Zolang er sterren aan de hemel staan

Een prachtig boek is ‘Zolang er sterren aan de hemel staan‘ van Kirstin Harmel. Het boek heeft, zeker in het begin, overeenkomsten met ‘De bakkersdochter‘ en dat was ook al zo’n juweeltje! Op basis van de -in mijn ogen- suffe titel had ik het boek trouwens nooit uitgekozen, dus het was maar goed dat ik ergens een lovende recensie las anders was dit boek volledig aan mij voorbij gegaan. Waar gaat dit boek over?

Hope is de eigenaresse van een bakkerij op Cape Cod. Haar in Frankrijk geboren grootmoeder Rose lijdt aan Alzheimer en vraagt haar in een zeldzaam moment van helderheid naar Parijs te gaan en om uit te zoeken wat er in de Tweede Wereldoorlog met haar familie is gebeurd.
Hope vertrekt naar Frankrijk, en haar zoektocht leidt haar naar zowel een kerk, een synagoge als een moskee; naar een geschiedenis verborgen in de verschrikkingen van de Holocaust, en naar een lang-verloren liefde die zijn eigen geheimen met zich meedraagt.

Het is een prachtig opgebouwd boek waarin je de verschillende personages langzaam in je hart sluit. Hope is een bijzondere vrouw, gecompliceerd, bang ook, maar tegelijkertijd erg krachtig. Haar dochter Annie een echte puber die zo graag vastgehouden wil worden, maar tegelijkertijd tegen dat wat het dichtste bij haar staat ageert. Gavin, Alain, Jacob: bijzondere mannen die Hope terzijde staan en die haar leren het leven te omarmen.

De schrijfstijl is plezierig, de ontwikkeling die vooral Hope doormaakt erg bijzonder om te lezen. Haar gedachtes maken het haar af en toe erg moeilijk, maar tegelijkertijd zijn ze ook heel herkenbaar.

Bijzonder is ook het feit dat in het boek regelmatig de verschillen tussen de drie grote religies wegvallen en dat de auteur laat zien dat er best hoop (zou de hoofdrolspeler daarom Hope heten) is op een vreedzame wereld. Als de mensen maar wilden. Dat er in de roman ook echte historische figuren zoals Si Kaddour Benghabrit voorkomen maakt het boek nog mooier.

Waar ook hoop uit klinkt is deze zin: Aan de toekomst kun je iets veranderen, aan het verleden niet. Echt: je moet dit boek lezen!

zesadhs

7 gedachten over “Zolang er sterren aan de hemel staan

  1. Ik vrees dat ik ook aan dit boek niet ga beginnen want ik zie ook zo al sterretjes. Als mijn renovatie klaar is ga ik eerst een languit op bed liggen voor een forse winterslaap. En daarna lees ik mijn echte literatuur (9 achterstallige Donald Ducks). Whahahahaha.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *