Kleedgeld

Goed, dat contract van gisteren dus. Grote Zus had het er al heel lang over en ze wilde, na een boel gewik en geweeg, uiteindelijk toch heel graag kleedgeld. Want het is gruwelijk gemakkelijk als mama alles voor je koopt, maar aan de andere kant: zelf beslissen wat en wanneer je iets koopt is toch ook wel heel verleidelijk. Net zoals gaan shoppen met vriendinnen.

Mij maakt het eerlijk gezegd niet uit. Zelf kreeg ik vroeger ook kleedgeld, maar het kwam met vrij grote regelmaat voor dat ik thuiskwam met elpee’s in plaats van met een nieuwe broek. We zullen het in ieder geval maar ‘ns gaan proberen.

De afspraak is dat Grote Zus iedere eerste van de maand € 50,= ontvangt. Daarvan moet ze alles kopen. Dus ook ondergoed, sokken, schoenen en jassen. Dat is in ieder geval nu de afspraak, ik ben benieuwd of dat in de praktijk haalbaar is en daarbij, ik ben wel een beetje van de tussentijdse kleinigheidjes geven. Want dat vind ik leuk: de meiden zomaar tussendoor verrassen. En misschien hoopt Grote Zus daar ook wel een beetje op. Het bedrag van € 50,= is helemaal goed volgens het Nibud trouwens.

Daarnaast krijgt Grote Zus iedere eerste van de maand € 20,= zakgeld. Het zakgeld is bedoeld voor beltegoed (maar dat koopt ze bijna nooit omdat zo goed als alles via de whatsapp en wifi gaat), make-up, sieraden, cadeautjes, ijsjes of snoep of wat dan ook. En verhip, ook met het zakgeld zitten wij op de lijn van het Nibud. Altijd fijn om zo’n instantie achter je te hebben natuurlijk.

Grote Zus is nog maar 13, dus een baantje zoeken is nog best lastig. Af en toe past ze ergens op en daar krijgt ze wat geld voor en ook voor het misdienen krijgt ze € 2,= per keer. Voor een meisje van 13 is € 2,= gewoon een Italiaans ijsje met twee bolletjes!

Daarnaast heeft ze zich al ingeschreven bij twee bezorgbedrijven. Helaas hebben we daar nog niets van gehoord. Ze komt er in ieder geval steeds meer achter dat geld ooit op raakt en dat het dus best verstandig is om te proberen een baantje te vinden.

Hoe zat dat met jou? Ook ooit kleedgeld gehad, hoeveel kreeg je dan en kon je er goed mee omgaan? Op welke leeftijd kreeg jij je eerste bijbaantje?

21 gedachten over “Kleedgeld

  1. Ik ging werken op mijn 17e. Voor die tijd kochten mijn ouders mijn kleren. Dat was toen zo. Ik had wel eens een bijbaantje, zoals werken in een zwembad of aardappels rapen bij een boer. Dat mocht ik, geloof ik, houden. Van mijn werkelijke salaris mocht ik tien gulden houden. De rest ging naar de huishoudpot. Dat was nodig want moeder was gescheiden, kreeg geen alimentatie en we waren dus arm. Dat laatste had ik trouwens niet door. Nu pas begin ik te begrijpen hoe moeilijk het voor mijn moeder geweest moet zijn.

  2. Ik heb nooit kleedgeld gehad. Ook mijn zonen hebben het nooit gekregen. Ze krijgen wat ze nodig hebben, dat is meestal stukken minder dan wat meisjes willen 🙂

  3. De bedragen weet ik niet meer zo goed. Maar ik kreeg gewoon een bedrag per maand; kleedgeld en zakgeld in één. ik zocht maar uit wat ik er mee deed.
    Mijn eerste baantje was op zaterdag op de markt bij bakker Vogel (nu ‘Uw marktbakker’). Hard werken; in de winter walgelijk koud; relatief weinig verdienen maar mens, wat was het gezellig!

  4. Ik heb nooit kleedgeld gehad. Ik kreeg geloof ik een tientje zakgeld. of 7 gulden 50. En dan nog wat extra’s om een soeppie te kopen op school.
    Mijn eerste baantje was TV gidsen bezorgen via Media Expresse op woensdag. Mijn ouders hielpen soms mee, omdat de wijk erg uitgestrekt was.
    Later ging ik ook oppassen,
    en toen het mocht ging ik op de versafdeling werken in de supermarkt.

  5. dat kleedgeld kreeg ik eens in de 3 maanden en dat was eh, niet handig. 70 gulden was het voor 3 maand en of ik toen nog zakgeld kreeg daarnaast, weet ik niet eens meer. eerste bijbaantje was ik een jaar of 15. oh, waar is de tijd gebleven..

  6. Mijn dochter is 17 en krijgt 25,00 euro zakgeld in de week. Sinds kort werkt ze in de bediening in een restaurant. Wij hebben liever niet dat ze langs de straat loopt om folders rond te brengen. Ze krijgt geen kleedgeld en dat is omdat ze zonder veel beter af is 😀 Van mezelf kan ik het me niet meer zo goed herinneren. Wel dat ik 5 gulden van mijn vader en drie gulden van mijn moeder als zakgeld kreeg. Maar of dat per week of per maand was, ik ben ‘t vergeten…

  7. Ik kreeg vanaf mijn veertiende kleedgeld. 40 gulden in de maand. En zakgeld, een tientje. Oppassen deed ik toen al en vanaf mijn vijftiende werkte ik. Eerst bij de Edah, later op kantoor een toen ik ging studeren deed ik van alles. Horeca, broodfabriek, schoonmaak, kledingwinkel.ik kwam wel rond.

  8. Hier geen kleedgeld. Wel allemaal zakgeld en en oudste heeft vanaf zijn 1 4e een bijbaantje. Zelf heb ik alleen altijd in de zomervakanties gewerkt, daarvan ging ik naar Spanje met een vriendin.

  9. Ikzelf kreeg geen kleedgeld en zakgeld, helaas, maar mij moeder had dat gewoon niet. Ik heb vanaf mijn 13de opgepast, iedere vrijdag en zaterdagavond en dat tot mijn 18de en vanaf mijn 15de gewerkt op zaterdag en alle vakanties.
    Mijn kinderen kregen wel kleed en zakgeld volgens Nibud idd, hadden ze zelf uitgezocht. en de oudste werkte bij vanaf har 14de en had geld in overvloed dus een dikke spaarrekening. De jongste heeft vanaf haar 15de gewerkt. Maar ook ik kocht regelmatig nog wat extra’s en schoenen en jassen kochten wij 1 x per jaar.

    gr. Elise

  10. Leuk dat ze nu zelf bezig is met geld en zich er zo ook beter van bewust wordt.
    Ik heb volgens mij nooit kleedgeld gekregen, maar wel elke week zakgeld. Was toen 10 gulden. Komt dus overeen met die €20,- van grote zus. Denk dat ik rond m’n 14e of 15e mijn eerste bijbaantje en vakantiebaantje had.

  11. Kleedgeld kreeg ik vroeger niet. Op mijn veertiende had ik al illegaal een bijbaantje. Ik was heel groot voor mijn leeftijd, dus dat was geen probleem. En vragen naar ID was er in die tijd nog niet bij.

  12. In mijn jeugd was het niet echt gewoonte dat je kleedgeld kreeg. Dus tot mijn zestiende kreeg ik zakgeld en werd de kleding door mijn ouders betaald. Toen ik daarna bij een huisarts een bijbaantje kreeg (zijn praktijk schoon houden) kreeg ik geen zakgeld meer, want het was bepaald geen vetpot thuis.
    Bij mijn eigen dochters heb ik het anders aangepakt. Ze kregen zakgeld/kleedgeld vanaf 15 jaar. Ze hadden ook bijbaantjes en daarvan betaalden ze hun eigen behoeften. Met dat kleedgeld ging het ook nog wel eens mis: er werd regelmatig iets anders voor gekocht en als er dan een groter stuk moest worden aangeschaft (bijvoorbeeld een jas) dan was het geld op natuurlijk. Enfin: alles is goed gekomen. Grappig is overigens wel dat mijn beide dochters ieder een geheel andere bestedingsprincipe hebben. Oudste koopt altijd in de uitverkoop, ziet er leuk uit maar hoeft geen dure spullen. Jongste is van de “goede basisstukken” en geeft veel geld uit aan kleding etc. Ben benieuwd of dat nog eens gaat veranderen als Jongste ook kinderen krijgt.
    Janny

  13. Ik kreeg op een gegeven moment kleedgeld, volgens mij was dat 150 gulden als de kinderbijslag kwam. Ik kocht daar heel netjes kleding voor. Maar het is volgens mij bij een eenmalig incident gebleven. Mijn moeder kon het geld zelf niet missen. Vanaf dat ik 13 was, altijd bijbaantjes en zoveel mogelijk. Toen ging het makkelijker. Je kon in de bollen, begonias etc etc. Alleen wat erg jammer was, was dat mijn moeder chronisch geld tekort had. Begrijpelijk want een alleen staande moeder met een uitkering.
    Het kwam er op neer dat mijn moeder vaak geld van mij leende en ik het in hele kleine porties terugkreeg. Ik was al vroeg los van mijn moeder finacieel dan. Want vanaf het moment dat er geld binnenkwam van bijbaan moest ik verder alles zelfkopen. Toen ik voor het eerst echt ging werken, volgens mij 16 en een jaartje werken in een groentezaak, moest ik meteen de helft inleveren. Kostgeld. Ik zelf zou dat niet direct doen bij mijn kinderen. het hangt er ook vanaf wat zij met het verdiende geld doen. Als zij er onverantwoordelijk mee omspringen zullen ze zeker moeten afdragen. Ik wil het dan apart zetten, wat ik hen overigens niet ga vertellen

  14. Ik heb het lang tegen weten te houden, zelfstandig beheer (-: op mijn 18e kreeg ik studiefinanciering en op mn 17e een girorekening. Daarvoor deden we grotere inkopen altijd samen, moeder en ik.

  15. OMG, bijbaantjes… heikel punt hier! Ik heb, totdat ik officieel ‘n bijbaantje mocht, vaak op m’n buurmeisje gepast. Daarnaast moest ik ééns in de zoveel tijd in de winkel van mijn ouders de zolder en de trap naar de zolder stofzuigen. Daar kreeg ik dan ook ‘n centje voor. Op m’n 15e heb ik, naar ik meen, ‘n weekje vakantiewerk gedaan in de kassen van Aalsmeer. Volgens mij mocht je destijds vanaf je 16e naar het uitzendbureau en in ‘n winkel werken. Mijn tante werkte bij een uitzendbureau dus daar werd ik door mijn moeder gelijk naartoe gestuud. Ik heb veel verschillende baantjes gehad: Wasserij, bakker, slager, croissanterie enz enz…

    Mijn grootste ergenis is, dat E z’n oudste zoon (bijna 22) geen bijbaan heeft. Hij heeft rond z’n 17e 1x een jaar vakken gevuld bij de Appie, daar moest hij blijkbaar weg omdat ie te oud was ofzo (???) en daarna heeft ie nooit meer iets gedaan. Ja, boven zitten, op z’n kamer, naar beneden komen als de cola op is of als we gaan eten en die enkele keer dat hij naar school moet. En wat me nog het meest frustreert, is dat papa noch mama hem stimuleren om ‘n baan te zoeken.
    Dan hebben we jongste stief, die is 15. Die riep jarenlang dat ze niet kon wachten dat ze 15 was, dan kon ze gaan werken en dus geld verdienen. Nu is ze 15 maar er gebeurt weinig. Ik ben ‘n keer met haar ‘t centrum ingegaan om bij winkels te informeren (ze moest zélf het woord doen, ik was er alleen ter ondersteuning). Daar kreeg ze best wat kansen maar heeft daar uiteindelijk niets mee gedaan. Ook hier doen paps en mams weinig… ik begrijp daar écht niets van!!!

  16. Ik was 15 toen ik kleedgeld kreeg, 125 gulden in de maand, ik weet nog wel dat ik de eerste keer daar een blouse voor kocht, waarop mijn moeder zei, dat wordt nog een dure aangelegenheid 😉
    Ik ben begonnen op mijn 15e met werken in de bollen, daarna schoonmaak en oppasbaantjes.

  17. Ik kreeg geen kleedgeld en heb er ook nooit om gevraagd. Mijn moeder maakte veel zelf. Mijn eerste baantje in 1970 was bij AH op de zaterdag en in de zomervakantie. Ik was toen net 15.

  18. Poeh, ik ben dat allemaal vergeten eerlijk gezegd. Ik kreeg het wel, maar hoeveel en wanneer? Geen idee. Ik heb Jill uitgelegd wat ze per jaar allemaal krijgt van ons, haar de bedragen verteld (ik houd dat nl bij) en de Nibud bedragen erbij gehaald. Jill was slim en koos ervoor om het zo te laten. Ik koop nl ook best veel tussendoor en al met al is ze zonder kleedgeld stukken beter af 😉

  19. Ik was denk ik 14 toen ik kleedgeld kreeg. Ik kreeg f100,00 per maand en kon daar prima mee overweg. Mijn eerste structurele baantje was ook rond die tijd. Ik ging de telegraaf bezorgen. Ik was officieel te jong voor een ochtendkrant maar bezorgde hem op naam van mijn broer. Altijd weinig moeite gehad met vroeg op staan. Ik vertrek zo ook al over 10 minuten naar mijn werk. Verder heb ik veel opgepast. En in zomers bij tuinders gewerkt. Telegraaf heb ik zelfs bezorgd totdat ik tweede jaar HBO op kamers ging.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *