Tot vorig jaar moest ik er niet aan denken: vrijwillig olijven eten. Olijven waren ieuw! En nu? Ik vind ze heerlijk. Ik heb het dan wel over de zoete olijven, maar wie weet val ik binnenkort ook wel voor de wat bittere exemplaren. Want zoals je hieronder zult lezen ruil ik het zoete steeds meer in.
Rode wijn moest tot een jaar geleden ongeveer zoet zijn, maar inmiddels drink ik eigenlijk nooit meer zoete rode wijn. Hetzelfde geldt voor de witte wijn. Vond ik een koude Graves Supérieurs op zwoele zomeravonden heerlijk, nu ga ik voor de Chardonnay of een Sauvignon.
Oude kaas? Idem dito. Mijn kaasetende leven begon ik met jonge kaas, via jong belegen ging dat richting belegen en nu vind ik oude kaas hemels lekker. Net zoals ik af en toe een kaasplankje neem in plaats van een zoet dessert.
Wat ik me afvraag. Heb jij dat ook? Dat je smaak door de tijd verandert en dat je dingen waar je vroeger niet aan moest denken nu ineens heerlijk vindt. En zo ja, welke etenswaren zijn dat dan?
Nee, in het algemeen vind ik dingen minder lekker. Maar dingen die ik nu vies vindt, vond ik vroeger ook al niet lekker. Ik zie geen verschil.
ik lustte vroeger bekant niks, dus ja, ik heb dat ook wel. 😉 met wijn begon ik ook met van die zoete meuk die nauwelijks wijn mocht heten, als ik dat nu wel eens weer proef, bah! olijven echter eet ik nog steeds niet. ^^
Yup, het schijnt een normaal fenomeen te zijn, met als extreme uitschieter de eetwijzigingen tijdens een zwangerschap.
Ik ben eigenlijk vrij constant gebleven met mijn smaak. Wel is het zo dat door de jaren heen je meer dingen gaat proberen omdat die er vroeger nu eenmaal niet waren in de winkels. Olijven gruwel ik nog steeds van, wijn dronk ik vroeger af en toe, maar dat lust ik nu ook niet meer.
Hm ik lust bijna alles, maar hoe vaak ik ook probeer echt nog steeds geen koffie …. maar wellicht piep ik daar volgend jaar dus wel anders over 🙂
Ja, dat hoort erbij! Ook je smaakpapillen veranderen kennelijk. Sinds kort vind ik zelfs spruitjes lekker bijvoorbeeld terwijl ik mijn hele leven heb geweigerd die dingen te eten, zo smerig vond ik ze! En vroeger wou ik alleen maar jonge kaas en nu oude.
Wat grappig, het zou mijn verhaal kunnen zijn. Ik kan er nog één aan toevoegen, koffie. Dronk tot 4jr geleden alleen thee, vond koffie afschuwelijk. En nu vind ik het heerlijk.
Ik denk dat je smaak, in alles eigenlijk, door de jaren heen wel veranderd. Olijven heb ik een paar jaar geleden in België leren eten en sindsdien ben ik er helemaal gek van, net als oude kaas en alle andere kaassoorten. Het enige wat tot nu toe nog niks geworden, is inderdaad wijn… Ik probeer het iedere keer wel weer maar het is gewoon niet mijn ding, een nipje prima maar verder… nee, nog niet…
Nee, het is mij nog niet overkomen dat m’n smaak verandert. Maar wat niet is kan nog komen;-)
Mijn man lust werkelijk álles. Ook weekdieren ;-( Die dan levend in de pan verdwijnen. Alleen al het idee doet me walgen. Maar ‘t is wel heel makkelijk met koken: alles wat ik voor zijn neus zet, vindt-ie lekker! Hij vindt het ook niet erg dat Roos en ik geen olijven lusten: heeft hij meer…
Haha ik vind olijven sinds afgelopen zomer ook heerlijk. Gek idd dat je smaak dan ineens zo veranderd.
Ik vond olijven vroeger ook erg vies. Maar ik ben er nu echt gek op en ben altijd heel erg blij als er in salades of op een pizza olijven te vinden zijn. 😉
De smaak zal vast wel veranderen naarmate je ouder wordt, maar ik denk niet dat ik snel alcohol, olijven en oude kaas lekker zal vinden. Al ben ik de loop der jaren wel overgegaan van graskaas naar jong belegen 😉
Zoet vind ik heerlijk en dat al mijn leven lang. Een andere smaak heb ik wel met boeken en films want bij wat ik vroeger echt prachtig vond en het daarom nog wel eens opnieuw wil lezen/kijken kan ik me nu soms verwonderd afvragen waarom ik daar toch ooit van genoten heb.
Oh mam, dat heb ik ook. Wat grappig. Waarom hebben wij het daar nooit over gehad eigenlijk?
Herken ik wel ja, dat ik meer lust dan vroeger en ook dat mijn smaak meer richting “grote mensen” lekkernijen gaat. Olijven staan hier al een tijdje op het programma op de zaterdagavond. Peppeco’s, div. kazen, filet americain, pistachenoten zelfs. Had je 20 jaar terug ook niet mee aan moeten komen…
“vroeger” lustte ik bijna niks en dreef ik mijn ouders tot wanhoop. Nu eet ik bijna alles. En vind ik het meeste ook lekker.
Olijven..hmm de exemplaren met feta erin vind ik zalig 😉 Ook ik drink geen zoete wijnen meer, en schimmelkaas vind ik af en toe lekker.
Zo was ik altijd een enorme zoetekauw maar dat begint langzaam te minderen.
Ik ben ook later olijven, pittige kaas en schimmelkazen gaan waarderen. Mijn drankjes zijn bij voorkeur nog steeds zoet.
Bleeh, nee. Ik ben van de zoete witte wijn, jonge kaas en zeker geen olijven haha
gr. Elise
Smaak ontwikkelt, door meer te proeven, ga je steeds weer andere dingen waarderen.
Ik eet eigenlijk alles, vind alles lekker.
Het enige waar ik van gruwel (en dus wel een paar keer per jaar probeer) is meloen. En ik vind het gummi-achtige van inktvis en coquilles smerig. De smaak is ok, maar dat ze veren tussen je tanden, daarvan ga ik echt kokhalzen.
Olijven… ik heb het heel vaak geprobeerd, maar ik kan er maar niet aan. Denk niet dat het ooit iets zal worden tussen de olijven en mij.
Blauwe kaas heb ik wel leren eten, dat vind ik nu heel lekker.
Verder weet ik het eigenlijk niet… Lust zo’n beetje alles wel.
Oh ja, lever!! Van de geur alleen al kan ik over m’n nek gaan!
Nog niet…
Ik lust vrij veel, maar rode wijn, pap en rozijnen zijn echt om te gruwelen. Zal ik nooit gaan lusten!!!
Leuk om te lezen en inderdaad herkenbaar. Vroeger at ik alleen jonge kaas, nu ben ik gek op oude. En ik ‘lustte’ geen spruitjes of bloemkool-sinds een paar jaar vind ik het heerlijk! Olijven zijn niet mijn smaak, maar wie weet….? 🙂