Verlammen

Tevreden zit hij boven op het dak van de woning. Hij kijkt naar de gebouwen rondom hem. Een aantal is met de grond gelijk gemaakt. De woning waar hij zich bevindt is behoorlijk gehavend, maar voor zijn doel meer dan geschikt. Daarbij, niemand zal vermoeden dat hij en zijn commandocentrum zich hier bevinden.

Yoessef verschijnt zoals alleen Yoessef dat kan: steels en onverwachts. Iedere keer neemt hij zich voor zich niet meer door hem te laten verrassen, maar steeds mislukt dat. Dat zint hem niets, maar hij heeft Yoessef nodig. ‘Breng je me goed nieuws, mijn vriend?’ vraagt hij Yoessef. Yoessef grijnst, zijn angstaanjagende kop wordt er nog afstotelijker door.

‘Ze weten niet meer hoe ze het moeten doen, we ontwrichten de volledige westerse samenleving. De landen waar ze binnenkomen zijn totaal in paniek, de EU en haar leiders weten niet hoe te reageren. We zaaien tweespalt op alle fronten. De zaken gaan voorspoedig’. Het klinkt als muziek in zijn oren.

De beelden die hij op het af en toe functionerende internet ziet doen zijn hart goed. Vluchtelingen, overal vluchtelingen, schrijnende beelden, wanhopige mensen, woedende mensen. Hoe is het toch eigenlijk mogelijk dat ze nooit eerder op het idee zijn gekomen ook op deze manier hun oorlog te voeren.

Zijn vader zei altijd ‘doodt niet, verwondt. Dat legt de vijand lam’. Dat doen zij nu ook. Door de vele wanhopige mensen die ze op de boten zetten verlammen ze de westerse samenleving. Daarbij ruimt het hier in zijn land ook lekker op. De mensen die ze laten gaan zijn toch van geen enkel nut voor de toekomst van zijn land. Verkeerd geloof, verkeerde achtergrond en totaal overbodig. Hoe geweldig is het dan wel niet dat ze er ook nog flink aan verdienen? ‘Wanneer vertrekken de volgende boten?’ vraagt hij Yoessef.

* * *

De WE-300 had dit keer als onderwerp ‘handelen’. Wil je de andere WE-300’s ook lezen? Klikkerdeklik!

28 gedachten over “Verlammen

  1. Mooi geschreven. Maar helaas is het de trieste werkelijkheid. Het lijkt mij vreselijk om te moeten vluchten. Je eigen vertrouwde omgeving verlaten, al heerst er oorlog.Met kleine kinderen, ouderen……
    En dan in een land komen waar je ook wordt weggejaagd.
    Prachtige WE!

    Liefs Frederique

  2. ……….geen superlatieven meer voorradig die niet al gebruikt zijn door mijn voorgangers….

    Jouw verhaal is vele emoties en gedachten in één. Triest, slechts 6 letters, die de impact ervan niet kunnen uitdrukken.

  3. Vandaag is een artikel verschenen met het aantal Nederlanders die zijn geëmigreerd vorig jaar. Dat waren over de 144.000

    Ook al is het voor vele beangstigend dat over de 7.500 vluchtelingen opgenomen worden, dan denk ik dat de woningen en banen van de 144.000 Nederlanders toch vrij zijn gekomen.

    En als ik deze twee cijfers en omstandigheden vergelijk heeft de kleinste groep geen keuze, zei zijn gedwongen haard ,huis en land te verlaten. De 144.000 Nedelanders de luxe om te gaan.

  4. Aangrijpend…
    Ik heb het vandaag al een paar keer geschreven: Zou je je vertrouwde omgeving ontvluchten, met achterlating van je hele hebben en houden, als de situatie minimaal leefbaar was en veilig voor je kinderen?
    Een dezer dagen las ik twee artikelen. Een interview van Sander van Hoorn met een Syrische onderminister, die alle Syrische vluchtelingen opriep maar gewoon terug te komen, ze zouden met liefde worden verwelkomd. In het tweede artikel legt dezelfde Sander van Hoorn uit wat een gotspe dat is: de mensen hebben niets om naar terug te komen, want het eigen Syrische leger heeft steden, dorpen en huizen weggebombardeerd…

  5. Mooi geschreven maar een afschuwelijk verhaal.Europa zal toch gezamenlijk de schouders eronder moeten zetten. Gelukkig hoor je steeds meer mensen die willen helpen.

  6. Mooie WE! Het beangstigende is dat deze fictie net zo makkelijk non-fictie zou kunnen zijn. De vluchtelingenpolitiek verlamt de Westerse samenleving niet, maar zet ze wel op scherp. Het brengt akelige meningen aan het licht, zowel ‘op straat’ als in de politiek. Ik blijf hopen op een oplossing voor al die mensen.

  7. Dat mensen gebruik maken van de angst van de vluchtelingen, om zo geld te verdienen vind ik afschuwelijk. Maar of het Europa zwakker maakt, dat denk ik niet. Ik denk dat het zelfs averechts werkt, dat Europa zegt, nu is het genoeg. In al die landen waar nu oorlog is, moet een veilige plek komen voor de vluchtelingen zodat ze daar kunnen blijven wonen.
    Maar aan de gevolgen daarvan wil ik nog niet denken!

  8. De WE(300) inzendingen die ik hier heb gelezen, zijn gewoon zelfbedachte verhalen. Van het hierboven geplaatste relaas zouden de eerste, en ook wel de tweede, paragraaf, nog wel verzonnen kunnen zijn.
    Echter op wat er dan volgt, wil ik geen negatieve kritiek leveren, maar het moet me van het hart: dat is toch geen fictie?

    Nu in volle ernst. Vooral de afsluiting – mensen met verkeerde meningen, goed dat ze het land verlaten en prima dat we er ook nog aan verdienen – vat heel goed samen het kwaad dat “ons” heeft belaagd: de hebzucht. Pakkend beschreven, Mrs T.!

  9. Ja, inderdaad. Het zit smerig in elkaar.
    Vandaag vroeg ik me af hoe het mogelijk is dat het Westen met ik weet niet hoeveel materieel de IS bestrijdt en dat die toch doodleuk weer een stad kan innemen. ‘t Gaat allemaal veel te langzaam en ondertussen hebben die daklozen geen leven, geen uitzicht en heeft het westen een gigantisch opvangprobleem. Zou die strategie erachter zitten? Het is mogelijk.
    Prima verhaal over een hard wrang en eigentijds thema.

  10. Pingback: Een interview en een nieuwe WE-300 | Platoonline

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *