Het Puttertje

Donna Tartt schreef een prachtig en ongeëvenaard werk met ‘De verborgen geschiedenis‘ dus ik had hooggespannen verwachtingen toen ‘De kleine vriend‘ uitkwam. Helaas was haar tweede boek, voor mij, een treurige ervaring. Louter op wilskracht heb ik het boek uitgelezen om het daarna snel te vergeten. Maar nu is er een derde Tartt verschenen: ‘Het puttertje‘.

Waar gaat ‘Het puttertje’ over?

Theo Decker, een dertienjarige jongen uit New York, overleeft op wonderbaarlijke wijze een aanslag waarbij zijn moeder om het leven komt. Zijn vader is een paar maanden daarvoor verdwenen en Theo komt na de aanslag bij de familie van een rijke vriend terecht. Hij is verbijsterd door zijn nieuwe leefomgeving, verward door zijn klasgenoten die het moeilijk vinden met hem om te gaan en diepbedroefd door het verlies van zijn moeder. Theo vindt houvast aan dat ene object dat hem aan haar doet denken: een klein, mysterieus schilderij, dat hem uiteindelijk in de onderwereld van de kunst doet belanden.

Zo hé, wat mij betreft is Tartt weer terug op haar oude niveau. ‘Het puttertje’ is een prachtig boek dat de jonge Theo volgt na het overlijden van zijn moeder. Tijdens zijn vlucht uit het getroffen museum neemt hij een schilderij mee dat vervolgens jaren als een zwaard van Damocles boven zijn hoofd zal hangen. Zoals het vogeltje op het schilderij vastgeketend is, zo is Theo feitelijk geketend aan het schilderij. Het doet hem herinneren aan zijn moeder en zijn moeder is er niet meer.

Theo komt per toeval terecht bij een rijk gezin, wordt na een tijd ineens opgehaald door zijn vreemde (en dat is een understatement) vader en diens vriendin, verhuist naar Las Vegas, ontmoet daar gewiekste Boris die ook een heel verleden met zich meezeult, keert na het overlijden van zijn vader terug naar New York waar hij intrekt bij een oude heer die meubels restaureert. En door al die fases heen maakt hij de meest bizarre dingen mee, slaat hij los, wil hij dat eigenlijk niet maar is zijn verdriet en wanhoop te groot om te dragen en maakt hij het zichzelf tegelijkertijd erg moeilijk met zijn nooit stoppende gedachten die maar malen en malen …

Een mooi stukje uit het boek:

Oké … ik moet zeggen dat ik persoonlijk nooit zo’n scherpe grens trek tussen ‘goed’ en ‘slecht’ als jij. Voor mij klopt die grens heel vaak niet. Die twee staan nooit los van elkaar. Het ene kan niet bestaan zonder het andere. Zolang ik uit liefde dingen doe, denk ik dat ik het beste doe wat ik kan. Maar jij, jij zit in een cocon van oordelen, met altijd spijt van verleden, je vervloekt jezelf, geeft jezelf de schuld van dingen, bij jou altijd ‘wat als’, ‘leven is wreed’, ‘ik wou dat ik zelf dood was gegaan in plaats van …’. Ik geef je wat om over na te denken. Stel dat al je daden, al je beslissingen, goed of kwaad, voor God geen verschil maken.

De schrijfstijl is prettig, Tartt schrijft prachtige zinnen vol beeldspraak en emoties. Het is gewoon een genot om dit boek te lezen. Tartt heeft wat mij betreft de teleurstelling van ‘De kleine vriend’ meer dan goed gemaakt.

hp-dt 002

12 gedachten over “Het Puttertje

  1. Ik ben er ook mee bezig op dit moment maar ik kan niet zeggen dat ik er echt lyrisch over ben. Soms denk ik wel eens: pffff, maken ze hier nu al die drukte om? Ik heb af en toe het gevoel dat ik door dikke stroop probeer te zwemmen maar ik wil ‘m wel uitlezen dus ik ga met de moed der wanhoop gewoon door!

  2. Ik ben niet zo’n fan van Donna Tartt, ik val nog net niet in slaap. Sorry, dat ik het zo cru zeg, maar ik heb er gewoon het geduld niet voor. Geef mij maar bloedstollende thrillers. Je hebt ‘t boek wel snel uit: het ligt nog maar net in de winkels 😀

  3. Ik ben halverwege.
    Tot nog toe vind ik het een prachtig geschreven verhaal, goed uitgewerkt en een heel prettige schrijfstijl. Ik ben dan ook een echte fan van Donna Tartt.
    Het enige minpuntje vind ik het gewicht van het boek. Mijn hemel, wat is het zwaar. Het leest niet bepaald lekker in bed:-)

  4. Nou, ik zet hem op de lijst, want ik ben dus ooit met haar 2e boek begonnen en dat was echt een worstelpartij, ik wilde het uitlezen omdat ik normaal een boek niet zo aan de kant leg maar het was echt worstelen om er door heen te komen maar okay, ik doe nog een poging!

  5. Ik ben op geen andere schrijfster zo gek als op Donna Tart. Zelfs haar tweede boek, dat inderdaad veel slecht recensies heeft gehad en waar de meeste mensen maar niet doorkwamen, vond ik geweldig. En dit boek. ´Het Puttertje´, lees ik zo langzaam mogelijk omdat ik het niet uit wil hebben en dan weer 10 jaar op een boek moet wachten, haha.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *