Boeken van echt papier komen er sinds de e-reader nog maar zeer beperkt bij hier in huize Triltaal. Mijn verjaardag vieren leverde echter nog een echt boek op namelijk ‘Alles wat er was‘ van Hanna Bervoets.

Waar gaat ‘Alles wat er was’ over?

Acht mensen komen op een zondag in een schoolgebouw samen voor de opnamen van een wetenschapsprogramma. Maar die worden nooit gemaakt. Want plotseling klinkt er een knal. Op bevel van de autoriteiten gaan ramen, deuren en gordijnen dicht. En ze blijven dicht. Eerst dagen, dan weken.
Door de ogen van tv-redactrice Merel zien we hoe de groep probeert zich staande te houden in een nieuwe wereld. Een wereld van duisternis en isolatie. Van slapen op een gymmat en tien korrels rijst per dag. Naarmate de voedselvoorraden verder slinken, lopen de spanningen tussen de schoolbewoners steeds hoger op. Als alles wat er was er niet meer is, wat is dan nog de waarde van liefde, loyaliteit en vriendschap?

Wat vond ik van dit boek? Ik weet het niet zo heel erg goed. Ik vond het zeker goed geschreven en ook de manier van schrijven sprak me aan. Het op en neer springen in de tijd is interessant en laat naar mijn idee goed zien hoe verschrikkelijk vreemd de situatie moet zijn waarin deze mensen terecht zijn gekomen.

Er gebeuren rare dingen in het boek, heel rare en bijzonder nare en, misschien beter omschreven?, erg vergezochte dingen. Maar toch, ergens, had ik meer wanhoop en chaos verwacht. Meer gedoe tussen de mensen, meer machtstrijd tussen mensen ook, meer ‘gewone’ dingen. Is dat heel erg stom? Ligt dat aan mij? Ik vind het thema van dit boek namelijk  buitengewoon interessant en denk stiekem dat Bervoets daar meer uit had kunnen halen.

Daarbij wilde ik ook steeds weten wat er nu eigenlijk buiten gebeurd was? En hoe was het in hemelsnaam mogelijk dat het sluiten van deuren en ramen en het dichten van kieren de mensen in de school beschermde tegen wat er daar buiten was? Dat klopte niet helemaal naar mijn idee.

Samenvattend was voor mij ‘Alles wat er was’ een zeer bijzonder boek dat zeker het lezen waard is al had het wel wat losse eindjes.

En dan las ik uiteraard weer een boek met Kurt Wallander in de hoofdrol. Dit maal deel vier: De man die glimlachte. Waar gaat dit boek over?

Op weg naar huis in het zuiden van Zweden weet de 69-jarige advocaat Gustaf Torstensson ternauwernood te stoppen voor een man die midden op de weg vastgebonden zit op een stoel. Als Torstensson uit zijn auto stapt, krijgt hij een dodelijke slag op het achterhoofd. Op dat zelfde moment loopt inspecteur Kurt Wallander over een Deens strand. Hij is depressief en overweegt zijn ontslag in te dienen. Maar de moord op Torstensson, gevolgd door de moord op diens zoon en collega Sten, met wie Wallander bevriend is, doet hem van gedachten veranderen. Al snel belandt hij in een wespennest van fraude en illegale handel in menselijke organen. Zijn tegenstander is een zakenman zonder scrupules.

Tja, wat kan ik zeggen. Ik ben fan. 😉