Moment van afscheid

Van Val McDermid heb ik een heleboel boeken in de kast staan. McDermid schrijft prima thrillers. Vooral de reeks met in de hoofdrollen Tony Hill en Carol Jordan zijn interessante boeken. Hill is een profielschetser met een redelijk verknipte kijk op het leven, Jordan is een geniale politie-inspecteur. Samen lossen ze de meest gruwelijke misdrijven op. In hun persoonlijke leven draaien ze om elkaar heen want gaan ze nu wel of niet uitspreken dat ze stiekem toch wel op elkaar vallen.

Waar gaat ‘Moment van afscheid‘ over?

Er is één seriemoordenaar die bepalend is geweest voor het leven van profielschetser Tony Hill. Een die nog slechter is dan alle andere seriemoordenaars. Een die Hill het bloed in de aderen doet stollen: Jacko Vance. En nu is Jacko weer opgedoken, sluwer en verknipter dan ooit. Jarenlang heeft hij in de gevangenis gezeten, maar hij is er op ingenieuze wijze in geslaagd te ontsnappen. Hij heeft maar één doel: wraak nemen op Tony Hill en op alle anderen die hem indertijd te grazen hebben genomen – zoals inspecteur Carol Jordan. Tony Hill beseft dat Jacko op hen afkomt, maar weet niet waar en wanneer hij zal toeslaan …

Ik vind die omschrijvingen vaak zo suf en zo niet de lading van een boek dekken, maar ja. ‘Moment van afscheid’ is in ieder geval een heel spannende thriller die je het liefst zo snel mogelijk uitleest.

In het boek wordt de ontsnapping van Vance beschreven en de jacht die er op hem gemaakt wordt, maar wordt ook een andere seriemoordenaar gevolgd. Genoeg om je niet te vervelen dus. Buitengewoon de moeite waard. Overigens is dit het zevende deel in de reeks over Hill en Jordan, dus je kunt nog even vooruit.

240313 102

Henry van Loon

Drie weken geleden keek ik op zondagochtend (na het hometrainen doe ik mijn oefeningen om de lage rugpijn en de spierspanningshoofdpijn onder controle te houden wat overigens goed lukt en tijdens die oefeningen kijk ik dan wat tv) naar ‘De kamer van Brabant‘. Dat is een talkshow met Brabantse gasten die over het algemeen best heel leuk zijn. Enfin, drie weken geleden was een zekere Henry van Loon te gast en jemig, wat een rare gozer!

Hij zat daar heel, uh stoerig, te wezen en er vooral voor te zorgen dat hij zeer stoïcijns was. Er kon amper een lachje af en dat voor een cabaretier. Echt iets interessants had hij ook niet te melden. Maar goed, verder lette ik niet zo op hem, totdat ik de presentator hoor de zeggen: Henry van Loon, 14 maart te zien in V. Kaboem! Die kwam even binnen. 14 Maart had ik kaartjes voor het theater, het zal toch niet …

We kiezen uit het aanbod aan theaterkaartjes ook af en toe een ons onbekende artiest. Gewoon op basis van de omschrijving en laat de omschrijving van de show van Henry van Loon ons nu best interessant geleken hebben.

Dus … Mr. T. en ik op 14 maart naar het theater. Het begon er al mee dat we een kwartier te vroeg waren. Normaliter beginnen de voorstellingen om 20.15 uur, deze voorstelling (in de kleine zaal) begon pas om 20.30 uur.

Maar goed, Henry van Loon dus. Het ging. Af en toe. Voor de rest … mwah. Laten we het er op houden dat ik zijn volgende show niet meer hoef te zien.  Maar verder was het afterpartytje wel gezellig met Mr. T. en vriend W. Dat dan weer wel. En oh ja, hij heeft dus echt een relatie met Jennifer Hoffman. Goh.

hvl

Nieuwsgierig

Gewoon een leuk lijstje. Doe je mee?

  1. Toen ik vanochtend wakker werd was het eerste dat ik dacht …
  2. Als ik nu naar rechts kijk dan zie ik …
  3. Mijn laatste woordenwisseling ging over …
  4. En die had ik met …
  5. Ik kijk enorm uit naar …
  6. Mensen roemen mij om mijn …
  7. Ik heb nog iets goed te maken met …
  8. Als ik iemand zijn (auto)asbak zie legen op de stoep dan …
  9. Stiekem ben ik jaloers op …
  10. En dat ben ik omdat …

Om de antwoorden gemakkelijker te kunnen lezen, selecteer de vragen, control c en control v in het reactieveld.

Hartverzakking

Ik had nooit kunnen denken dat wat er vorige week donderdag gebeurde zo’n impact op me had en ergens ook wel blijft hebben. Wat was het geval? Ik haalde Kleine Zus op bij de oppas. De oppas woont aan een drukke weg. Er mag 60 kilometer per uur gereden worden, de realiteit is anders. En aan de andere kant, ook met 60 kilometer per uur was het al genoeg geweest, maar daar wil ik óók niet aan denken. Feit is echter, dat ik er wel aan blijf denken. Ik kan het uitknopje even niet vinden. Maar goed … wat was het geval?

Ik haalde Kleine Zus dus op en we fietsen het erf af. En wat gebeurt er? Kleine Zus fietst zo, zonder blikken of blozen, zonder ook maar links of rechts te kijken de weg op. Zomaar! Ze heeft een muts op want het is koud, door die muts zou ze nog minder gezien hebben als ze al had gekeken, maar zoals gezegd: ze kijkt niet. Helemaal niet!!!

Nu wist ik wel dat er geen auto’s aankwamen want ik hoorde er geen, maar verdorie: die kleine troela weet zo goed dat ze moet stoppen en moet kijken voordat ze oversteekt. Echt, als er een auto aangekomen was … ik moet er niet aan denken. Ik was gewoon zo verrast dat ze zomaar meteen doorfietste. Ik had gewoon niets kunnen doen. Niets.

Ik schrik me dus wezenloos en als eerste reactie val ik behoorlijk tegen haar uit. Daar wordt Kleine Zus op haar beurt weer heel verdrietig van. Jemig wat een drama daar samen op de fiets. Maar wat ben ik blij dat ik nog gewoon boos op haar kàn zijn. En ik hoop dat ze, ondanks of dankzij mijn reactie, begrijpt hoe belangrijk het is dat ze goed uitkijkt.

Kleine Zus staat op de een of andere manier veel onbevangener in het leven dan Grote Zus. Terwijl dat tegelijkertijd ook weer niet zo is, want ze kan best een beetje tobben en zo, maar sommige dingen die kun je 237 keer tegen haar zeggen, het beklijft gewoon niet. Niet. En dat vind ik vervelend. En in een geval als hierboven ook akelig. Ik moet er niet, niet, niet aan denken dat Kleine Zus in al haar onnozelheid weer een keer zo’n actie uithaalt.

De afgelopen tijd is ze af en toe alleen naar oma gewandeld. Een wandelingetje van 300 meter. En ze mocht net van mij voor het eerst heel af en toe alleen naar school lopen. Ze was zo trots. Ik weet, ik weet, dat ze dat gewoon moet blijven doen zo af en toe en ik weet, ik weet dat ik haar beloofd heb dat ze dat vanaf groep 5 waarschijnlijk veel vaker mag maar … Ze is mijn kleine wonder. Het is ook echt niet zo dat ik me minder zorgen maak om Grote Zus. Ik maak me op een andere manier zorgen om haar. Grote Zus loopt niet in 7 sloten tegelijk (ook als zevenjarige al niet), van Kleine Zus kan ik dat helaas niet zonder meer zeggen.

Ik moet stoppen met zo te denken, maar echt, sindsdien denk ik regelmatig: ze had er gewoon niet meer kunnen zijn als er wél een auto aangekomen was … Pffft.

Beschermd: Onderonsje

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Som

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

De tabaksbruid

Ik las laatst een boek waarvan ik nooit verwacht had dat ik het überhaupt zou lezen. Maar ja, met zoveel keuze op de e-reader sla je wel ‘ns een zijweggetje in. Met ‘De tabaksbruid‘ heeft Deeanne Gist best een heel leuk boek geschreven.

Waar gaat dit boek over?

Amerika, zeventiende eeuw. In de haven ligt een schip vol ‘bruiden’: vrouwen uit het bezette Engeland die op zoek zijn naar een beter leven bij een kolonist. De prijs: een kist tabak voor de kapitein.

Drew O’Connor heeft net zijn verloofde verloren en zit niet te wachten op een nieuwe bruid. Wel zoekt hij een huishoudster en oppas voor zijn kleine zusje. Het toeval scheept hem op met de beeldschone, maar opvliegende Constance. Ze is totaal ongeschikt voor het harde leven op een plantage. De dame beweert ontvoerd te zijn door de kapitein en eist direct een retourtje naar haar adellijke Engelse familie. Maar het laatste schip is net vertrokken en in Engeland woedt de oorlog in alle hevigheid…

Historische boeken, daar houd ik wel van en dat was dan ook de voornaamste reden dat ik überhaupt in het boek begonnen ben. De eerste 40 bladzijdes was ik ook behoorlijk aan het twijfelen. Ga ik het uitlezen of kap ik er toch maar mee. Uiteindelijk heb ik het boek wel uitgelezen en ik heb daar geen spijt van.

Constance is een geëmancipeerde (en natuurlijk was de emancipatie toen nog niet uitgevonden) dame die erg moet wennen aan het leven in de kolonie en wat volgt zijn een soort van bouquetreeksachtige toestanden die zich afspelen in een primitieve setting. Of de historische informatie in het boek klopt, waag ik te betwijfelen, maar de vlotte schrijfstijl en de gebruikte humor  is buitengewoon plezierig. Al met al een heel behoorlijk boek voor tussendoor.

dtb 002

Beschermd: Biertje?

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Geneuzel | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

#50books no.1

Bij Plien las ik een tijd geleden een leuk logje. Zij had dat overigens weer hier gevonden. Er gaan 50 vragen over het lezen van boeken gesteld worden. 50 Vragen! Da’s een heleboel. Ik vind het knap hoor om ze te verzinnen.

Boekengek als ik ben dacht ik dat ik hier zeker aan mee zou willen doen. Ik heb de vragen verzameld en maak er een paar ‘vrijdagse vragenlijstjes’ van. Hier het eerste deel (uiteraard met toestemming van Petepel). Doe je mee?

  1. Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt?
  2. Welk boek krijg je maar niet uitgelezen, hoe vaak je er ook aan begint?
  3. Wat is jouw favoriete plek om een boek te lezen?
  4. Van welke auteur lees je alles, maar dan ook alles wat uitgebracht wordt?
  5. Welk boek lees jij op dit moment?
  6. Ben jij een muzieklezer?
  7. Lees jij alleen in het Nederlands?
  8. Hoeveel tijd lees je gemiddeld per week?
  9. Hoe kom jij aan je boeken?
  10. Wat betekent de boekenweek voor jou?

Om de antwoorden gemakkelijker te kunnen lezen, selecteer de vragen, control c en control v in het reactieveld.

Beschermd: Boompjes

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Sorry …

… ik ga jullie weer vervelen met een logje over het tekentalent van Grote Zus. Ik snap echt niet van wie ze het heeft, dat talent, maar man wat maakt ze mooie dingen. Meestal zijn het creaties uit de losse pols of voor school, soms tekent ze iets na en heel af en toe waagt ze zich aan het natekenen van haar Kleine Zus. Dat lukt vervolgens nooit (Kleine Zus zit ook nooit stil!) en dan gooit ze de probeersels weg, wat ik dan weer jammer vind, maar hé, je mag een kunstenares natuurlijk niets in de weg leggen.

Laatst zag ik onderstaande tekening liggen. Ze heeft Demi Lovato geen idee wie dat is nagetekend en ik vind haar heel goed gelukt. Mr. T. zat er bij toen ze deze tekening aan het maken was en dat doet ze dus in pak ‘m beet 10 minuutjes.

tek2

De tekening hieronder is uit de losse pols en ook die vind ik mooi. Zelf is ze er veel minder over te spreken: ‘het gezicht is raar en de neus is stom’. Dat kan best wel zo zijn denk ik dan, maar ik vind het toch vooral heel erg knap. Ik krijg, bij wijze van spreken, niet eens het haar zoals Grote Zus het kan.

tek1

Wat ik hier echter vooral zo leuk aan vind is dat ze, 13 jaar oud en al best heel groot dus duh, altijd blijft tekenen. Soms even wat minder, maar met vrij grote regelmaat verschijnen haar tekenspullen weer voor de dag. Het ontspant haar en ze is er graag mee bezig. Het zal voor mij echter altijd een vraag blijven van wie ze dit talent heeft geërfd.

Beschermd: 90

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Kurt Wallander

Lang geleden als ik ooit ‘Italiaanse schoenen‘ van Henning Mankell en dat boek maakte dat ik Mankell voorlopig afschreef als auteur die ik graag las. Maar goed, inmiddels had ik een aantal boeken van hem op de e-reader staan dus ik dacht ‘laat ik hem nog maar ‘ns een kansje geven’. En dus las ik deel 1 van de Wallander-reeks: Moordenaar zonder gezicht.

Waar gaat dit boek over?

Een oud en alleenstaand boerenechtpaar op het platteland van Zwedens meest zuidelijke provincie Skaane wordt op een gruwelijke en sadistische manier vermoord. De eenzame en te dikke inspecteur Kurt Wallander uit Ystad probeert ondanks het opkomen van sluimerende racistische krachten en de tegenwerking van pers en overheidsorganen licht in het donker te brengen. Dankzij ambachtelijk politiewerk en het briljante geheugen van een jonge vrouw komt het tot een oplossing.

Ik vond het een prettig leesbaar boek. Het speurwerk van de politie gaat verschillende richtingen in en dat maakt dat het boek geen seconde verveelt. Wallander is een sympathieke vent die houdt van gedegen politiewerk. Ook de persoonlijke dingen die je over hem leest maken dat je hem toch wel een beetje in je hart sluit. Hij is eenzaam, drinkt te veel en eet ongezond, is vervreemd van z’n dochter en ligt in scheiding. Meer dan genoeg zaken dus voor Mankell om verder uit te werken in de delen die nog volgen. Ik ga me zeker wagen aan nog meer boeken met Wallander in de hoofdrol.

Heb jij boeken gelezen van Mankell? Wat vond je ervan? En las/lees je de boeken met Kurt Wallander in de hoofdrol?

mzg