De stille getuige

De boom aan de rails
Omringd door prikkeldraad
Torende boven het wachtershuisje
Geworteld in grond van ellende

De boom hoorde de doffe knallen
Rook de mist van angst
Zag een uitzichtloze weg
Wanhoopte een eindeloze strijd

Troostend het kind met verdriet
Omarmend de vrouw in wanhoop
Bemoedigend de man zonder uitzicht
Beschermend hen zonder schuilplaats

Bladeren fluisteren de herinnering
Takken vertellen het verhaal
De bast verzacht de pijn
De wortels vangen de tranen

De boom vertelt het verhaal van toen
Het staat gekerfd en wordt nooit vergeten

Nienke Woltmeijer, Dichter bij 4 mei.

1526392_629213020489244_7727363804393478462_n

15 gedachten over “De stille getuige

  1. Ik had hetzelfde gevoel als Nienke toen we op kamp Westerbork waren en ook wij staan ieder jaar even extra stil bij het feit dat we het heel erg goed hebben in deze tijd.

  2. Deze begindagen van de maand mei zie je weer de indrukwekkende films over de oorlog en steeds opnieuw vraag je jezelf af hoe is het mogelijk dat mensen elkaar zoiets kunnen aandoen. En nog altijd is het dichtbij want het was de tijd dat onze ouders jong waren en wij geboren zijn. Natuurlijk staan we vandaag stil bij alle slachtoffers van die verschrikkelijke tijd en zijn we dankbaar voor onze vrijheid die echt niet vanzelfsprekend is!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *