Pogingen iets van het leven te maken

Een boek met de titel ‘Pogingen iets van het leven te maken‘ moet wel een leuk boek zijn nietwaar? En verhip, dat is het nog ook! Waar gaat dit boek over?

Hendrik Groen is wel oud maar niet dood, en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde? In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een bejaardentehuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage…

Hendrik Groen, of hij nu wel of niet echt bestaat, is een bijzonder heerschap. De eerste pagina’s van het boek vond ik hem behoorlijk mopperig en was het boek ook wat te grof naar mijn zin, maar gaandeweg vond ik Hendrik meer en meer een geweldige man. Prachtig zoals hij tegen het leven en de dood aankijkt. Prachtig hoe hij precies de vinger op de zere plek(ken) weet te leggen in onze huidige maatschappij.

Samen met hem loop je heel 2013 door, maak je de nieuwswaardige gebeurtenissen van dat jaar mee en ontdek je hoe het leven in een verzorgingstehuis eraan toe (kan) gaat (gaan). Over het algemeen zeer humoristisch geschreven  maar af en toe ook erg pijnlijk en schrijnend.

Een paar stukjes:

Toen ik dat, in heel voorzichtige bewoordingen ter koffietafel bracht, vonden ze dat ik makkelijk praten had omdat ik geen kinderen heb en trouwens sowieso nooit bezoek krijg. Daar zit een kern van waarheid in. Achter bijna alle namen op mijn verjaardagskalender staat een kruisje. Van twee mensen zonder kruisje weet ik niet of ze nog leven. Eén iemand weet niet meer wie ik ben. Blijven alleen Evert en Anja over. Graeme en Grietje staan er niet op. Geen indrukwekkende lijst vrienden. Het is óf zelf vroeg doodgaan óf je door een lange stoet begrafenissen heen worstelen. Ik heb nu nog maximaal vijf begrafenissen te gaan. Beleefdheidsbegrafenissen niet meegerekend.

Grietje heeft zichzelf een lange brief geschreven en deze op het keukenkastje geplakt. Daarin legt ze zichzelf uit dat ze alzheimer heeft  en schetst ze de mogelijke problemen die daaruit voort kunnen komen. Ze geeft zichzelf goede raad en spreekt zichzelf moed in voor als ze straks niet alles meer netjes op een rijtje heeft. Ze besluit met: ‘Rijtjes zijn ook niet alles. Liefs, Grietje’. Het ontroerde me hoe ze zichzelf groette. Ze gaat origineel om met haar ziekte. Ze vroeg zich tegenover mij af hoe ze later op haar eigen brief zou reageren. Tegen de tijd dat ik het antwoord weet kan ik het haar vermoedelijk niet meer duidelijk maken. Een surrealistische situatie.

Dat Hendrik geen kinderen heeft is niet correct. Op 21 januari schrijft hij, het lijkt wel en passant, dit stukje:

Vandaag zou mijn dochter 56 jaar zijn geworden. Ik probeer me voor te stellen hoe ze er nu uitgezien zou hebben. Het beeld is stil blijven staan bij een drijfnat meisje van vier jaar, slap in de armen van een buurman. Ik zag ze aankomen in seconden die nooit voorbij zouden gaan.

Later ontdek je dat zijn manisch depressieve vrouw het verlies van hun dochtertje nooit te boven is gekomen en uiteindelijk is opgenomen in een inrichting.

Soms doe je in een boek trouwens iets geweldigs op. Dat is in dit geval dit liedje van Maarten van Roozendaal. Echt een heel mooie tekst.

Kortom: voornamelijk een erg humoristisch boek met een diepere lading en tegens een boek dat je heel duidelijk laat zien hoe goed we het, ondanks alles, hier in Nederland hebben. Lezen dus!
pivhltm

Beschermd: 24 uur

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Geneuzel | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Lange lijst

Gezien bij Mammalien en aangezien ik dol ben op lijstjes. 😉

  1. Pak het boek dat het dichtste bij je ligt, ga naar pagina 18 en zoek regel 4.‘… de hand van leuke wisseltentoonstellingen het …’: uit ‘Alle leuke museumadressen voor kinderen‘ over het Veenkoloniaal Museum.
  2. Strek je linkerarm zo ver uit als je kan. Wat kan je aanraken?
    Niks. Nog een 20 centimeter meter tot de muur.
  3. Wat deed je voor je deze tag begon in te vullen?
    Kleine Zus troosten die een beetje verdriet had omdat ze met het oefenen met typen een beetje achteruit gegaan was. Hoezo strebertje?
  4. Gok hoe laat het is zonder op de klok te kijken. Zat je in de buurt?
    19.44 uur. Exact. 😉 
  5. Wat hoor je op het moment?
    De typende vingertjes van Kleine Zus en die van mezelf. Verder heerlijk rustig hier.
  6. Wanneer ben je voor het laatst buiten geweest? Wat deed je toen?
    Om 18.15 uur. Toen bracht ik twee lappen stof naar mijn moeder om daar nieuwe tafellakens van te maken.
  7. Heb je gedroomd afgelopen nacht?
    Geen idee.
  8. Wanneer heb je voor het laatst gelachen? Waarom?
    Tijdens het eten. Flauwe grapjes van de kinderen.
  9. Wat hangt er op de muur van de kamer waar je in bent?
    Heel veel. Klik. En nu nog meer want inclusief kerstversieringen.
  10. Vertel iets over jezelf dat de meeste mensen niet weten.
    Uh, geen idee. Ik ben wel van het principe ‘what you see, is what you get’. Geen grote ‘geheimen’ dus hier.
  11. Houd je van dansen?
    JAAAAA!
  12. Zou je het ooit overwegen te emigreren?
    Nee. Maar zeg nooit nooit.
  13. Door wie ben je voor het laatst gebeld?
    Door Mr. T. die doorgaf dat hij wat later thuis zou komen en dat we maar moesten beginnen met eten.
  14. Wat heb je als laatste gedownload op je computer?
    Ik kocht laatst ‘Pogingen om iets van het leven te maken‘ en ‘Woestijngod‘. die twee boeken dus. Recensies volgen.
  15. Laatste keer dat je in een zwembad zwom?
    Ik denk 28 jaar geleden??? Ik háát zwemmen.
  16. Luister je op het moment naar muziek?
    Nee, ik houd van stilte. Ga dat steeds meer waarderen. Inmiddels is het iets over acht en ligt Kleine Zus net in bed. Grote Zus is trainen en Mr. T. is naar de supermarkt drank kopen voor kerstavond en de 24-uurs quiz van eind december. Heerlijk stil is het nu dus.
  17. Welke kleur is de vloer van je slaapkamer?
    Oranjeroodachtige vloerbedekking. Ligt er al bijna 15 jaar. Tijd voor een opknapbeurt. Heb dat idee inmiddels in de week gelegd bij Mr. T.. Wie weet dat het dan over een jaartje of twee ook gaat gebeuren. 😉
  18. Als je iets kon veranderen aan je huis/kamer (ook al is het niet handig of niet mogelijk), wat zou het dan zijn?
    Die vloerbedekking van vraag 17 dus bijvoorbeeld. En een nieuwe badkamer zou ook niet gek zijn, maar daar wil Mr. T. al helemaal niet aan want die is pas 18 jaar oud! Als ik echt iets moest kiezen zou het de voortuin zijn, want daar moet echt ‘ns een keer een volwassen voortuin komen. 
  19. Wat is het laatste wat je hebt gekocht?
    Vanmorgen de wekelijkse lading groenten en fruit. Doe ik iedere woensdag bij de groenteboer.
  20. Ooit op een motor gereden?
    Nee, wel achterop gezeten en in het zijspan.
  21. Ken je alle woorden van je eigen taal?
    Ik geloof niet dat er iemand is die dat kan.
  22. Waar denk je als eerste aan als je ‘s morgens wakker wordt?
    Nu al?
  23. Van wie heb je je laatste smsje/WhatsAppje ontvangen?
    Van een van de meiden van mijn voetbalteam. In de groepswhatsapp dus. Ongelooflijk wat die dames allemaal voor non-informatie in die groep zetten. Hij staat daarom eigenlijk consequent op ‘dempen’.
  24. Hoe laat ga je naar bed?
    Door de week tussen 23.30 en 0.00 uur. Op vrijdag en zaterdag één tot anderhalf uur later.
  25. Ben je donor?
    Uiteraard. En bloed donor en stamceldonor.
  26. Met wie heb je het laatst avond gegeten?
    Met mijn twee bloedjes van kinderen. Een ovenschotel. Jammie!
  27. Is het glas half vol of half leeg?
    Half vol.
  28. Wat is het verste weg dat je ooit bent geweest?
    Tunesië.
  29. Heb je ooit een trofee/beker gewonnen?
    Uh. Vroeger met voetballen een keer kampioen geworden. Iets recenters schiet me zo niet te binnen.
  30. Heb je ooit een schooluniform moeten dragen?
    Nee.
  31. Typ je op een touch toetsenbord?
    Ik weet niet eens wat dat voor een toetsenbord is. Nee dus. Denk ik.
  32. Wat ligt er onder je bed?
    Geen stof, want Mr. T. kan heel goed stofzuigen. Verder die oranjeroodachtige vloerbedekking, een doos vol met foto’s en een lege koffer.
  33. Geloof je in liefde op het eerste gezicht?
    Wel in verliefdheid op het eerste gezicht. Liefde vind ik toch iets heel anders.
  34. Hoe laat sta je op?
    Op maandag, dinsdag en donderdag staat de wekker op 07.07 uur en dan moet er nog gesnoozed worden. Op woensdag en vrijdag staat de wekker op 07.30 uur en ook dan nog minimaal één keer snoozen. Op zaterdag gaat dat onding om 08.30 uur en op zondag rond 09.15 uur.
  35. Hoe heette je eerste huisdier?
    Ik had vroeger konijntjes en een schildpadje, maar geen idee hoe die heetten. Mijn eerste hondje heette Stippie, maar die ging heel snel dood. Het hondje dat ik daarna kreeg (er zat garantie op Stippie) noemde ik voor het gemak maar Tippie. Tippie heeft het heel lang volgehouden. Maar goed ook, want een hond die Ippie heet is natuurlijk best raar.
  36. Hoe voel je je op dit moment?
    Fysiek mwah. Naast de bekende pijn in de borstkas, nu ook buikpijn. Geestelijk toppie.
  37. Waar denk je het meeste over na?
    Over de kinders. Vooral over Kleine Zus. Ze is zo lief, spontaan en vrolijk, maar soms ook zo onhandig en onpeilbaar. Ze heeft niet zo’n heel fijne klas vind ik. Grote Zus verwoordde het laatst eigenlijk heel mooi. Het ging weer over problemen met de meiden onderling en toen zei ze ‘Kom op joh, wat zijn jullie toch kinderachtig. Wij waren in groep zes met heel andere dingen bezig’. En ik denk dat dat klopt.
    Het is eigenlijk niet nodig om veel over Grote Zus te tobben want die rooit het wel. Heerlijk kind en een voorrecht om dat van dit bij te mogen meemaken. Ondanks de nodige puberperikelen af en toe.
  38. Als je de loterij had gewonnen, hoe lang zou je wachten om het te vertellen?
    Hahaha, zou er aan liggen hoe groot de prijs is. Had met dobbelen op het werk laatst een staatslot. Helaas geen enkele euro op gevallen.
  39. Wat is de laatste film die je in de bioscoop hebt gezien?
    The foult in our stars‘. Op de agenda staan ‘The Hobbit III’ en ‘Gooische Vrouwen II’.
  40. Zing je onder de douche?
    Nee. Al vind ik dat ik best goed kan zingen. 😉
  41. Wat doe je als je je verveelt?
    Niets, want ik verveel me eigenlijk nooit. 
  42. Wat wilde je vroeger worden?
    Ik wilde eigenlijk iets worden wat de moeite waard zou zijn. Op z’n minst moest ik een medicijn uitvinden dat een enge ziekte zou genezen of een beroemd schrijfster worden. Tja …
  43. Wat was er eerder, de kip of het ei?
    De kip.
  44. Hoeveel sleutels zitten er aan je sleutelbos?
    We hebben een sleutelbos met de autosleutel en daaraan nog de voordeursleutel, de achterdeursleutel, een sleutel van het huis van mijn ouders, een sleutel van het ballenhok van de voetbalclub, een sleuteltje van de fietsendrager waarvan het slot kwijt is dus heel nuttig dat die er nog aanhangt en een ‘druppel’ van het verzorgingstehuis van mijn schoonvader. En dan hangen al die sleutels gezellig aan zo’n pasfotosleutelbosding met foto’s van de meiden.
  45. Welke auto rijd je?
    Een Citroën Xsara geloof ik. Maar die is nu niet thuis. Hij is blauw. Dat weet ik wel zeker.
  46. Wat zijn je beste lichamelijke punten?
    Jemig. Uh. Mijn handen? Die vind ik wel mooi. Heb vaak mooie lange nagels, helemaal van mezelf. Alleen breken die de laatste tijd weer wat sneller af. Komt door het weer.
  47. Wat zijn je beste karaktereigenschappen?
    Eerlijkheid en trouw.
  48. Wat zijn je favoriete boeken?
    Teveel om op te noemen. Klik.
  49. Wat is je favoriete tijd van de dag?
    Maakt me helemaal niets uit.
  50. Hoe ver van je geboorteplaats woon je?
    Ik denk circa 300 meter. 😉
  51. Ben je een vroege vogel of een nachtuil?
    Geen van beiden geloof ik. Opstaan vind ik niet tof, naar bed gaan ook niet. Dus toch meer een avondmens.
  52. Kun je je neus aanraken met je tong?
    Nee.
  53. Na hoeveel keer overgaan neem je je telefoon op?
    Antwoordapparaat van de vaste telefoon springt na 6 keer aan. Dus bij voorkeur daarvoor. Mobiel als ik hem hoor. Wat vaak ook niet is omdat ik mobiel ben en dat ding vaak ergens ligt. Met andere woorden: ik heb hem vaak niet in de buurt.
  54. Wat voor baantjes heb je gehad?
    Ik heb als vakantiebaantje aardbeien geplukt, bij de Edah gewerkt, gepoetst, inpakwerk gedaan. Daarna altijd kantoorwerk. En op dit moment natuurlijk de, voor mij, leukste baan ever.
  55. Nieuwe spannende dingen die je zou willen delen?
    Neuh. En die willen jullie vast ook niet weten mocht ik ze wel hebben.

Top 2000

Deze week gaat ie weer van start, de lijst der lijsten. Ik vind het heerlijke radio en de radio staat dan ook veelvuldig aan. Ik vind eigenlijk juist de nummers 2000 tot en met 100 het leukste. De top 10, daar kan ik eigenlijk niet veel mee, om van de top 3 maar te zwijgen. Waar zitten die Queen- en The Eagles-stemmers eigenlijk. Ik ken ze niet!

Je kunt nu op een website checken of de nummers waarop je gestemd hebt ook in de lijst staan. Op deze nummers heb ik gestemd.

Het doet mij deugd om hier te kunnen melden dat al deze vijftien nummers in de top 2000 staan.

Hoe anders is het met de vrij keuzeliedjes. Daarvan is er (wéér) geen een doorgedrongen tot de top 2000. Wat ontzettend jammer!

Misschien moet ik maar ‘ns een campagne beginnen om Gerard en Michael de top 2000 in te krijgen? Hoe zou ik dat dan aan moeten pakken?

Heb jij eigenlijk gestemd op de top 2000? Wie is jouw absolute nummer 1? Hoe denk je over Bohemian Rhapsody, Hotel California en Stairway to heaven? Enne, last but nog least: ga je luisteren?

Met het bloed van mijn hart

Wat een supersuffe titel toch weer dat ‘Met het bloed van mijn hart‘ maar verder oh hoera, eindelijk, eindelijk, eindelijk is deel acht uit van de Reizigerserie. En dat deel acht is zo dik, dat dat weer is opgesplitst in twee boeken. Een deel 1 en een deel 2, maar dat lijkt me logisch. Omdat deel 1 tot en met 7 hier in de boekenkast staan heb ik beide papieren boeken aan de sint gevraagd en, oh joy, nog gekregen ook. Sommige series moet je nu eenmaal in het eggie hebben vind ik.

Nou kan ik hier wel de ‘achterflaptekst’ van bol.com neerzetten maar die raakt, net als de achterflaptekst op het boek zelf, werkelijk kant nog wal! Volgens die zeer summiere tekst speelt het boek namelijk in het Schotland van 1778. Nou, daar klopt dus werkelijk geen ene jota van. Het boek speelt in en rond Philadelphia van 1778 en Schotland van 1980.

Deel 1 is 549 bladzijdes dik en ik heb er weer van genoten. Niet zozeer omdat het nou zo heel erg spannend is (zeker niet in 1778 terwijl er eigenlijk van alles staat te gebeuren daar historischtechnisch gezien, 1980 is wat spannender), maar vooral door de heerlijke schrijfstijl van Gabaldon. De humor, de mooie sfeertekeningen, de liefde tussen Jamie en Claire. Echt zo gaaf vind ik dat.

Omdat we zo lang hebben moeten wachten op deel acht, lees ik na deel 1 even een ander boek tussendoor. Maar zodra dat uit is, ga ik subiet met deel 2 verder. En ik weet nu al dat ik dan ongelooflijk ga balen als ik het uit heb.
mhbvmh

Maroussia

Oh, ik weet het nog keigoed (zoals we dat in Brabant zeggen): vroeger vond ik ‘Maroussia’ heerlijk ruiken. Het was destijds ook een van de goedkoopste luchtjes meen ik me te herinneren dus dan was de keuze voor de armlastige tiener die ik natuurlijk was snel gemaakt.
msz
Laatst was ik echter bij een kennis van me en zij had dus gewoon een flesje Maroussia in haar keuken staan en gaf aan het ook regelmatig te gebruiken. Ik was een beetje flabbergasted omdat ik niet eens wist dat dat luchtje nog bestond. Zelf word ik immers regelmatig onaangenaam verrast als de heren (of zouden het dames zijn?)producenten besluiten een van mijn lievelingsgeuren uit de handel te halen. Ik had dus zeker verwacht dat ook Maroussia inmiddels niet meer geproduceerd zou worden.

Maar ik was vooral ook een beetje verbaasd omdat die geur toch niet meer past bij een ‘rijpe’ vrouw. Alhoewel, misschien past ie wel beter bij een rijpe vrouw dan bij het jonge meisje dat ik destijds was. En eigenlijk, als ik heel eerlijk ben, kan ik me de geur niet eens meer écht herinneren. Al herinner ik me wel dat hij erg aanwezig was. Of is dat ook verbeelding inmiddels? Wat ik me nog wel herinner is -uiteraard- het flesje. Dat is in al die jaren dus niet veranderd. Goh, wat een warrige alinea is dit geworden.

Maar goed, van de geurtjes die ik vroeger als tiener opdeed kan ik me dus alleen Maroussia nog herinneren. Hoe zit dat bij jou?

Beschermd: Pubquiz

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Geneuzel | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

De gekwelde man

Tja, sorry, toch wéér een logje over Kurt Wallander. Want ik heb inmiddels ook ‘De gekwelde man‘ uit. Eerst dacht ik, ik schrijf hier maar niet over, want een overkill aan Kurt is ook niet handig. Maar, dacht ik meteen daarna, ik wil de boeken die ik lees en die ik de moeite waard vond bij elkaar houden op mijn blog dus tja, dan moet je wel. ‘De gekwelde man’ dus, wederom een prachtboek van Henning Mankell. Waar gaat het boek over?

Håkan von Enke, een gepensioneerde marineofficier, verdwijnt tijdens zijn ochtendwandeling in een bos nabij Stockholm. Voor Kurt Wallander wordt dit een hoogstpersoonlijke kwestie aangezien Von Enke de schoonvader is van zijn dochter Linda. Terwijl Wallander zich het hoofd breekt over de toedracht, beseft hij dat hij een gigantisch geheim op het spoor is, dat betrekking heeft op de volledige Zweedse naoorlogse geschiedenis. Dan verschijnt er in zijn persoonlijk leven een nog veel donkerder wolk aan de horizon.

Wat kan ik ervan zeggen? Gewoon weer een prachtig boek waarin Mankell je nog een diepere blik gunt in het persoonlijke leven van Wallander. De sombere, wat norsige Kurt wordt in dit boek nog echter, nog kwetsbaarder en nog interessanter. Gruwelijk zonde dat dit het laatste boek in de reeks was. Ik heb dan nog wel ‘De jonge Wallander‘ tegoed, maar die laat ik eerst maar ‘ns tijdje liggen tot ik aan het idee gewend ben dat er daarna dus geen Kurt-boeken meer komen.

Een interessant stukje uit het boek wil ik je niet onthouden: Wallanders vader was vaak beter op de hoogte geweest van allerlei gebeurtenissen dan hij, begreep hij nu. … Hij kon zich ook herinneren dat zijn vader hem een keer in de vroege jaren zeventig flink had uitgescholden, omdat hij niet was gaan stemmen toen er een paar dagen eerder verkiezingen waren gehouden. Wallander kon zich zijn vaders woede nog goed herinneren, hij had Wallander een ‘politiek luie donder’ genoemd en hem vervolgens een penseel naar zijn hoofd gegooid en gezegd dat hij moest oprotten. Wat hij natuurlijk ook had gedaan. Hij had zijn vader toen alleen maar wonderlijk gevonden. Waarom moest hij zich druk maken over hoe de Zweedse politici elkaar in de haren vlogen? Wat hem interesseerde was hoogstens de kwestie van lage belastingen en hogere lonen en verder niets. Hij zat vaak aan zijn keukentafel te peinzen of zijn naaste vrienden ook zo waren geweest. Niet geïnteresseerd in politiek, alleen bezorgd over hun eigen privéaangelegenheden. De weinige keren dat hij het over politiek had, was dat meestal een onnozele manier om allerlei politici af te zeiken en op hun belachelijke strapatsen af te geven, maar niet om een stap verder te gaan en zich af te vragen wat voor alternatieven er zouden zijn geweest. Eigenlijk had hij maar tijdens een korte periode serieus nagedacht over de politieke toestand van Zweden, Europa en misschien zelfs de hele wereld. Dat was bijna 20 jaar geleden, in verband met de dubbele moord op het oude boerenechtpaar in Lenarp. Al snel was gebleken dat de verdenkingen zich konden richten tegen illegale immigranten of asielzoekers. Wallander was gedwongen geweest een standpunt  in te nemen ten aanzien van de grote immigratiestroom in Zweden. Hij was tot de ontdekking gekomen dat er onder zijn gewoonlijk vreedzame en tolerante buitenkant schemerige, misschien wel racistische opvattingen schuilgingen. Dat had hij verbazingwekkend en angstaanjagend gevonden. Hij had ze bij zichzelf weggewerkt en tegenwoordig had hij ze niet meer. Na dat onderzoek was hij echter weer in zijn politieke luiheid vervallen.
dgm
Heb jij de boeken van Mankell over Kurt Wallander gelezen? Wat vond je ervan? En heb je wellicht ook andere boeken van hem gelezen? Wat vond je daarvan? Ooit las ik namelijk ‘Italiaanse schoenen‘ maar dat vond ik vreselijk.

Beschermd: 5 december

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Mobieltje

In januari 2013 kocht ik mijn eerste smartphone en sloot ik ook een abonnement af. Dat abonnement was een koopje. Ik heb het eerste jaar, meen ik, € 11,= per maand betaald en momenteel betaal ik € 22,=. Nou weet ik niet of het aan de ‘goedkoopheid’ van het abonnement ligt, maar ik had vrij vaak geen verbinding met internet. Maar misschien lag het ook aan het toestel? Want daar ben ik uiteindelijk helaas nooit echt kapot van geweest.

Nou heb ik weinig verstand van die dingen, maar het interne geheugen zat binnen de kortste keren vol en dat terwijl ik zelf maar een paar apps gedownload had. Wat het ding wel deed was uit zichzelf allerlei dingen downloaden en als het ook maar even kon continu updaten.

Ook verloor ik regelmatig de verbinding met telefoon en sms, maar dat wist ik dan vaak niet. Appjes kwamen wel binnen, en zo deed wordfeud (zeer belangrijk) en internet het gewoon wel. Gebeld worden kon ik echter niet. Iemand die belde kreeg meteen de voicemail en het sms’je dat de eventueel ingesproken voicemail zou moeten aankondigen kwam dus nooit binnen. Zoals gezegd, dat had ik vaak niet in de gaten en dat is natuurlijk een kwalijke zaak. Zowel dat niet in de gaten hebben als dat niet bereikbaar zijn.

Ik ben ooit met de telefoon teruggeweest naar de winkel, maar ja, daar wisten ze zo 123 ook niet te vertellen wat en dan mis ging. Ze konden hem wel opsturen, maar dan was ik hem 4 tot 6 weken kwijt en of het uit zou halen??? Tsssss!

Foto’s maken met de mobiel ging ook niet super. Zo heb ik ooit ontdekt dat ik wel kon zoomen met de camera als ik de resolutie op z’n laagst zette, maar dat had dan weer als gevolg dat de kwaliteit van de foto’s nog belabberder was, dus dat had ook weinig zin. Inmiddels is een smartphone zonder voorcamera voor het maken van superselfies natuurlijk sowieso zo 2013.

Last but not least is ook het touchscreen van mijn toestel niet meer heel erg best. Het duurt ‘eeuwen’ voordat hij reageert en dat is natuurlijk niet heel tof.

Enfin, mijn abonnement verloopt bijna dus er is alle reden voor een nieuwe telefoon. Dus, je raadt het wellicht al, welk toestel heb jij? Bevalt het goed? Als je zelf een nieuwe zou mogen kopen nu, welke zou het dan zijn? En kan iemand mij uitleggen wat nu eigenlijk het slimste is: een toestel kopen en sim only, zo’n duur maandabonnement waarbij je de telefoon dus eigenlijk ‘krijgt’ of toch maar gewoon prepaid? Want hoevaak gebruik ik internet nu eigenlijk buiten de wifi-spots waar ik dagelijks ben?

Kortom, ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen en tips.