Wat de wat is, weet ik -ook na het lezen van dit boek- nog steeds niet. Dat ik onder de indruk ben van dit boek, dat wel.

Momenteel staat Europa op z’n kop door de vluchtelingencrisis en om dan een boek te lezen over een Soedanese vluchteling is best dubbel. Het boek gaat over Valentino Achak Deng en beschrijft de vlucht van Valentino uit zijn geboortedorp (hij was toen zeven jaar oud, kun je je dat voorstellen!?), hoe hij (zonder ouders en familie) maar wel met een boel lotgenootjes een lange, lange voettocht naar Ethiopië maakt, een paar jaar later ook daar verdreven wordt en vervolgens bijna 10 (!!!) jaar in een vluchtelingenkamp in Kenia woont. Uiteindelijk komt Valentino in Amerika terecht (in september 2001) waar hij probeert iets van zijn leven te maken.

Valentino maakte verschrikkelijke dingen mee, zag verschrikkelijke dingen, heeft jaren van zijn leven in een vluchtelingenkamp gewoond en probeert er nu in Amerika het beste van te maken. Ik geloof dat dat inmiddels best goed lukt (al weet ik dat natuurlijk niet zeker), maar de eerste jaren dat Valentino in Amerika woonde waren heel erg lastig en moeilijk.

Ik vind het verschrikkelijk als ik op dit moment het nieuws omtrent te vluchtelingen zie. Ik vind het verschrikkelijk hoe schreeuwlelijkers alles en iedereen overstemmen, ik vind de haatzaaierij en bangmakerij verschrikkelijk. Ik vind dat wij, wij die het goed hebben, anderen die moeten vluchten voor oorlogsgeweld of andere verschrikkingen moeten helpen. Tegelijkertijd vind ik het soms ook wel erg moeilijk om me zelf niet te laten lijden door angst. Onbekend maakt onbemind, dat realiseer ik me terdege. Maar ook vind ik dat mensen die hier naartoe komen en hier uiteindelijk blijven zich toch grotendeels aan onze cultuur en onze normen en waarden aan moeten passen (en uiteraard moeten wij ook openstaan voor andere culturen). Ik weet bijvoorbeeld helemaal niet of het waar is (want wat is er tenslotte nog waar heden ten dage, ik vind het zo moeilijk om nog een goed oordeel te vormen met alles wat er op internet staat en circuleert op social media), maar als ik hoor dat moslims bijvoorbeeld het oktoberfeest in Duitsland willen laten verbieden, dan reizen den haren mij ten berge. Maar goed, dit zijn gedachtenkronkels en overpeinzingen die je eigenlijk helemaal niet op het internet moet delen, want dan staat het hier maar zwart op wit te staan, dan mis je de nuance en kun je niets toelichten. En toch, toch zou ik logjes vol willen pennen over deze crisis. Over wat het met mij doet, over hoe ik denk, wat ik vind, wat ik zie …

Enfin, het boek, waar gaat dat nu precies over?

Wat is de Wat is het verhaal van Valentino Achak Deng, een jongen die een vluchteling wordt in het door oorlog verscheurde Zuid-Soedan. Zijn reis, van bijna bijbelse proporties, brengt hem in contact met vijandelijke soldaten, rebellen, hyenas en leeuwen, ziekte en hongersnood, en de dodelijke murahaleen dezelfden die op dit moment Darfoer teisteren.

Dat is dus wel een heel beknopte weergave van de inhoud. Het boek is, gelukkig, niet continu gruwelijk, soms zelfs best heel saai vind ik. De schrijfstijl is echter prima en dit boek moet gewoon echt door zoveel mogelijk mensen gelezen worden.