Knikkeren

Het is momenteel  helemaal hot op het schoolplein: knikkeren. Kleine Zus knikkert wat af de laatste dagen en ze vindt het keileuk om te doen. Af en toe is er wat gedoe met kindjes die toch wel heel verdrietig zijn als ze een knikker of bunker verliezen, maar verder gaat het over het algemeen vrij aardig heb ik het idee.

Kleine Zus maakt gebruik van onze oude knikkers en bunkers. Die zijn dus welhaast antiek te noemen. Mr. T. had zelfs nog een oude nepleren knikkerzak, maar die is niet cool genoeg om mee naar het schoolplein te nemen. Gelukkig hadden we ook nog een roze, stoffen knikkerzakje liggen.

In mijn herinnering maakten wij van onze wijsvinger een haakje en gebruikten wij het middelste kootje om de knikker richting gaatje te stoten. Als ik Kleine Zus goed begrijp gaat dat nu meer met het knippen van de vingers. Wij knikkerden vaak op zand en maakten met onze hak een gat in het zand, dat was dan de pot. Nu knikkeren ze volgens mij altijd op het schoolplein waar her en der speciale knikkertegels liggen. Ach, waar is de romantiek van het vieze hakken knikkeren gebleven?

Kleine Zus brengt dat geknikker er vrij goed vanaf geloof ik. Haar zak is in ieder geval nog vrij goed gevuld. Ze mag van mij trouwens niet al haar knikkers tegelijkertijd meenemen want jemig, ze zou ze ‘ns allemaal verliezen of kwijtraken. Dan is het drama compleet natuurlijk. En ik heb haar ook gezegd dat we geen knikkers bijkopen, als ze deze opheeft dan is het jammer de bammer. Maar ik denk hoop dat de rage al weer voorbij zal zijn voordat dat het geval zal zijn.
knik
Wat ik zelf ook altijd leuk vond was ‘stieken‘, ‘landje kappen‘ en natuurlijk op straat voetballen of paaltjes voetbal.

Aan welke spelletjes uit jouw jeugd denk je met plezier terug?

Beschermd: Schoolfoto

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.