De stad, Morgenrood & De vreemde

En weer drie boeken in een logje. Allereerst las ik ‘De Stad‘ van Dean Koontz. Van Koontz las ik al heul veul boeken en vooral wat zijn laatste boeken betreft was ik niet altijd even happy met hetgeen hij produceerde. ‘De Stad’ echter is toch wel een redelijk aangenaam boek.

Het verhaal van Jonah Kirk begint als hij negen jaar is, als hij vanwege het vertrek van zijn vader en het werk van zijn moeder vaak alleen is en leeft in fantasieën en contact heeft met buren die in hetzelfde woonblok wonen. Hij blijkt een aangeboren talent voor muziek te hebben. Op mysterieuze manier komt er een piano in het wijkgebouw zodat hij kan oefenen. Hij komt vreemde zaken op het spoor, iets wat uiteindelijk een gevaarlijk samenzwering blijkt te zijn. Terwijl hij anderen het leven redt, raakt hij zwaargewond en is blijvend verlamd aan zijn benen. Maar ook een laatste aanslag van het kwaad wordt afgeslagen.

Er zit enig occultisme in dit boek en daar moet je natuurlijk van houden. Maar de schrijfstijl van Koontz is, zoals zo vaak, heerlijk soepel en de humor die hij in zijn boeken weeft toont aan dat hij wel een meester in het genre is. Enfin: geen hoogstandje, maar verder een prima boek.

Wat mij heel erg tegenviel was ‘Morgenrood‘ van Tamara McKinley. Ik las van haar de meest geweldige boeken, maar wat haar bezield heeft met ‘Morgenrood’ … ik heb werkelijk geen idee. Wat een belabberd boek.

Fleurs hart breekt als haar man Greg stelt nooit kinderen te willen, en dan wordt ze ook nog eens ontslagen. De onverwachte erfenis van een tante is dus een welkome aanleiding om de stad te ontvluchten. In Kingfi sher Bay aangekomen vindt Fleur de dagboeken van tante Annie uit de jaren dertig en ze ontdekt dat haar vader jarenlang dingen heeft verzwegen… Kunnen tachtig jaar oude fouten nu nog rechtgezet worden? En kunnen Fleur en Greg hun huwelijk nog redden?

Echt, ik kan hier niet meer over melden dan … besteed er geen kostbare leestijd aan (tja, ik las het wel uit, dát dan weer wel, maar zo ben ik nu eenmaal, ik las maar één of twee keer een boek echt niet uit omdat ik het verschrikkelijk vond en dan nog leg ik het met moeite weg. Gewoon omdat ik het zo sneu vind voor de auteur. Haha, die gedachtenkronkel slaat werkelijk helemaal nergens op. En in dit geval: McKinley heeft mij tot dit boek echt talloze prachtige leesuurtjes bezorgd, dus misschien hoopte ik ergens dat het met dit boek toch nog goed kwam. Maar dit alles uiteraard geheel terzijde).

Het derde boek dat ik las was ‘De vreemde‘ van Harlan Coben. Ook van Coben las ik al een boel boeken en ook hier met wisselend succes, maar ‘De vreemde’ was voor mij een thriller van wereldformaat. Met heel veel plezier gelezen. En het plot vond ik werkelijk waar geweldig!

Een vreemdeling spreekt Adam aan in de kroeg en haalt met een paar woorden zijn hele leven overhoop. ‘Je had niet bij haar hoeven blijven. Hannah was nooit zwanger. En misschien is het slim om een DNA-test te doen bij je andere kinderen…’

Thuis is Adam in shock en durft hij niet meteen zijn vrouw te confronteren. Maar eigen onderzoek maakt het steeds waarschijnlijker dat de man de waarheid sprak. Wat te doen? Hij houdt van zijn kinderen, ze zijn van hem. Wil hij wel meer weten?

Dan zegt Hannah dat ze tijd voor zichzelf nodig heeft en laat ze Adam achter met de kinderen. En blijft weg. Adam zet alles op alles om zijn vrouw terug te vinden en duikt in een uiterst gevaarlijke wereld…

Voor alle duidelijkheid: de vrouw van Adam heet helemaal geen Hannah, maar Corinne, dus wie die tekst op de website heeft geplaatst heeft het boek in ieder geval niet gelezen. Adam is een sympathiek personage die in een situatie terechtkomt die hij onmogelijk had kunnen voorzien. Mooi is dat hij integer is, zijn eigen fouten toe durft te geven en in Corinne blijft geloven. En ach, dat plot, dat plot. WAT EEN GOED BOEK! Ik heb er in ieder geval erg van genoten.
20150531_204635 20150607_184037 20150607_184117

7 gedachten over “De stad, Morgenrood & De vreemde

  1. De vreemde heb ik vrijdag gelezen. In het begin had ik wat moeite met de manier van schrijven. Ik vond deze heel anders dan hoe ik het gewend ben van Coben. Maar gaandeweg het boek werd het steeds spannender en kon ik niet meer stoppen met lezen. En inderdaad het plot is geweldig.

    • Goh, waarom gebruiken ze dan een andere naam? Vond de hele tijd Corinne een heel ongebruikelijke naam. Maar dan nog was en kleine check wel op z’n plaats geweest.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *