Muur

Aanstaande zondag is het 25 jaar geleden dat De Muur viel. Ik moet, toch wel enigszins tot mijn schaamte, bekennen dat ik als puber nooit zo bezig geweest ben met de muur en het leed dat deze veroorzaakt heeft in veel levens. Een jaar later ging ik wel naar het concert van Waters in Berlijn, dus een beetje betrokkenheid (hoewel grotendeels eigenbelang want wow, dit móest ik meemaken) vertoonde ik nog wel maar dat uiteraard geheel terzijde.

Het is eigenlijk best een beetje raar (of misschien ook niet want hoe bewust ben je je nu als puber van de dingen om je heen?) dat bij mij de interesse in de wereld en haar geschiedenis eigenlijk pas veel later is gekomen. Hoe meer boeken ik lees, hoe meer historische romans ik lees, des te meer interesse krijg ik het verleden.

De Century-trilogie van Ken Follet (ik logde er laatst over) verhaalt over een aantal families is verschillende landen gedurende de twintigste eeuw en in deel drie vervult De Muur een prominente rol. Nu wist ik al wel eerder wat de impact van die muur was, maar ik geloof dat dit het eerste boek was waarin ik écht las over de muur (al las ik wel ooit eerder een boek dat zich afspeelt in de DDR).

Misschien was ik te jong (19) om me te herinneren wat ik deed toen de muur viel. Ik woonde nog thuis maar had snode plannen om met mijn grote (die uiteindelijk toch niet zo groot bleek te zijn) liefde samen te gaan wonen. Daar had ik het dus erg druk mee net als met het feit dat ik net een vaste baan had. Kortom, ik was met heel andere dingen bezig.

Hoe anders was het bijvoorbeeld met de Bijlmerramp, dat herinner ik me nog wel. Zou het komen omdat het in Nederland gebeurde of misschien toch omdat ik toen net weer wat ouder en wijzer was? En natuurlijk weet ik nog wat ik deed op 911, al was dat natuurlijk niet in Nederland. Maar jemig, dat gevoel van onmacht, verdriet en angst voor de toekomst vergeet ik nooit meer. Mijn zorgen om Grote Zus, net twee jaar, in wat voor wereld zou zij opgroeien? Zou het bij groter groeien horen? Dat je je steeds bewuster wordt van de wereld? Dat je je ook met vrij grote regelmaat behoorlijk zorgen maakt om de wereld waarin we leven.

En wat raar eigenlijk dat rampen zo’n impact hebben terwijl er natuurlijk legio slepende tragedies in de wereld zijn.

Eigenlijk weet ik niet zo heel goed wat ik nu eigenlijk allemaal wil zeggen. Beschouw dit logje daarom maar als een wat rare gedachtekronkel van Mrs. T.

Maar ik wil toch nog wel even eindigen met -uiteraard- een vraag: weet jij nog wat je deed toen De Muur viel?

19 gedachten over “Muur

  1. Jahahhh… daar vráág je me wat… ‘k heb even gekeken op welke dag het viel. Het was ‘n donderdag… ik was 18… ik dácht altijd dat ik ‘t nog wist maar als ik heel eerlijk ben… jah, de beelden zie ik nog duidelijk voor me, de brandslang tegen iemand die boven op de muur stond, de Trabantjes die door de grensovergang reden, de feestende menigte… práchtig!

  2. Ik weet de verhalen er omheen natuurlijk wel allemaal.
    Ik was 10 toen de muur viel en mijn moeder was net twee weken daarvoor overleden. Wij waren dus met heel andere dingen bezig. Geen idee wat ik toen deed dus…

  3. Bepaalde momenten staan me nog helder voor maar inderdaad bij de Val van de Muur was ik denk te jong en daardoor met andere zaken bezig dan hiermee… pas later, ook toen we eenmaal in Berlijn waren geweest, begon ik me ervoor te interesseren en kwam het besef wat het voor impact heeft (gehad)…

  4. Herkenbaar log. De muur is dichterbij VOO mij. Ik kende de details minder, maar zo’n muur die daar een stad in tweeën sneed prikkelde mijn verbeelding. ik was thuis en ik herinner me dat een kennis zijn caravan inpakte en naar de muur ging. Hij wilde er bij zijn. Met kerst kregen we een kaart met een stukje muur erin

  5. Nee, de val van de Muur is gewoon een gebeurtenis geworden.
    Deze week denk ik vooral aan de vele Muren die er nog steeds zijn.

    De Bijlmerramp staat dichterbij bij mij en kan ik nog uittekenen.

    Vriendelijke groet uit Amsterdam-ZuidOost,

  6. Ik heb ook wel zo zitten denken, denk dat er, toen wij klein waren, ook wel rampen plaats vonden maar de media was toen nog niet zoals nu. Je ziet en hoort alles. Jeugd wordt veel geconfronteerd met alle ellende waar wij ver van werden gehouden.

    Ik ben er ook allemaal later pas goed over gaan nadenken

    gr ELise

  7. Ik heb wel een flauw idee waar ik was toen; in ieder geval hebben we het met heel veel mensen op tv gevolgd en met kippenvel gekeken, en hé… ook rare gedachtekronkels mogen er zijn 🙂

  8. Geen flauw idee wat ik deed toen De Muur viel. Kan me wel herinneren dat ik op tv gezien heb dat De Muur viel. Verder geen idee, ik was ook nog vrij jong toen dit alles gebeurde.

  9. Nee, ik weet niet meer wat ik deed. Belangrijke gebeurtenissen waren vroeger ook meer een vervanmijnbedshow. Het leek bijna alsof het niet echt gebeurde. Nu komt het dichterbij. Door ontwikkelingen als internet, maar ook doordat het besef er meer is. De eerste keer dat ik van belangrijk nieuw wakker lag was na 9-11.

  10. Uiteraard hebben we dat op de televisie wel gevolgd maar ik zou de dag niet geweten hebben. Ik herinner me véél meer van de het ontstaan van de muur omdat we op dat moment bij vrienden in Duitsland vakantie vierden. De sfeer was reuze drukkend , de angst of het op een oorlog uit zou kunnen draaien was voelbaar.

  11. Wat we precies deden op dat moment weet ik niet meer maar ik herinner me wel de beelden van de mensen die over de muur klommen en mensen die de muur probeerden te slopen. Anderhalf jaar ná de val bezochten we Berlijn en waren onder de indruk van het grote verschil wat toen nog te zien was tussen West en het voormalige Oost Berlijn. Nog altijd bestaan er muren tussen mensen. laten we hopen dat ze ooit allemaal zullen verdwijnen!

  12. Vijfentwintig jaar geleden…. Ja, toen zat ik met oudste op schoot in een dijk van een PND…
    Ik had liever dat die werd afgebroken op dat moment! Die muur kon me gestolen worden… Pftttt…

  13. Wij woonden toen al (lang) in Duitsland, mijn man werkt(e) er met Duitsers, we kregen er zeker iets van mee. Ik had het in die tijd druk met een dreumes van bijna 1 jaar en we hadden bouwplannen. Ik kan me nog goed de beelden herinneren van de mensen bovenop de muur, van de vreugde en het ongeloof op de gezichten. En al die Trabantjes die de grens over kwamen, dat beeld staat me ook nog bij.

  14. Ik was zeer onschuldig onwetend, gewoon thuis bij paps en mams op de bank, journaal aan het kijken. (O, de muur. Wat deed ie dan? Zoiets 🙂

  15. Geen idee, ik was drie 😛

    De fascinatie voor het verleden is bij mij wel al vroeg gekomen. Ik las heel graag historische romans en telkens er wat gebeurde in de wereld dacht ik: “Zou dit in de geschiedenisboeken komen? Dan kan ik mijn (klein)kinderen vertellen dat ik erbij was…”
    Tot het drama van 9/11, toen besefte ik dat het soms helemaal niet zo interessant is om ergens ‘bij’ geweest te zijn…

  16. We keken gefascineert tv, tv, tv. En lazen alle kranten. En luisterden met ongeloof naar de radio. Twee jaar daarvoor hadden we in het Harz gebergte met onze kinderen voor het prikkeldraad gestaan, dat de grens naar Oostduitsland vormde.Prikkeldraad op prikkeldraad en niets te zien zover het oog reikte. We dachten dat we daar nooit konden komen, in Oost Duitsland, de DDR. En dan…euforie!!
    In de zomer van 1999 waren we in Berlijn en zagen het innig trieste oostelijke deel…dat deed ons veel.
    (maar ik ben dan ook een aantal jaartjes ouder dan jij :-))

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *