Familiebanden

‘Vertel eens was er scheelt,’ vraagt de psychiater aan de overspannen man.

‘Het is allemaal gekomen door mijn huwelijk. Ik trouwde met een weduwe die een volwassen dochter had. Zij werd mijn stiefdochter. Mijn vader kwam op bezoek, werd verliefd op mijn stiefdochter en trouwde met haar. Zo werd mijn stiefdochter mijn stiefmoeder. Mijn vrouw kreeg een zoon. Die werd automatisch de schoonbroer van mijn vader, want hij is de halfbroer van mijn stiefdochter, die met mijn vader is getrouwd.

Aangezien mijn zoon de broer is van mijn stiefmoeder is hij ook mijn oom. De vrouw van mijn vader kreeg ook een zoon. Dat is dus mijn broer, want hij is de zoon van mijn vader. Maar hij is ook mijn kleinkind, want hij is de zoon van mijn stiefdochter.

Mijn vrouw is mijn grootmoeder omdat ze mijn stiefmoeders moeder is, waardoor ik de kleinzoon van mijn eigen vrouw ben. Aangezien ik getrouwd ben met mijn grootmoeder, ben ik niet alleen de echtgenoot en kleinzoon van mijn vrouw, maar ben ik ook mijn eigen grootvader!

U begrijpt misschien dat dat mij allemaal een beetje teveel is geworden?’

18 gedachten over “Familiebanden

  1. Er zijn mensen van minder compleet gestoord geworden 😉
    Het zag er eind jaren 50 héél even naar uit dat ik de schoonzuster van m’n zusje zou worden, maar zelfs dát leek me al heel lasstig!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *