Oh mijn god, oh mijn god, oh mijn … Oh nee, oh nee. Ik ga het niet houden, ik ga het niet houden!. Vertwijfeld drukte Bas zijn benen nog dichter tegen elkaar. Hij voelde kramp opkomen in zijn kuiten terwijl hij tegelijkertijd het wiebelen van zijn lijf nauwelijks kon onderdrukken. Oh jemig, oh jemig, help! Wat moet ik nu? Oh … pffft … shit!.
Zijn buik rommelde en borrelde, hij voelde het zuur omhoog komen en tegelijkertijd werd de drang alles maar te laten lopen nog groter dan deze al was. Bas keek vertwijfeld om zich heen. Het was al laat en het park leek verlaten, maar toch waren er nog wat mensen. Een verliefd stelletje een eindje verderop had nergens oog voor, een paar jongeren leken hem nauwlettend in de gaten te houden.
Hij moest het kwijt, maar durfde dat tegelijkertijd niet hier te doen. Te bang dat ook maar de minste beweging alle remmen … Klopte dat, leek een van de jongeren naar hem toe te komen? Oh verdomme, wat moest hij nou? Wat nu als ze rotzooi wilden trappen? Hij was nu echt niet in staat om ook maar iets te doen. Niet nu, nu er maar één ding was dat hem op zou luchten.
De jongen stond nu voor hem. Bas verstond hem niet, zo vertwijfeld probeerde hij zijn lijf onder controle te houden. ‘Hé gozer, gaat het wel goed met je? Kan ik je helpen?’, de jongen stelde zijn vraag nog een keer. ‘Zo’n buikpijn, zo’n buikpijn … ik ga … kapot. WC. Moet WC’, perste Bas eruit. ‘Zo’n pijn’. Zijn darmen leken uit elkaar te spatten, hij voelde zijn wil verslappen.
‘Gast, kalm maar. Ik woon hier in de straat. Kom. Dan kan je … oh nee gatverdamme!’ Bas had de strijd verloren.
* * *
De WE-300 had dit keer als onderwerp ‘spellen’. En tja, dat bekent ook nog zoiets als dit. Wil je de andere WE-300’s ook lezen? Klikkerdeklik!
hè jakkes
kan het bijna ruiken!!!!
Weer wat geleerd. Maar een leuke WE. Heel beeldend geschreven. Prachtig.
Liefs Frederique
En dat is nog niet eens het ergste. Het ergste is dat ze thuis komen en moeders kan het kind uitkleden, de kleren uitspoelen (kom ik echt handen te kort) en kind onder de douche zetten. Pffffff… en dan hebben ze medelijden met het kind… nou ja zeg 🙂
Ah jakkes, nog zo’n verhaal… en hij redde de wc niet. Ach arm kind, wat zal hij zich naar hebben gevoeld, heb het met hem te doen!
Liefs, Alie
Nooit gehoord van die betekenis en vroeg me dus even af waar ik iets miste. Mooi verhaal geworden en weer wat geleerd.
Arme man. Hier is duidelijk stront aan de knikker. Wist niet dat racekak ook spellen betekende. Een WE altijd leerzaam.
Ik wist niet dat spellen ook ‘racekak’ kon betekenen, maar je verhaal heb ik een adem uitgelezen. Geweldig geschreven
Poep en drol is altijd lol. Behalve als je aan de diarree bent natuurlijk 😉
Ria had het woord spellen ook als invulling van diarree gebruikt, dus ik was een beetje gewaarschuwd, haha!
🙂 🙂
Loop je uiteindelijk tegen precies de juiste “hulpverleners” aan…. is het niet meer nodig;-)
Oef, zo herkenbaar. Je raakt er echt van in paniek. Onwijs goed geschreven.
Ik heb enorm gelachen, ik had enorm veel medelijden met Bas, maar ik kan de link met het woord spellen niet vinden, leg het me es uit alsjeblieft?
Spellen betekent ook ‘aan de diarree zijn’.
Okay, big smile. Weer wat geleerd
Ik had geen idee dat spellen DAT ook betekende. Maar ik zweer je, tijdens het lezen zat ik te eten, ECHT. Maar ik ben een die-hard, ik eet gewoon door hè. Toen ik het verhaaltje uit had, voelde ik wel wat borrelen maar zal toch wel niet… ehhhh toch? Man, wat moet dat vreselijk zijn. Mrs. T, ik wens u geen diarree.
Wat wil ik hier mee zeggen? Nou, goed verhaal, echt waar maar nu moet ik even de trap af. ‘t Zal suggestie zijn maar dan toch….oef.
🙂
Pingback: De WE-300 voor november 2015 | Platoonline
Dan wordt het een race tegen de kak en te laaaaaaaaaaaaaaaat Hahahaha.
Leuke WE
Groetjes, Ria