Ik inspireerde Rietepietz blijkbaar met mijn logje over het feest van Grote Zus (buitengewoon goed verlopen overigens) en zij inspireerde mij weer met het woord ‘dansschoolleeftijd’. Toen wij immers een jaar of 13/14 (denk ik, ik weet het tot mijn schande écht niet meer) waren was het heel normaal dat je op dansles ging.
Met een grote groep vrienden/vriendinnen/klasgenoten/lotgenoten ging je een x-aantal weken op dansles en daar leerde je de foxtrot, de chachacha, de tango en ik geloof zelfs de wals. Maar goed, mijn geheugen is niet van dien aard dat ik dat nog allemaal weet. De enige dans die ik nu nog redelijk goed beheers is de foxtrot en het komt nog af en toe voor dat Mr. T. en ik al foxtrottend over een dansvloer ‘zweven’. Het is in ieder geval een van de weinige momenten dat hij me echt mag leiden ;-).
Wat ik me wel herinner is dat die danslessen toch wel erg leuk waren. En dan niet de danslessen an sich, maar meer de puberale hormonen die tijdens de lessen actief meedansten. Ach, wat een tijd was dat. Ik geloof dat er menige verkering ontstaan is tijdens die dansles (en ook weer uitgegaan overigens).
Toen het eerste stelletje van onze vriendengroep ging trouwen (inmiddels al weer 25 jaar geleden!) gingen we met een groep wéér op dansles. We waren met z’n twaalven en kregen een soort van privéles. Toen de leraar ons vroeg welke dans we beheersten gingen wij achter elkaar staan en liepen we de polonaise. Hoe gênant was dat dan wel niet? Maar goed, dat was dansles nummer twee.
De derde dansles was samen Mr. T. Samen met twee stelletjes uit de vriendengroep gingen we op Zuid-Amerikaanse dansles. Het was de bedoeling dat we de salsa, de samba, de tango (alwéér) en nog een andere dans zouden leren. Ik geloof dat we drie of vier keer geweest zijn, maar uiteindelijk hebben we de lessen niet afgemaakt omdat we te vaak andere dingen te doen hebben.
Kijk, ik houd enorm van dansen en ben vaak op de dansvloer te vinden bij een feest met muziek, maar echt vast dansen is niet echt heel erg aan mij besteed. Op dat sporadische foxtrotje na dan.
Ik heb wel ‘ns aan Grote Zus gevraagd of zij niet op dansles wilde met haar vriendinnen. Ze keek me aan alsof ze het in Keulen hoorde donderen. Ik geloof niet dat dat dus gaat gebeuren.
Hoe zit het met jou? Dansles gehad? Ben je van het vaste dansen of dans je liever los? Wat is je favoriete dans? Kan je goed dansen? En jouw kinderen: hebben die op dansles gezeten? Kortom: vertel!!!
Kan ik dansen. Niet zo. Ik heb heb 13 jaar klassiek ballet gedaan. Ruim 12 jaar geleden mee gestopt maar iets wat je zolang hebt gedaan gaat nooit helemala over. Een paar jaar geleden heb ik fotoshoot gedaan een jonge meid op spitzen. Geen tutu, geen magere lat maar prachtige vormen. Vorig jaar fotografeerde ik mijn oude spitzen voor de website van mn voormalige balletlerares en dit jaar heb ik weer eens een stukje meegedaan en weet je echt ver is het niet weggezak ik weet het nog alleen kan het niet meer.
Natuurlijk! Brons en Zilver. Was een happening vroeger, op de vrijdagavond. Jaren later nog eens met manlief dansles gehad, before kids.
Ik heb dansles gehad. Nou ja, ik stond meer aan de kant dan.. Iets met een jongenstekort en altijd als laatste gevraagd worden… Maakt eigenlijk niet uit want ik heb een hekel aan stijldansen al zijn zo af en toe een paar passen chachachacha, rumba of tango wel leuk…
Jazeker, net als jij. Op dansles samen met mijn vriendin. In de zaal zaten de jongens aan de ene kant en moesten netjes leren buigen voor de meisjes. Ik was helemaal verkikkerd op ene Guus, maar hij zag mij helaas niet staan. Na een seizoen waren de centjes op, helaas. Maar leuk was het!
Oké
Billen bloot Hulk
JA, ik heb dansles genoten
Nee, niet van genoten
Totaal geen ritmegevoel
Kwam niet verder dan wat Hulksehuppelsprongen
Hoewel ??????
De Jive ging mij fantastisch goed af
Kon je zo heerlijk met meiden smijten
Nee, geen van de 7 kinderen ging op dansles
Ik wild het altijd maar mijn moeder was alleen met 5 kinderen. Dus geen geld. Ik ben dus na mijn trouwen op dansles gegaan .. Met de papa van mijn kindjes, heb ik nu dus niks meer aan haha. Maar ik heb iig brons !
Mijn ouders hebben jarenlang aan wedstrijddansen gedaan. Het oefenen thuis hing mijn broer en mij dusdanig de keel uit dan we zelf niet hebben gepeinsd er op te gaan. Ik heb er nooit spijt van gehad!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog nooit van gehoord heb, zo’n dansles waar je met z’n allen naartoe gaat. Weer wat nieuws geleerd dus!
Zelfs heb ik wel een paar jaartjes streetdance gedaan, maar vooral omdat dat toevallig leuker was dan badmintonnen en ik het (nog leukere!) paardrijden nog niet ontdekt had. Niet als deel van de opvoeding dus, maar ‘gewoon’ als sport. Ik heb er wel veel van geleerd, qua coordinatie en ritmegevoel, en zou best graag willen leren stijldansen. Maarja, tijd en geld zijn toch wel praktische bezwaren.
Mijn ouders vonden dat het bij de opvoeding hoorde, dus mijn broer en ik hebben dansles gehad. Maar mijn broertje is zo onhandig, dat ze het bij hem hebben opgegeven haha 😛 Maar ik vond het heel leuk, zou er graag weer op willen!
Oh leuk dat je het ook graag doet! Zo lekker dansen!
Jaaaa natuurlijk heb ik vroeger op dansles gezeten! Maar ik wilde het zelf heel graag. Heb 1 jaar dansles gehad toen ik 16 was. Later met mijn (nu ex)man ergens in de jaren 80, toen onze kinderen allebei dansles hadden en wedstrijden gingen dansen, hebben we het weer opgepakt, nog 2 jaar dansles gehad samen. Ik vond het altijd heerlijk maar ook alleen de quickstep zoals wij de foxtrot noemden. Ik kan de chachacha nog wel dansen, pas nog gedaan, jive ook denk ik wel, gaat alleen zo snel pfff. Oh ik vind dansen nog steeds HEERLIJK en pas me ook heel makkelijk aan de partner aan.
In het jaar voor m’n eindexamen ben ik op dansles gegaan. Volgens m’n ouders een onmisbaar stukje opvoeding. Helaas bleek stijldansen niet m’n ding, maar met toch met hakken over de sloot het ‘brons’ gehaald. Was wel beregezellig. Daarna eigenlijk nooit meer aan stijldansen gedaan. Kijk nu wel met veel plezier al een aantal seizoenen naar “Strictly’ op de BBC.
Nee, echt nog nooit. Misschien een verdwaalde balletles toen ik 4 was. Maar stijldanse? Nee. Dat was iets wat mijn ouders deden in de jaren 70. Ik denk dat in de jaren 80 geen één van mijn leeftijdgenoten danslessen volgde. Ja: ‘street dance’.
Maar het is nu toch helemaal weer terug, met Strictly? Op de BBc in ieder geval danst men elke zaterdagavond de walzjes of salsa-tjes aan de lopende band. Dus wie weet heeft het toch een comeback gemaakt?
Haha, één van de weinige momenten dat hij mag leiden 🙂
Ik heb wel een jaar of twee dansles gehad, maar ik ben geen danser. Probeer het te vermijden als het kan. Beter voor iedereen 🙂
Oh oeps…. hier schrijf ik dan wéér met gemak een logje over …. 😉 maar dat heb ik al eens gedaan in 2006 https://rietepietz.wordpress.com/2006/03/25/zweverig/
Dansles was vroeger inderdaad dé gelegenheid om jongens/meisjes te leren kennen en ja, ik vond dansen héérlijk, als het kan “vast”. We hebben ook nog aan wedstrijddansen gedaan in zo’n “theemutsjurk.
Zálig een Engels of slow fox maar ook een stevige tango kan me bekoren. Wij vonden nog dat dansles bij je opvoeding hoorde dus een beginnerscursus vonden we verplichte kost voor de kinderen. Dochterlief had er plezier in, zoonlief vond het maar niets. Maar uiteindelijk heeft ook hij nog een vervolgcursus gedaan al was dat misschien meer door het vriendenclubje dat er uit ontstaan was.
Ik heb 1 jaar op dansles gezeten en brons gehaald. Ik ben er niet goed en dans eigenlijk nooit meer. Onze kinderen hebben geen dansles gehad.
Zelf wel op dansen gezeten. Jaren met een toenmalig vriendje. Erg gezellig. Mijn kinderen vinden het ouderwets. Toch geloof ik dat het in bepaalde delen van het land nog de normaalste zaak is om te gaan dansen rond je 13/14.
Mijn zus was van de danslessen (omdat dat erbij hoorde)…ik deed liever andere leuke dingen (omdat dat er niet bij hoorde :-)) en bonuskind heeft al een hekel aan lopen…laat staan dat die ooit gaat dansen haha.
OT: Top dat het feestje geslaagd is!