Gisteren heb ik, samen met mijn ouders, Mr. T. en vriend W, weer genoten van een mooi, puur en enthousiast optreden van Gerard van Maasakkers.

Onze Brabantse troubadour die eigenlijk zo veel meer is weet mij nog steeds enorm te boeien. Prachtige, gevoelige teksten afgewisseld met wat losser werk. Hij zong gisteren een nieuw nummer over het kind dat hij nooit gehad heeft en, ook al hoorde ik het voor het eerst, dat lied greep me aan. Ik moest aan een aantal mensen in mijn omgeving denken die geen kinderen hebben en mijn moeder vertelde naderhand dat zij hetzelfde had. Echt een heel mooi nummer. Enfin, ik logde al vaker over Gerard en waarschijnlijk zal dat nog wel ‘ns gebeuren.

Een van mijn favorieten blijft toch nog steeds ‘ Liedje van altijd ‘.

En verder was het vooral erg jammer dat hij Benny niet gespeeld heeft. 😉