeft minnaars.

Tja, wat vond ik hier nou van? Het las supergemakkelijk en de humor die Van Royen gebruikt spreekt me best wel aan. Maar voor de rest vond ik het niet echt geweldig. Geef mij Japin maar. Dat je een boek leest en dat je af en toe moet herlezen om te begrijpen wat iemand schrijft. Dat het beklijft zeg maar. Dat je de aandrang voelt om een paar stukjes die je heel mooi vind met een ander te delen. Dat doen, in mijn ogen, goede boeken met mij. En dát had ik helemaal niet bij het boek van Van Royen.

Wanneer raakt een boek jou?

dgw gvdj

Glad IJs

In oktober 2012 ging ik met een paar leuke meiden en één man wat een bofbips 😉 naar Doe Maar in Gelredome. Omdat dat zo fantastisch en geweldig en gaaf was, besloten we met bijna al die leuke meiden en twee andere mannen nog een keer te gaan. En die ‘nog een keer’, die is vandaag! Dus ik ga vanavond weer helemaal los op de klanken van een van de beste nederpop-bands aller tijden. Althans dat vind ik.

dm

Afgelopen woensdag ging ik trouwens met Grote Zus naar Jeans22. Vorig jaar gingen we ook naar de show en dat was toen erg goed bevallen. Helaas vonden we de show dit jaar wat minder geslaagd. Dat lag vooral aan de gekozen nummers (veel rustige nummers niet echt onze smaak en niet echt ‘Dynamite’ zoals de show heet) en zeker niet aan het enthousiasme van de cast. Maar van samen een avondje op pad (en veel te laat naar bed voor een 13-jarige) hebben we allebei prima genoten.

Welke Nederlandse band kan jou het beste bekoren?

Met

Hoe eet jij het het liefst? Vul aan …

  1. Macaroni met …
  2. Beschuit met …
  3. Aardappelen met …
  4. Brood met …
  5. Yoghurt met …
  6. Chips met …
  7. IJs met …
  8. Friet met …
  9. Stokbrood met …
  10. Bami met …

Om de antwoorden gemakkelijker te kunnen lezen, selecteer de vragen, control c en control v in het reactieveld.