Zo stug, zo ontoegankelijk. Zo blij, zo open.
Aan het ontdekken, de wereld. Jezelf.
Wat je wel wilt. En wat zéker niet.
Wat je belangrijk vindt. Wat anderen belangrijk vinden.
Daar een weg in zien te vinden.
Waar je staat. En waar niet.
Daar een plek in zien te vinden.
Zo moeilijk als je het jezelf soms maakt.
Hoe onbezorgd je ook kunt zijn.
Heerlijk kinds nog. Soms.
Zo dapper, zo mooi, zo lief.
Zo onzeker, zo kwetsbaar, zo jong.
Prachtig mensenkind.
Op de rand van volwassenheid.
Heel mooi. Nog even kind. Daarna wacht de grote buitenwereld. Je zou het nog een paar jaar willen rekken, denk ik.
Mijn dochter (bijna 18) heeft nauwelijks gepuberd. Af en toe wel een dag dat ze chagrijniger dan anders was, maar verder… Heel herkenbaar gedicht 😉
Ik vond het een van de zwaarste tijden. 2 puberdochters te gelijk .. het huis zuchtte onder al die hormonen. En idd soms zo lief en dan zo stug en brutaal maar we hebben het gered 🙂
Maar soms zijn het zware tijden ..
Mooi hoor en zo is het ook. En voor de ouders los gaan laten ook niet altijd makkelijk om er zelfstandige mensen van te maken. 😉
Mooi!
Een hele nieuwe fase…
mooi. ^^
Een trotse moeder spreekt…
Mijn kinderen zijn de puberleeftijd alweer voorbij. Zelf had ik altijd zo’n hekel aan het liedje: ‘Meisjes van 13’ van Paul van Vliet en aan de uitdrukking: Tussen ‘tafellaken en servet’ toen ik zelf die leeftijd had. Maar het klopt wel. Op die leeftijd zit je er ‘net tussenin’. Een bijzondere en ook mooie tijd. Kwetsbaar inderdaad.
Mooie woorden van een mooi mens!
Wat mooi geschreven en wat is ze toch een schat! Herken je jezelf als 14 jarige? Jullie zullen beslist nog ooit in je leven heimwee krijgen naar deze tijd en met een glimlach terug kijken!
Ik weet (bijna) niets meer van toen. Ik hoop dat zij op mij lijkt toen ik 14 was, maar ik denk dat jij dat beter kunt beoordelen.
Mooi verwoord…!
Héérlijk, pubers! Ik lach me er gek om.
En allemaal in één ! Maar : ze heeft een heel lieve mama, en daarmee kom je een eind !
Héél mooi maar soms ook heel moeilijk zowel voor puber áls voor volwassenen !
Mooi. 🙂 Het valt me op hoe snel je vergeet hoe het was om zelf puber te zijn. Ik ben nu 23 en nog niet zo lang puber-af, maar als ik dan foto’s zie met van die quotes erop die ik toen maakte dan moet ik stiekem wel lachen… Was ik echt zo?
De weg die wij allemaal hebben moeten afleggen. Maar wat zou je ze graag voor pijn en verdriet willen behoeden… terwijl dan vaak de belangrijkste lessen geleerd worden..
wat mooi zeg!!
Prachtig. Om zo’n mensje op te zien groeien is het mooiste dat er is.
Mooi verwoord. Zware tijden voor je oudste.
Wat mooi geschreven. En voor mij, als moeder van pubers herkenbaar. Want idd. ze kunnen soms zoveel puberzorgen hebben, maar aan de andere kant is die kinderlijke naïviteit er nog.