Als kind was ik gek op het steeds maar weer opnieuw inrichten van mijn slaapkamer. In mijn ouderlijk huis heb ik in drie verschillende slaapkamers geslapen. Een piepklein kamertje (waarin dus weinig te schuiven viel), een grotere kamer (waarin het heel goed schuiven was) en een loei van een kamer van (ik geloof) 5 bij 5 meter. Een waar schuifwalhalla was dat dus.
Die laatste kamer was eerder de speelkamer voor mijn broer en mij en bevond zich achter de garage. Ik sliep in die tijd dus beneden. Met zeer grote regelmaat werd er door mij met het meubilair geschoven en gelukkig hadden mijn ouders daar -in mijn herinnering- weinig problemen mee. Al konden ze me wel ‘ns uitlachen als ik alweer mijn kamer veranderd had.
Tot hun grote verdriet hebben zowel Grote als Kleine Zus piepkleine slaapkamers. Daarnaast bevindt zich in de slaapkamer van Kleine Zus ook nog de trap naar de zolder. Veel schuifmogelijkheden zijn er dus niet.
En dat zinde Kleine Zus dus echt helemaal niet. Ze wilde zo, zo, zo graag een keer iets anders. Nou, dat anders is er uiteindelijk gekomen. Haar bed staat nu midden in de kamer en er is nog maar weinig vrije ruimte. Maar, ze heeft nu wel een superleuk hoekje onder de trap en ze is er dolgelukkig mee. ‘Ik maak zelf mijn bed wel op mama’, beargumenteerde ze toen ik zei dat het verschonen van het bed nu toch wel een beetje lastig wordt en echt, die blije snoet, maakte dat ik dat onhandige verschonen gewoon voor lief neem nu. Ik ben benieuwd hoe lang het meubilair op deze manier blijft staan.
Schuifwalhalla! Dat wordt mijn nieuwe favoriete woord, denk ik. Ik hield ook van schuiven en ik dénk dat de kamers in dit huis wel schuifabel zijn – maar zover zijn we nog niet.
Laat kleine zus maar schuiven.
ik ben ook dol op schuiven, maar ook hier valt er weinig te schuiven.. joon wordt wel altijd ook helemaal blij als er weer eens iets verschoven is, dat zal kind eigen zijn? ook zijn kamertje is piepklein en het bed past écht maar op 1 plek, dus ik moet altijd best creatief schuiven 😉
ohoh ik schuif nog steeds. Ik vind het heerlijk om telkens een ‘andere’ woon of slaapkamer binnen te lopen. Toevallig afgelopen zondag Indy’s kamer nog verschoven, maar ondanks dat het geen hele kleine kamer is viel er weinig aan te schuiven. Het was het allemaal net niet.
en dan kleine hoekje dat is geweldig. Een eigen plekje binnenin al hun eigen plekje!
Ik kan me zomaar die blinkende oogjes voorstellen ! Een paar centimeter maakt toch echt een wereld van verschil…
Wat knap, om toch te schuiven. Ik hoop dat ze met veel plezier geniet op haar eigen kamer!
Altijd slaapkamers gehad waar weinig te schuiven viel, maar mijn moeder had hetzelfde met de woonkamer en die hielp ik dan altijd zeer enthousiast!
Bij Joep en Madelief is schuiven ook niet mogelijk. Bij Brecht een klein beetje; wat dan ook vaak gebeurt.
Zouden er ook mensen zijn die de schuif-behoefte niet herkennen?
Nee dat geschuif zint mij ook niet, maar toch gebeurt het wel eens en als dan het resultaat goed is ben ik er blij mee.
groetjes, Ria
Leuk gedaan…
Ik ben zelf ook een schuiver…
Hoewel ik het reuzel leuk vind om een kamer in te richten ben ik niet zo schuiverig meer als , naar mijn idee, het beste resultaat verkregen is. Vroeger viel er eigenlijk niets te schuiven omdat ik heel lang een kamer deelde met aanvankelijk 2 , later 1 zus. De inrichting bestond in die tijd eigenlijk alleen uit een bed en een stoel om je kleding op te kunnen leggen .
Ik denk soms wel eens dat “het niet meer hoeven delen van een kamer ” mede oorzaak is van het aantal scheidingen . Vroeger leerde je rekening met elkaar houden omdat je domweg nergens een plekje voor jezelf had … laat staan meubeltjes om te schuiven! Maar leuk dat het kleine Zus tóch gelukt is ….”laat haar maar schuiven” dus;-)
Heerlijk, ik schoof vroeger zo vaak en doe het nog. Zelfs tijdens de opleiding in het ziekenhuis met een kamer van 10m2 met een vaste kast en een wastafel heb ik wel ALLE mogelijkheden geprobeerd (bed, boekenkast, bureau, fauteuil). Ik schuif nog steeds heel graag en Marco wordt vaak gevraagd of hij dat leuk vindt. Hij zegt dan altijd: “Zolang ik `s morgens de douche en `s avonds mijn bed vind, is het goed”
Ah, lekker kamertjes veranderen! Is ze ook een kleine binnenhuisstyliste?
Ik had als kind ook een hokje. Maar het was wel van mij. Draaien kon ik niet maar ik was er zo blij mee
Leuk! Ik deed dat ook altijd en de jongens hier houden er ook van!
Ja, heerlijk, wat schuiven. Het is dan toch elke keer alsof je een beetje nieuwe kamer hebt. Of nieuwe spullen. Het ziet er gezellig uit, leuk, zo’n rode muur!
Ik heb me vroeger te pletter geschoven op die paar vierkante meter dat mijn kamer klein was 🙂
Heerlijk schuiven in de kamer, zalig vond ik dat ook om te doen. De middelste doet dit ook regelmatig!
Ik heb vroeger ook heel wat geschoven, ook in de huiskamer. Ieder half jaar stonden de meubels wel weer anders. Nu kan dat helaas niet meer, ik mis het heel erg.
Heel herkenbaar! Helaas valt er hier met 12m2 weinig te schuiven op moment, maar ik heb het vroeger ook veel gedaan!
Wat lief “dan maak ik mijn bed zelf wel op”:) Ik ken het hoor dat schuiven. Aankomende vrijdag komt m’n nieuwe bed (wel kleiner 160m) waardoor ik denk dat ik m’n slaapkamer ook weer wat kan schuiven. Joegee!
Ze is er inderdaad superblij mee. En nu ook nog het bed geruild met oudste zus dus een beetje handiger met opmaken en ‘ínstappen’. Ze lijkt op jou!
Ik zette mijn bed elke maand wel anders neer vroeger, nu doe ik het niet meer zo snel, te groot en zwaar bed
Wat een gezellige kamer! Ik hield ook erg van schuiven vroeger, dus ik kan het me voorstellen.
Ik was er ook dol op. Zowel mijn kamertje als later onze living ondergingen vaak complete metamorfoses. Laat mij maar schuiven.
Yup. Deed ik vroeger ook. Het slijt uiteindelijk wel, hoor!
Haha, hier ook een ex-schuiver. En Jill doet het ook erg graag. Alhoewel sinds de laatste make-over, in februari, er niets meer veranderd is. Zou ze uitgeschoven zijn?