Ik stop maar weer een keer drie boeken in een blogje. Nummer 1 was ‘Nachtmerries‘, nummer 2 ‘Bloedlijn‘ en nummer 3 ‘Als honden huilen‘.

Waar gaat ‘Nachtmerries’ over?

De universiteit van Cambridge wordt geteisterd door verontrustend groeiend aantal zelfmoorden van studenten. Rechercheur Mark Joesbury leidt het onderzoek en moet meer slachtoffers te voorkomen. Daarvoor zet hij de jonge en gedreven politieagente Lacey Flint in, die undercover als onzekere studente in het campusleven duikt…

Alleen psychiater Evi Oliver weet wie Lacey echt is, omdat zij ook onderdeel uitmaakt van het onderzoek. Langzaam ontdekken ze een verschrikkelijke trend en als Lacey dezelfde afschuwelijke nachtmerries krijgt als die waarvan de zelfmoordslachtoffers voor hun dood last van hadden, wordt duidelijk dat zij de volgende is.

Een heel spannend maar ook wel wat warrig boek vond ik dit. Veel hak op de tak, veel personages dus af en toe wat moeilijk te volgen allemaal. Maar zoals gezegd, heel spannend.

Waar gaat ‘Bloedlijn’ over?

Rechercheur Jessica (Jessy) Haider beleeft na de dood van haar zoon perioden van intens verdriet en rouw, maar ook van machteloze woede. Nick werd vermoord  door een psychopaat die zij jaren eerder achter de tralies liet verdwijnen en de man lijkt sinds zijn ontsnapping nog maar één doel te hebben: haar leven ruïneren.    Na een gedwongen verlof mag Jessy bewijzen dat ze haar werk weer aan kan. De zestienjarige dochter van een kwekersgezin lijkt zelfmoord het hebben gepleegd. Al snel blijkt dat het meisje alle reden had om te leven en de rechercheur gelooft niet in zelfmoord. Jessy duikt in het leven van het kwekersgezin, maar heeft een verborgen agenda: ze grijpt de zaak aan om de kwelgeest op te sporen die haar zoon vermoordde. Het is het begin van een kat- en muisspel op leven en dood.  Bloedlijn is het eerste deel in een serie bloedstollende psychologische thrillers van Corine Hartman. Voor deze serie heeft Hartman het personage Jessica Haider in het leven geroepen, een mooie maar onconventionele rechercheur, die veel weg heeft van Jeff Lindsays Dexter: behalve dat zij moord- en geweldsdelicten oplost, laat zij ook een spoor van onopgeloste moordzaken na.  De killer die Jessy achter zich aan krijgt, mag erop rekenen dat  er wel heel definitief met hem wordt afgerekend

Nee, dit was toch niet echt mijn boek. Ik vond het op de een of andere manier allemaal te over the top. Alsof Hartman een superheldin heeft willen maken die mij niet weet te raken. De verslaving van Haider, de ruige seks, de manier waarop zij opereert als rechercheur. Nee, in mijn ogen (en ik wéét dat dat helemaal nergens op slaat), horen dit soort boeken niet door een Nederlandse auteur geschreven te worden. Ook het verhaal vond ik te warrig en absoluut ongeloofwaardig (met name het deel over het opzetten, tjongejonge, sloeg echt nergens op).

Waar gaat ‘Als honden huilen’ over?

Cameron Wolfe woont nog thuis met zijn ouders, zijn broer Ruben en zijn zus Sarah. Cameron kijkt op tegen zijn broer, die elke week een nieuwe vriendin lijkt te hebben. Als Octavia haar intrede doet in huize Wolfe, begrijpt Cameron niet hoe zijn broer zo’n lief meisje heeft kunnen inpalmen. Maar als Ruben haar dumpt, krijgt Cameron zijn kans. Octavia geeft hem de moed de confrontatie aan te gaan met zichzelf en zijn demonen. Tegenover haar wil hij bewijzen dat er niets mooiers is dan een underdog die opkomt voor zichzelf…

Markus Zusak schreef een van de allermooiste boeken die ik ooit las, dus de lat ligt immer hoog bij zijn boeken. ‘Als honden huilen’ is een flinterdun boekje maar het is wel heel erg mooi vind ik. Heel mooie zinnen, een kwetsbare hoofdpersoon die je, door zijn manier van doen, praten en redeneren, in je armen wil sluiten. Erg subtiel gedaan vind ik.