De aula was gevuld met blije mensen. Ze voelde de sfeer, het was er een van opgewonden verlangen. Een verlangen naar nieuwe dingen. Ze zat op de eerste rij. Haar ouders links en haar vriend rechts van haar. Ze hield zijn hand stevig vast en ze vroeg zich af of hij wist hoe zenuwachtig ze nu was. Ze was van ver gekomen en beschouwde deze avond als de afsluiting van een periode; het begin van een nieuw leven.
De rector was bij haar aangekomen, haar vriend kneep zachtjes in haar hand en knipoogde naar haar.
‘Het volgende diploma ga ik uitreiken aan een jonge vrouw die haar opleiding tegen alle verwachtingen in heeft afgerond. Dat ze geslaagd is mag gerust een klein wonder heten. Dat lag niet aan haar capaciteiten, verre van zelfs. Deze jongedame heeft een stel hersens om u tegen te zeggen. Daarnaast heeft zij een buitengewoon plezierig karakter en is ze een fijn mens om mee om te gaan.
Zoals u allen weet is haar ruim twee jaar geleden een ernstig ongeluk overkomen waarna zij enige tijd in coma gelegen heeft. Zij heeft het feit moeten aanvaarden dat ze nooit meer zou kunnen lopen en heeft dik een jaar in een revalidatiekliniek doorgebracht. Haar ongekende doorzettingsvermogen en haar optimisme, uiteraard gecombineerd met haar geweldige brein dat gelukkig geen blijvende schade heeft opgelopen na het ongeluk , hebben er echter voor gezorgd dat zij geweldige resultaten heeft geboekt.
Ik ben er trots op om haar in ons midden te hebben gehad. Ik vind het jammer dat ze ons nu gaat verlaten. De wereld is echter klaar voor haar, de wereld is klaar om haar te ontvangen, van haar te leren en van haar te gaan houden. Dames en heren, mag ik een daverend applaus voor Nele Mast!’.
__________________________________________________________________________
De WE-300 had dit keer als onderwerp: stamelen. De andere WE-300’s ook lezen? Klikkerdeklik!
