Michiel de Ruyter

Grote Zus zei laatst dat ze graag met mij naar ‘Michiel de Ruyter‘ wilde en voor dat soort dingen ben ik meestal niet zo moeilijk over te halen. Daarbij houd ik van historische romans en vind ik geschiedenis nog altijd erg interessant. Afgelopen vrijdag gingen wij dus samen naar de film.

De zaal was helemaal uitverkocht en dat was nog best even een dingetje. In de rij voor ons zat namelijk een heel grote meneer. En laat die meneer nu net voor mij zitten! Ik zag echt een groot deel van het doek niet. Grote Zus dacht dat het daarom verstandig zou zijn als ik op een stoelverhoger zou gaan zitten. En zo kwam het dus dat ik de film, gezeten op een stoelverhoger, uitgekeken heb. Uiteindelijk zat dat niet heel erg comfortabel meer, maar hé, ik kon het wél zien.

En dan de film. Ik was onder de indruk. Van ‘onze’ Frank Lammers natuurlijk, maar ook vooral van de gebroeders De Witt. Potjeverdulleme, wat waren dat intelligente kerels en hoe verschrikkelijk zijn zij wel niet aan hun einde gekomen. Uit de film blijkt duidelijk dat politiek gekonkel en gekrakeel helaas van alle tijden is. De zeeslagen zijn indrukwekkend verfilmd al vond ik het af en toe niet heel gemakkelijk om allemaal te begrijpen en was het af en toe ook niet echt goed verstaanbaar. Wat ik miste in het, duidelijk geromantiseerde, verhaal was een tijdslijn en de veroudering van personages. Michiel verouderde wel wat, maar zijn echtgenote (zijn derde echtgenote trouwens) bleef er even jong uitzien.

Op die kleinigheidjes na is het een film die zeer de moeite waard is. Ik zeg: gaat dat zien, gaat dat zien!

14 gedachten over “Michiel de Ruyter

  1. Tegenwoordig vind ik films niet snel meer de moeite waard om op het grote doek te gaan zien ….maar Michiel Wow geen spijt van!! Spectaculair en zeer bioscoopwaardig!!

  2. Deze film wil ik ook nog graag zien, maar eens zien of hij hier ook al draait of dat ie al te downloaden is. Hoewel… in de bioscoop is mooier natuurlijk!

  3. Ik hoorde in een interview dat er bewust wat “gesjoemeld” is met die tijdslijn , juist om die veroudering scenes te ontlopen . En zelfs wanneer men heel erg z’n best doet om films waarheidsgetrouw te maken dan nóg krijg je te maken met de inzichten van één persoon….. die er óók nog eens niet bij was;-) kortom, het blijft wél een film!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *