De gekwelde man

Tja, sorry, toch wéér een logje over Kurt Wallander. Want ik heb inmiddels ook ‘De gekwelde man‘ uit. Eerst dacht ik, ik schrijf hier maar niet over, want een overkill aan Kurt is ook niet handig. Maar, dacht ik meteen daarna, ik wil de boeken die ik lees en die ik de moeite waard vond bij elkaar houden op mijn blog dus tja, dan moet je wel. ‘De gekwelde man’ dus, wederom een prachtboek van Henning Mankell. Waar gaat het boek over?

Håkan von Enke, een gepensioneerde marineofficier, verdwijnt tijdens zijn ochtendwandeling in een bos nabij Stockholm. Voor Kurt Wallander wordt dit een hoogstpersoonlijke kwestie aangezien Von Enke de schoonvader is van zijn dochter Linda. Terwijl Wallander zich het hoofd breekt over de toedracht, beseft hij dat hij een gigantisch geheim op het spoor is, dat betrekking heeft op de volledige Zweedse naoorlogse geschiedenis. Dan verschijnt er in zijn persoonlijk leven een nog veel donkerder wolk aan de horizon.

Wat kan ik ervan zeggen? Gewoon weer een prachtig boek waarin Mankell je nog een diepere blik gunt in het persoonlijke leven van Wallander. De sombere, wat norsige Kurt wordt in dit boek nog echter, nog kwetsbaarder en nog interessanter. Gruwelijk zonde dat dit het laatste boek in de reeks was. Ik heb dan nog wel ‘De jonge Wallander‘ tegoed, maar die laat ik eerst maar ‘ns tijdje liggen tot ik aan het idee gewend ben dat er daarna dus geen Kurt-boeken meer komen.

Een interessant stukje uit het boek wil ik je niet onthouden: Wallanders vader was vaak beter op de hoogte geweest van allerlei gebeurtenissen dan hij, begreep hij nu. … Hij kon zich ook herinneren dat zijn vader hem een keer in de vroege jaren zeventig flink had uitgescholden, omdat hij niet was gaan stemmen toen er een paar dagen eerder verkiezingen waren gehouden. Wallander kon zich zijn vaders woede nog goed herinneren, hij had Wallander een ‘politiek luie donder’ genoemd en hem vervolgens een penseel naar zijn hoofd gegooid en gezegd dat hij moest oprotten. Wat hij natuurlijk ook had gedaan. Hij had zijn vader toen alleen maar wonderlijk gevonden. Waarom moest hij zich druk maken over hoe de Zweedse politici elkaar in de haren vlogen? Wat hem interesseerde was hoogstens de kwestie van lage belastingen en hogere lonen en verder niets. Hij zat vaak aan zijn keukentafel te peinzen of zijn naaste vrienden ook zo waren geweest. Niet geïnteresseerd in politiek, alleen bezorgd over hun eigen privéaangelegenheden. De weinige keren dat hij het over politiek had, was dat meestal een onnozele manier om allerlei politici af te zeiken en op hun belachelijke strapatsen af te geven, maar niet om een stap verder te gaan en zich af te vragen wat voor alternatieven er zouden zijn geweest. Eigenlijk had hij maar tijdens een korte periode serieus nagedacht over de politieke toestand van Zweden, Europa en misschien zelfs de hele wereld. Dat was bijna 20 jaar geleden, in verband met de dubbele moord op het oude boerenechtpaar in Lenarp. Al snel was gebleken dat de verdenkingen zich konden richten tegen illegale immigranten of asielzoekers. Wallander was gedwongen geweest een standpunt  in te nemen ten aanzien van de grote immigratiestroom in Zweden. Hij was tot de ontdekking gekomen dat er onder zijn gewoonlijk vreedzame en tolerante buitenkant schemerige, misschien wel racistische opvattingen schuilgingen. Dat had hij verbazingwekkend en angstaanjagend gevonden. Hij had ze bij zichzelf weggewerkt en tegenwoordig had hij ze niet meer. Na dat onderzoek was hij echter weer in zijn politieke luiheid vervallen.
dgm
Heb jij de boeken van Mankell over Kurt Wallander gelezen? Wat vond je ervan? En heb je wellicht ook andere boeken van hem gelezen? Wat vond je daarvan? Ooit las ik namelijk ‘Italiaanse schoenen‘ maar dat vond ik vreselijk.

9 gedachten over “De gekwelde man

  1. Ik vond het een mooi boek. Ik heb alles van Mankell.
    Ook alle Zweedse films met Henriksen en zijn voorganger. Dat zijn er wat meer dan in de boeken staat (scenario’s wel door Mankell geschreven). Dus als je meer wilt, koop de DVD’s.

  2. Ik heb veel (zo niet alle) Wallanders gelezen. Echt leuk! 1 van zijn andere boeken, wel een thriller, maar weet de titel niet meer. Zijn meer in roman vorm geschreven boeken heb ik links laten liggen. Maar ik vond het soms wel een sombere man, wat dat betreft lees ik liever andere scandinavische auteurs.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *