The Butler

Ik ging vandaag om 11.00 uur ‘s ochtends naar de bioscoop. Dat is best een vreemde tijd, maar gelukkig was de film dat niet bepaald. Een indrukwekkende film is ‘The Butler’ die gebaseerd is op het ware leven van Eugene Allen.

The Butler gaat over Cecil Gaines die opgroeide op een kantoenplantage in het zuiden van Amerika. Na de (ongestrafte) moord op zijn vader wordt hij opgeleid tot ‘housenigger’. Gaines vertrekt op een bepaald moment richting het noorden van Amerika en wordt na een aantal omzwervingen butler in het Witte Huis. In de periode dat hij daar werkt maakt hij acht Amerikaanse presidenten mee en maakt van dichtbij de dingen mee die wij alleen kennen van kranten en televisie.

‘We have no tolerance for politics in the white house’, is zo ongeveer de eerste zin die Cecil Gaines te horen krijgt als hij kennis komt maken met zijn nieuwe chef. Tijdens zijn werkzaamheden hoort Gaines van alles, maar steeds heeft hij zijn ‘butler-gezicht’ op. Hij heeft, zoals hij zelf zegt twee gezichten: een voor tijdens het werk en een voor zichzelf. Hij hoort verschrikkelijke dingen en heeft die dingen maar te slikken. Hoe anders is zijn oudste zoon die actief is binnen de American Civil Rights Movement en later bij The Black Panthers. Dit zorgt voor conflicten tussen vader en zoon en uiteindelijk een verwijdering die jaren duurt.

The Butler is een film die me raakte. Niet alleen vanwege de vele historische feiten die er getoond worden (rassenonlusten, de moorden op Kennedy en King, de Vietnam-oorlog en een boel meer), maar vooral door het persoonlijke van Cecil: gevangen zitten tussen plichtsbesef en onrechtvaardigheid. Gevangen zitten in het patroon waarin je opgroeide, dienstbaarheid, altijd maar slikken. Altijd maar de mindere zijn. En waarom?

Het was een zeer indrukwekkende film.

12 gedachten over “The Butler

  1. Een filmtip, ook nooit weg! Lijkt me prachtig, ik houd ook van historische films. Kijk je toevallig ook de serie “Hoe duur was de suiker?” Ook zo’n heftig verhaal. Bedankt voor de tip!

  2. Ik heb de film onlangs ook gezien en vond hem ook indrukwekkend. Het drong maar weer eens tot me door dat het allemaal nog maar zo kort geleden is. Echt onvoorstelbaar hoe men toen met mensen om ging.

  3. Wij zagen hem vorige week en inderdaad een erg indrukwekkende film met een prachtige rol van Forest Whitaker als Cecil Gaines, ook Oprah (moest er in het begin even aan wennen) was erg geloofwaardig. Een film die je raakt, ontroert en tot denken aan zet!

  4. Sinds ik de trailer van deze film heb gezien weet ik dat ik er naar toe wil. Het zal trouwens wel via de TV worden. Hier draait de film meen ik al niet meer. En draait-ie wel is het (te) laat op de avond..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *