Ik las vorige week ‘Kind van een oorlog‘ uit van Anne Wiazemsky. In dit boek beschrijft Wiazemsky de geschiedenis van haar ouders in het na-oorlogse Berlijn. Waar gaat het boek over?

Claire, de dochter van een beroemde Franse schrijver, werkt aan het einde van de Tweede Wereldoorlog als chauffeur voor het Franse Rode Kruis. Ze is vastbesloten zichzelf nuttig te maken en ondanks alle ellende om zich heen geniet ze van haar vrijheid. Wanneer er een einde aan de oorlog komt vertrekt ze met pijn in haar hart naar haar ouders. Maar in Parijs kan ze niet meer aarden. Ze besluit haar verloving te verbreken en wordt uitgezonden naar het verwoeste Berlijn. Daar ontmoet ze Yvan, een charmante Fransman van Russische afkomst. Het is het begin van een hartstochtelijke maar vrijwel onmogelijke liefde. Kind van een oorlog is een intense roman die zich afspeelt in het naoorlogse Berlijn, een boek over liefde, solidariteit en vriendschap in donkere tijden.

Ik moest wennen aan de vrij formele stijl waarin het boek geschreven is en vooral de brieven die Claire aan haar ouders schrijft zijn erg ‘deftig’, maar ik heb het boek met zeer veel interesse en plezier gelezen. Het boek bestaat uit brieven en dagboekfragmenten van Claire en wordt daarnaast verteld vanuit een derde persoon.

De wat somber aangelegde Claire, die bovendien geplaagd wordt door migraine-aanvallen, wordt verliefd op de flamboyante Yvan Wiazemsky (Wia). Maar feitelijk is die liefdesgeschiedenis niet eens wat mij trof in dit boek. Dat is de manier waarop Claire in het leven staat. Profiteert ze van de beroemdheid van haar vader en zal ze als gevolg daarvan een leven in luxe en voorspoed leiden of kiest ze haar eigen pad? Claire geniet enorm van de vrijheid die ze heeft als ze bij het Rode Kruis werkt ook al ziet ze verschrikkelijke dingen en is ze vaak dood- en doodop van uitputting en ellende tijdens dag werk. Toch vindt ze het ontzettend lastig weer in de verstikkende schoot van haar familie te komen waar men van alles van haar verwacht (niet in het minst de voltrekking van haar huwelijk). Het is dapper dat ze uiteindelijk haar verloving verbreekt en besluit om naar het naoorlogse Berlijn te vertrekken waar ze weer aan het werk gaat voor het Rode Kruis. Ze ziet er veel verschrikkelijke dingen, maar ze is vooral ook heel zeker van het feit dat ze nuttig bezig is. En dát wil ze met haar leven: nuttig bezig zijn. In de jaren in Berlijn vullen Claire en Wia elkaar perfect aan, maar op de een of andere manier verdwijnt die absolute connectie naarmate het leed van de oorlog minder zichtbaar is. De achtergrond van Claire en Wia veroorzaakt ook problemen. Wia, met zijn ouders gevlucht uit Rusland, verarmd, stateloos en Claire: zeer elegant, rijk, belezen en verkerend in de beste Franse kringen.

Ik vind het mooi dat het boek in het heden (2008) eindigt met onder andere dit stukje: ‘Je ouders, die zoveel van elkaar hielden, zijn later gestruikeld over alles waarin ze van elkaar verschilden. Ze waren werkelijk als dag en nacht. Stel je voor: je vader, een man van de zon, overlopend van energie, extravert, altijd klaar om feest te vieren. Je moeder, bij tijd en wijle heel somber, hoefde anderen niet zo nodig tegemoet te komen, en dan die migraine, altijd maar die migraine … Ik herinner me dat ik heb gedacht, toen ik Claire en Wia op hun bruiloft zag: een levenslust als die van Wia en dan die migraine en die slechte momenten van Claire … hij kan haar niet begrijpen en op een dag verwijt hij haar dat ze zich hele dagen in het donker opsluit. … Maar dat ze van elkaar hebben gehouden, dat staat vast. Mijn hele leven lang heb ik iets dergelijks nooit meer gezien’.

Echt die boek is zeer de moeite waard. Net zoals ‘Midzomermoord‘ van Henning Mankell. Waar gaat dit boek over?

Kurt Wallander moet op zoek naar drie jonge mensen die na Midzomernacht spoorloos zijn verdwenen. Er komt weliswaar een levensteken uit Hamburg, maar daar is iets mee. Als hij de kwestie wil bespreken, blijkt collega Svedberg onvindbaar. Ongerust gaat Wallander midden in de nacht naar diens flat, waar hij Svedberg vermoord aantreft. Er is een verband met de drie verdwenen jongeren. Svedberg heeft op eigen houtje al gesprekken gevoerd met de ouders. En hij was in het bezit van een foto van de jongeren verkleed voor Midzomernacht.

Over de boeken met Kurt Wallander in de hoofdrol schreef ik al eerder lyrische recensies en over deel zeven uit de serie kan ik kort zijn: GENIAAL!

Ik ben fan van Diana Gabaldon en wacht met smart op augustus, want dan komt als het goed is deel 8 uit van de ‘Reizigerserie’. In de tussentijd schrijft Gabaldon ook boeken met Lord John in de hoofdrol. Laatst las ik van die serie ‘Broeders van het zwaard‘. Waar gaat dit boek over?

Londen, 1758. Engeland vecht een slepende oorlog uit met Frankrijk over de suprematie op drie continenten. De stad wemelt van de soldaten, edellieden, spionnen en hoeren. Een van hen is lord John Grey, majoor in het Engelse leger en veteraan van talloze veldslagen. Nadat hij zijn eerste opdracht voor de koning tot een goed einde heeft gebracht, wacht hem een nieuwe uitdaging – nog gevaarlijker dan de eerste…

Als de moeder van de in stilte homoseksuele Engelse Lord John Grey in 1758 gaat hertrouwen, blijkt haar verloofde een knappe stiefzoon te hebben, Percy Wainwright, die ook homoseksuele gevoelens heeft en zich tot John voelt aangetrokken. Dan ontdekken John en zijn broer dat het laatste dagboek van zijn vader, van wie zij dachten dat hij vanwege tegenslagen zelfmoord pleegde, is gestolen. Een compromitterende bladzij eruit wordt John opgestuurd, een andere bladzij aan zijn moeder. Als Lord John, die majoor in het leger is, evenals Percy in Duitsland wordt gestationeerd, komt het tot een relatie, tot Percy wordt betrapt met een andere man en voor sodomie ter dood veroordeeld dreigt te worden.

Eigenlijk vind ik dat Gabaldon zich vooral moet richten op Jamie en Claire, maar ja, wie ben ik? Van dit boek heb ik in ieder geval toch weer erg genoten ook al is het af en toe wel wat warrig allemaal door de vele hoofdpersonen. En natuurlijk zijn de hoofdstukken waarin Jamie meedoet extra interessant al zijn er dat helaas maar een paar.

Ook las ik ‘Caesarion‘ van Tommy Wieringa. Waar gaat dit boek over?

Ludwig Unger komt voort uit het huwelijk van twee beroemdheden een porno-actrice en een kunstenaar die naam maakt met waanzinnige projecten), en was voorbestemd van hun beider talenten de vermenigvuldiging te zijn. De zoon van Julius Caesar en Cleopatra werd Caesarion genoemd, kleine Caesar. Het is ook de koosnaam die Ludwig Unger van zijn moeder krijgt. Met haar woont hij op een eroderende klif in Oost-Engeland. Na iedere winter is de zee het huis dichter genaderd, net zo lang tot het vergaat. Een odyssee begint. Caesarion is een geschiedenis over schoonheid en verval, over de knellende band tussen moeder en kind, hun trouw en ontrouw, en ten slotte, wanneer deze dingen zijn verteld, over het belang jezelf ten offer te brengen.

Ludwig leidt een bestaan als barpianist en vertelt aan een vrouwelijke makelaar over zijn leven waaruit zijn vader al vroeg verdween. Tussen Ludwig en zijn moeder ontwikkelde zich een benauwende band en pas nadat de zoon die relatie tot het bittere einde heeft doorleefd en in de Zuid-Amerikaanse jungle de confrontatie met zijn vader is aangegaan, kan zijn leven echt beginnen.

Ik weet nog niet of Wieringa en ik elkaar liggen. Dit boek vond ik namelijk niet heel bijzonder en dat maakt de stand 2 – 1. En dan staat de 2 voor de matige boeken en de 1 voor het interessante boek. Op de een of andere manier vond ik dat er heel veel overbodige informatie in het boek stond en dat betekent dan ook dat ik hele stukken (en dat doe ik eigenlijk niet snel) heb overgeslagen. Ook met dat overslaan van die stukken had ik niet het idee iets gemist te hebben in het boek. Eigenlijk was alleen het deel dat de ziekte van de moeder van Ludwig beschrijft wat mij betreft de moeite waard. De reis naar en de ontmoeting met zijn vader voegt echt helemaal niets aan het verhaal toe naar mijn idee. Nee, ik weet het nog niet.

Naar welk boek zou jouw voorkeur uitgaan? Enne, heb je al ooit een boek van Gabaldon gelezen?