Het jaar is nog maar twee maanden oud en ik denk dat ik het mooiste boek van 2015 al gelezen heb. Dat is aan de ene kant natuurlijk helemaal fantastisch want ‘Als je het licht niet kunt zien‘ is een wondermooi kunstwerk. Aan de andere kant is dat natuurlijk flink balen want bijna alle boeken die ik dit jaar nog lees zullen waarschijnlijk alleen maar minder indrukwekkend zijn.

Waar gaat dit meesterwerk van Anthony Doerr over?

De jonge Marie-Laure is blind. Ze woont met haar vader in Parijs naast het Natuurhistorisch Museum, waar hij werkt als curator. Als Marie-Laure twaalf is bezetten de nazi’s Parijs en vader en dochter vluchten naar het Bretonse Saint-Malo. Ze hebben de grootste en meest waardevolle schat van het museum meegenomen.

In een Duits mijnstadje groeit Werner Pfennig op in een weeshuis samen met zijn jongere zusje Jutta. Werner belandt bij de Hitlerjugend en wordt vervolgens naar het front gestuurd. Via Rusland komt hij tenslotte in Saint-Malo terecht, waar zijn verhaal en dat van Marie-Laure samenkomen.

Wat een briljant boek is dit! In prachtige zinnen, iedere zin is welhaast een klein kunstwerkje, schetst Doerr een wondermooie sfeer. Hoe raar is het om dat te zeggen over een verschrikkelijke tijd, maar toch voelt het zo. Doerr benoemt alles, de verschrikkelijke dingen die in oorlogen gebeuren. Maar ook de kleine, mooie momenten. Marie-Laure en Werner zijn twee personages die je in je hart sluit en die je wilt behoeden tegen al het kwaad van die tijd. Dat dat niet lukt is evident.

Ook de andere personages zoals bijvoorbeeld Jutta, Frederick en Etienne zijn fantastisch uitgewerkt. Doerr laat in zijn boek zien dat een medaille altijd twee kanten heeft, dat je een product kunt zijn van je tijd, dat er soms wel en soms niet te kiezen valt.

Doerr neemt je mee vooruit en terug in de tijd, dat doet hij op sublieme wijze. Hij laat het boek uiteindelijk eindigen in 2014 en ook dat is een gouden greep. Als je zo lang met bepaalde personages hebt meegeleefd, wil je natuurlijk ook weten hoe het hen uiteindelijk vergaan is. ‘Als je het licht niet kunt zien’ is een fantastische roman. Je mist echt iets als je dit niet leest. Snel doen dus!

Twee puntjes moet ik toch ook nog even kwijt: wie vertaalt in hemelsnaam ‘All the light we cannot see’ in ‘Als je het licht niet kunt zien’? Deze titel dekt totaal de lading niet en doet me meer aan een bouquetreeksachtig boekje denken. Hier lees je wat Doerr zelf met de titel bedoelt. En ten tweede: hoe mooi de kaft van het boek ook is, ook dit heeft totaal niets met de inhoud van het boek/de hoofdpersonages te maken. Echt, wie bedenkt zoiets nou? Zo jammer! Maar goed, laat dit geen beletsel zijn om dit boek heel snel te gaan lezen!