Twee boeken vandaag maar weer ‘ns. Dat is ten eerste ‘In tweestrijd‘ van Jenna Blum. Van haar had ik het prachtige ‘Het familieportret‘ ook gelezen, dus mijn verwachtingen waren hooggespannen. Waar gaat ‘In tweestrijd’ over?
Als tiener is Karena Jorge de enige die haar tweelingbroer Charles in toom kan houden. Charles heeft een bipolaire stoornis die verergert naarmate hij ouder wordt, tot op het punt dat hij een gevaar wordt voor zichzelf – en anderen. Op hun achttiende verjaardag rijden Charles en Karena met hun auto zo dicht mogelijk achter een tornado aan. Wat er dan gebeurt is zo verschrikkelijk dat de tweeling vanaf die dag het contact met elkaar volledig verbreekt. Twintig jaar later krijgt Karena een telefoontje van een psychiatrische inrichting waar Charles onder dwang is opgenomen. Ze besluit dat het tijd is om af te rekenen met het verleden en gaat haar broer ophalen, maar bij aankomst blijkt hij ontsnapt te zijn. Ze heeft maar één aanwijzing om hem op het spoor te komen: Charles is nog steeds gefascineerd door extreem weer in het tornadoseizoen is net begonnen. Gedreven door liefde en bezorgdheid sluit Karena zich aan bij een team van professionele stormjagers en begint daarmee aan een riskant avontuur.
Ik kan hier kort over zijn: dit boek viel ontzettend tegen. Jammer hoor na haar eerste prachtige boek. Ach, misschien doet ze gewoon Tartt na?
Het tweede boek ‘Leven na leven‘ is op z’n zachtst gezegd heel erg apart. Waar gaat dit boek over?
Stel dat er niet alleen tweede kansen waren, maar derde kansen, vierde kansen, een oneindige hoeveelheid kansen om je leven te herhalen – totdat je het eindelijk goed deed.
Zou je dat wel willen?
In een koude, besneeuwde nacht in 1910 komt bankiersdochtertje Ursula Todd ter wereld in een lommerrijke buitenwijk van Londen – dood.
In diezelfde koude, besneeuwde nacht komt Ursula Todd ter wereld, schreeuwt lang en hard, en begint aan een leven dat, om het zachtjes uit te drukken, heel ongewoon zal blijken. Want terwijl ze groeit, gaat ze ook dood, herhaaldelijk, op verschillende manieren. Tegelijkertijd nadert de tweede grote oorlog van de eeuw.
Kan Ursula, gezegend door een schijnbaar oneindige hoeveelheid levens, de wereld redden van de onvermijdelijke neergang? En als ze dat kan – zal ze het ook doen?
Ik moet zeggen, ik had enorm veel moeite om in het boek te komen. Feitelijk begon dat pas een beetje te komen toen ik met mezelf afgesproken had dat ik mocht stoppen met het boek als het op bladzijde 175 nog niet boeiend genoeg was (ik was toen bij bladzijde 125). Uiteindelijk heb ik er geen spijt van dat ik het boek uitgelezen heb, want de manier van schrijven en de thematiek die beschreven wordt is natuurlijk enorm interessant.
De eerste 100 bladzijdes had ik echter heel veel moeite om te snappen wat de auteur nou steeds opnieuw deed. Toen ik dat echter een beetje door had (tja, soms kan het ff duren), werd ik meer en meer gegrepen door het verhaal. Daarbij vond ik de kindertijd van Ursula niet heel boeiend. Pas vanaf het moment dat ze een jaar of 16 is, wordt het pas echt interessant. Al is het einde van het boek in mijn ogen op vele manieren te interpreteren.
Al met al, een moeizaam begin, maar uiteindelijk meer dan blij dat ik dit boek heb uitgelezen.
Ik doe het niet vaak, een boek halverwege wegleggen. Van de tijd dat ik nog papieren boeken (en dus zelf gekochte boeken) las kan ik me maar één keer herinneren. Maar ook nu, nu ik via de e-reader lees doe ik het eigenlijk bijna nooit. Ik vind het zo sneu voor de schrijver. 😉 Al die moeite en dan een ondankbare lezer die zomaar stopt met het lezen van jouw werk.
Lees jij boeken altijd uit? Wat is voor jouw het criterium om het wel of niet weg te leggen?
Ik lees ze altijd uit tenzij het me zo verveeld dat ik al weken op dezelfde bladzij moet beginnen en het dan nog niet heb onthouden. Geldt ook voor blogjes.
Test… mijn reactie is weg. Modereer je tegenwoordig?
Oeps sorry, hij stond er iets later…
wil je deze even weghalen alsjeblieft?
Groetjes, Trees
Soms lees ik een boek wel eens niet uit, te zwaar, te saai, maar markeer deze in mijn lijst (boeken die ik inmiddels gelezen heb sinds 1995) als ‘nog verder lezen’. Er staan er nu zo’n 4 in maar ik pak het uiteindelijk toch niet meer op omdat er nog zoveel boeken zijn die ik wil lezen.
Toch ga ik aan ‘in tweestrijd’ beginnen…al was het niet zo geslaagd volgens jou.
Nee, soms kom ik er echt niet doorheen en dan gooi ik hem van de reader. Ik lees om te ontspannen en zware kost lukt nu ff niet. Maar over het algemeen lees ik alles uit 🙂
gr. Elise
Ik lees heel vaak boeken niet uit. Ik heb diverse wat ik noem ‘flutboeken’ liggen voor tussendoor. Als ze niet boeien gaan ze dicht. Als een boek overal wordt aangeprezen en ik kom er toch niet door dan doe ik wel veel meer moeite en vaak loont dat. Het laatste boek heb ik al een paarmaal in handen gehad, maar aarzelde steeds. Nu helemaal dus!
Ik lees ook wel bijna alles uit… Alleen Stoner heb ik laatst weggelegd, ik vond het echt te saai. Maar lees veel lovende recensies, dus misschien moet ik het later nog eens proberen.
Het leven is te kort voor slechte boeken 😉
Ik heb geen moeite om een boek niet uit te lezen, maar ik leg het niet al na 10 bladzijden weg. Ik ben in de loop der jaren meer recensies gaan lezen voor ik iets koop, anders vind ik het zonde. Laatst heb ik trouwens naar aanleiding van jouw logje het eerste deel van Camilla Läckberg gelezen. Leuk!
In tweestrijd heb ik ook gelezen en net als jij had ik best wel hoge verwachtingen maar helaas… die kwamen totaal niet uit. Ik heb het uitgelezen maar het heeft wel even geduurd. Op zich lees ik alles uit, ik kan me niet echt een boek herinneren die ik echt terzijde heb gelegd, maar er zijn natuurlijk wel wat boeken die ik met moeite heb uitgelezen…
Ik lees zeker niet alle boeken uit…. Als ik na 70 – 100 blz denk: waar gaat dit eigenlijk over? Leg ik het weg! Jammer, maar helaas!!
Er zijn nog zoveel boeken die wél de moeite waard zijn om te lezen, denk ik dan…. Waarom dan tijd verspillen?
Nee hoor, een boek dat me niet na een paar hoofdstukken boeit gaat écht dicht! Ik lees voor m’n plezier en heb geen zin mezelf te moeten dwingen door te lezen.
Hoe ouder ik word, hoe gemakkelijker ik een tegenvallend boek weg leg. Zo veel te lezen en zo weinig tijd, dat idee 🙂
Het idee van ‘leven na leven’ vind ik heel interessant, maar het lijkt me bijna onmogelijk om dit in woorden over te brengen. Ik denk niet dat ik dit boek zal lezen.
Ik heb ‘leven na leven’ niet uitgelezen. Ik vond het thema interessant, maar de manier van schrijven verschrikkelijk. Ik vond destijds ‘de vrouw van de tijdreiziger’ geweldig mooi en goed geschreven (ander thema, maar een beetje vergelijkbaar), dit boek absoluut niet. Ik heb pas opgegeven rond pagina 100, maar toen was ik er ook echt klaar mee. Ik doe het niet vaak, een boek wegleggen, maar wanneer een verhaal me zo tegenstaat dat ik er echt niet inzit, dan leg ik het boek weg. Genoeg andere boeken waar ik wel in weg kan kruipen.
Ik heb ‘de vrouw van de tijdreiziger’ ook gelezen. Prachtig boek was dat!
Ik lees bijna alles uit, tenzij ik er geen touw aan vast kan knopen. Jouw tips zijn altijd zeer welkom. Ik ben nog nooit teleurgesteld.
Er is zoveel wat ik wil lezen dat ik mijn tijd niet verdoe aan boeken die me niet kunnen boeien. Dit gezegd zijnde: ik geef ze wél een kans van vijftig à honderd bladzijden (afhankelijk van de dikte ervan). Ik merk ook dat boeken die ik zelf koop (wat eigenlijk de meeste zijn, de laatste jaren) en die tegenvallen, weggelegd worden en jaren later kan het me soms ineens wel heel erg boeien. Ik laat het allemaal maar gebeuren, boeken genoeg. Wel tof dat je af en toe een recensie plaatst. Ik zou graag weer wat meer lezen en als ik wat leuks voorbij zie komen, gaat het op mijn lijstje.