Best een heel recent boek is dat ‘De kraamhulp‘ van Esther Verhoef. Waar gaat dit boek over?

Als Didi na een zware bevalling van haar eerste kindje aan bed is gekluisterd, is ze dolgelukkig met de hulp van de kraamverzorgster. De baby is lief en gezond, maar Didi’s herstel gaat langzaam.

Miriam, werkzaam bij de politie Rotterdam, kan de plotselinge dood van haar broer niet verwerken. Ze vermoedt kwade opzet van zijn mooie weduwe Hennequin. Tijdens haar zoektocht naar Hennequins verleden groeit bij Miriam de overtuiging dat ze te maken heeft met een levensgevaarlijke psychopate. En juist deze vrouw heeft zich onmisbaar gemaakt in het jonge, kwetsbare gezin…
De kraamhulp beschrijft tien beslissende dagen uit het leven van drie jonge vrouwen.

Het is een boek dat gemakkelijk wegleest en Verhoef speelt het klaar dat je zo snel mogelijk wilt weten hoe het af gaat lopen. Dat betekende in mijn geval dat ik het binnen een dag uit had en dat vind ik dan toch weer wel jammer. Eigenlijk moet je langer over boeken doen, omdat ze tot nadenken stemmen of omdat je dingen wilt overlezen.

Ik vind het thema van het boek erg goed gekozen, maar naar mijn idee had Verhoef het wel wat spannender mogen maken. Dat miste ik echt. Hennequin had veel ergere dingen kunnen doen in de dagen dat ze bij Didi en Oscar was, zeker op psychologisch terrein.

Het laatste hoofdstuk is wel heftig en de laatste alinea van het boek is helemaal fantastisch en maakt dat het hele verhaal volledig anders wordt. Wat ik wel miste was een epiloog: ik had graag gelezen over hoe het Didi en Miriam verder is vergaan.

Ik las deze week een zeer apart boek met de sufste titel (en ‘kaft’) ever namelijk ‘Eerst een kus‘. Waarom ik die titel (en ‘kaft’) suf vind? Nou, omdat de titel doet vermoeden dat het om een of ander chicklitachtig boekje gaat. En de ‘kaft’ die raakt ook echt kant nog wal. Ik heb tenminste de link met het boek niet kunnen leggen.

Maar goed, zeer de moeite waard dit boek. Waar gaat het over?

Als de eenzame Leila na de dood van haar moeder de onlinegemeenschap Red Pill ontdekt, heeft ze het gevoel eindelijk begrepen en gewaardeerd te worden. Ze maakt grote indruk op de charismatische leider van het forum, Adrian Dervish, die Leila vraagt hem te helpen bij ‘Project Tess’.
Tess is een vrouw die Leila buiten de virtuele wereld waarschijnlijk nooit ontmoet zou hebben. Ze is knap, geestig maar depressief. Tess wil uit het leven stappen, maar wil haar nabestaanden liever laten geloven dat ze teruggetrokken is gaan leven. Leila’s taak is een onlineversie van Tess te worden. Terwijl ze chatten, mailen en skypen leert Leila Tess door en door kennen. Dan neemt Tess afscheid.
Leila neemt de klus uiterst serieus: ze beantwoordt Tess’ mails en houdt haar Facebook-pagina bij. Leila verliest de waarheid en realiteit uit het oog en verliest zichzelf in het leven van Tess.

Het boek wordt verteld vanuit Leila en volgt haar in haar gedachten. Deze gedachten worden gaandeweg het boek steeds obsessiever of minder normaal. Het uitgangspunt van het boek ‘het recht op zelfbeschikking van het leven’ vind ik een interessant thema. Ik blogde daar niet voor niets al vaker over.

Leila is een interessante hoofdpersoon. Een eenzame vrouw, te dik, sociaal niet sterk, maar op de een of andere manier toch ook met een nergens op gebaseerd zelfvertrouwen. Beter kan ik het niet uitleggen. Ze raakte me wel.

De manier van schrijven, het volgen van de ontwikkeling van Leila, de vraagstukken die zij tegenkomt en hoe ze die oplost maakten dat ik echt genoten heb van dit bijzondere boek.

Ik had nog nooit een boek van Escober gelezen, daar kwam verandering in toen ik ‘Onrust‘ las. Waar gaat dit boek over?

Sil Maier, getrouwd en maatschappelijk geslaagd, leidt al jarenlang een levensgevaarlijk dubbelleven. Op jacht naar extremere kicks worden zijn tegenstanders steeds sneller en dodelijker – totdat alles zich tegen hem keert.

Een internationaal opererende criminele organisatie wordt keer op keer bezocht door een uiterst gewelddadige overvaller. Het is een eenling, niemand kent zijn gezicht en zijn identiteit, maar zijn werkwijze is koel, berekend en uiterst professioneel. En terwijl de klok doortikt, dunt de organisatie steeds verder uit. Alles wordt op alles gezet om de identiteit van de vernietigende indringer te achterhalen. Wie is hij, en wat is zijn motief?

Dat uiterst professioneel vind ik eigenlijk nogal meevallen. Maier laat zich tot twee keer toe overmeesteren dus dat vind ik niet zo heel erg knap eigenlijk. Ik weet zeker dat dat Jack Reacher niet zou overkomen. ;-)

Verder is ‘Onrust’ vooral heel prettig leesbaar. Heeft het korte zinnen, gebeurt er veel en dat houdt de vaart er prima in. Voorop het boek staat ‘literaire thriller’. Nou heb ik altijd wel wat moeite met het woord ‘literair’ want wie bepaalt er in hemelsnaam wat er nou precies literair is? Maar goed, in dit verband vind ik het een beetje hoogdravend.

Al met al heb ik best genoten van dit boek en ben ik inmiddels al weer bijna klaar met deel 2 uit de serie van 3 in totaal. Gewoon omdat het prima leesvoer is en ik in deze carnavalsdagen toch weinig zin heb in hoogstaand gedoe.