Grote Zus is altijd een heel schoon en net kind geweest. Anders kan ik het niet echt omschrijven. Zij had eigenlijk als baby/dreumes/peuter/kleuter nooit echt snottebellen of andere viezigheidjes die kleine kinders wel ‘ns hebben. Haar kleding en schoenen hield ze eigenlijk ook altijd wel netjes. Inmiddels is dat nette best veranderd. 14 Jaar is de dame intussen en ze loopt regelmatig met een chocolademelksnor rond en heeft dan niets in de gaten. Al gebeurt zoiets uiteraard alleen binnenshuis. Maar snottebellen, nee dat nog steeds niet. Gelukkig.
Kleine Zus daarentegen is echt compleet anders. Ze presteert het telkens opnieuw om haar kleding kapot te krijgen, haar schoenen finaal kapot te krijgen en daarnaast trekt ze ook de meest fantasievolle combi’s aan. Maar daar wil ik het niet over hebben. Kleine Zus heeft immers ook regelmatig van die ‘heerlijke’ lopers onder aan haar neus hangen. Van die hele lange, smakelijke, doorzichtige slierten! En het gekke, het lijkt alsof ze ze niet voelt. In ieder geval doet ze er nooit iets aan.
Afgelopen zaterdag ging ik naar haar voetbalwedstrijd kijken en ja, het was koud, maar men, de snottebellen die aan haar neus hingen stonden in geen verhouding tot de kou! Brrrr. Of zou het tactiek zijn? Dat ze denkt, met zulke prachtige slierten aan mijn neus jaag ik de tegenstanders de stuipen op het lijf? Ze scoorde in ieder geval wel een doelpunt, dat dan weer wel. 😉
