Samenwonen

Vandaag precies 20 jaar geleden had ik het behoorlijk druk met inpakken, opruimen en weggooien. Morgen precies 20 jaar geleden immers verhuisde ik van mijn huurappartementje naar het huis van Mr. T. Dat wil dus zeggen dat wij morgen gewoon 20 jaar samenwonen! Wow, wat vliegt de tijd!
20-jaar-typografie
Ik leerde Mr. T. begin november 1994 kennen en viel meteen completely in de liefde. Het duurde evenwel nog drie weken voordat ik hem weer zag maar gelukkig bleek toen dat dat gevoel wederzijds was. Zowel Mr. T. als ik hadden een verleden wat trouwen betreft, we waren (achteraf gezien uiteraard maar goed) niet heel succesvol wat dat betreft (hijik).

Maar goed, we zagen het wel zitten en besloten ‘verkering te nemen’. Het voordeel van ‘een verleden hebben’ is echter dat je heel goed weet wat je wel en wat je niet wilt en daarnaast gaan de dingen -als het goed zit/voelt- daarom sowieso wel wat sneller. Na anderhalf jaar latten gingen we dus samenwonen.

Ik kan iet anders zeggen dan ‘beste besluit dat ik ooit heb genomen’. Op een enkele up and down na maar wie heeft die nou niet en zonder downs is er ook geen waardering voor de ups is het vooral heel fijn. Samen. Dus wat mij betreft: op naar de volgende 20 jaar.
20rwnc6

Als het zaterdag wordt

Met ‘Als het zaterdag wordt‘ schreven Nicci French het zesde deel met Frieda Klein in de hoofdrol. Waar gaat dit boek over?

De 32-jarige Hannah zit opgesloten in een psychiatrische inrichting nadat ze jaren geleden is veroordeeld voor de moord op haar moeder, stiefvader en jongere broertje. De moorden waren spraakmakend en domineerden de kranten vanwege het gewelddadige karakter ervan. Psychotherapeute Frieda Klein staat bij de mysterieuze Walter Levin in het krijt: een jaar geleden heeft hij ervoor gezorgd dat inspecteur Karlsson zijn baan kon houden in ruil voor een gunst van Frieda. En nu moet Frieda Klein haar schuld inlossen: Walter wil dat ze Hannah bezoekt om te beoordelen of ze daadwerkelijk gestoord is. Maar wanneer Frieda bij de inrichting komt, ontdekt ze dat er toch meer aan de hand is dan in eerste instantie leek…

Ik weet niet zo heel goed wat ik nu van dit boek vind. Ik vond het niet superspannend en vond het ook wat lastig om in het boek te komen en tegelijkertijd was het toch ook wel weer een boek waarvan je wilt weten hoe het af gaat lopen. Frieda Klein is een aparte tante vind ik, koppig en lastig te peilen maar ook wel weer heel bijzonder in haar doen en denken. De rode draad rondom Dean Reave wordt verder uitgewerkt en ik denk/hoop dat deze in het ‘zondag-deel’ wel de climax zal bereiken. Het einde van het boek is immers uitermate luguber (en ook wel vergezocht, maar goed die vrijheid heb je natuurlijk als auteurs) dus dat moet toch wel?

20160419_185930

Heb jij ooit boeken van Nicci French gelezen? Wat vond je ervan? En lees je de Frieda Klein-serie?

Beschermd: Klaar

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Faceswap

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Workout

Een tijdje terug las ik een berichtje op twitter over een zogenaamde ‘7 minute workout’. Ha, dacht ik, elke dag zo’n workout doen, dat lijkt me wel wat. Temeer ook omdat ik al die oefeningen die ik al zo lang doe wel heel erg veel beu was. Ik dacht, als ik die nu laat vervallen, dan doe ik die workout en dat levert me een heleboel tijdwinst op.

Goed, de app geïnstalleerd en op 24 februari was het zo ver. En ach, onnozele gans die ik daar was: ik vond die eerste keer zo meevallen dat ik dacht ‘doe er nog ff eentje bij’. OMG!!! Dat heb ik geweten: spierpijn. Wat zeg ik SPIERPIJN MET HOOFDLETTERS!!! Au, au, au …
7-minute-workout
Enfin, hierboven dus de oefeningen en inmiddels gaan ze me, op nummertje 11 na,  heel goed af.

Na een aantal noodgedwongen rustdagen na 25 februari ben ik vanaf 28 februari dus maar wat rustiger begonnen. Het ging en gaat me echter goed af en inmiddels doe ik dus regelmatig twee of drie keer een workout. Want hé, wat is nu 7 minuten, die zijn natuurlijk zo om. Het heeft me alleen nog geen echte tijdwinst opgeleverd want tja, die workout staat op mijn tablet en vaak denk ik ‘ach, nog even wat woordjes leggen’, ‘nog even facebooken’ of ‘nog even naar numfeud’.
Screenshot_2016-04-13-19-40-49 Screenshot_2016-04-16-21-29-41
Maar verder vind ik het wel lekker eigenlijk en heeft het niet meer doen van de oefeningen niet geleid tot weer vaker hoofdpijn. En met de inmiddels ontsloten bonussen is er ook wel wat variatie in de oefeningen. Na de workout(s) stap ik dan ook nog even op de hometrainer en heb ik mijn dagelijkse portie beweging wel weer gehad.

Zou het iets voor jou zijn, zo’n workout? En hoe zit het met jouw zelfdiscipline?

Koningin op blote voeten

Dit is het derde boek dat ik van Ildefonso Falcones las. Waar gaat ‘Koningin op blote voeten‘ over?

Januari 1748. Een zwarte vrouw dwaalt door Sevilla. Ze kan nergens terecht na haar lange bootreis vanuit Cuba en is de wanhoop nabij – totdat ze Milagros ontmoet, een rebelse jonge zigeunerin. De twee vrouwen worden onafscheidelijk. Sevilla bruist: overal zijn theaters en er ontstaat een nieuwe dans, de flamenco. De twee vriendinnen hebben volop werk. Maar hun vreugde is van korte duur.
Zal het lot hen ooit weer samenbrengen?

Wederom schreef Falcones een lijvige historische roman over een periode waar ik helemaal niets van wist. Dat maakte het boek voor mij extra boeiend. Het verhaal zelf leest prima, al is het af en toe wel wat lastig om de -soms erg lange- zinnen te lezen. De zeer goed uitgewerkte hoofdpersonen krijgen zo’n bak ellende over zich heen dat je af en toe gewoon wilt roepen ‘en nu is het genoeg!’ wat dus wat wil zeggen over het gevoel dat er in dit boek ligt.

Dus houd je van historische romans mét inhoud, ga vooral je gang.

kobv

♥♥♥

Deze vrijdag zes jaar geleden trouwden Mr. T. en ik.  Wat een heerlijke dag was dat. Genoten tot en met. Van een geweldige ceremonie in het gemeentehuis, fijn samenzijn met de familie, een gaaf feest naderhand en een heerlijke huwelijksreis met Grote Zus en Kleine Zus.

keep-calm-vandaag-6-jaar-getrouwd

Morgen zijn we echt zes jaar getrouwd, dat vieren we door met z’n viertjes te gaan eten. Zin in.

Beschermd: Klaar

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

De Bergmankronieken

Schreef ik vorige week al over een tweetal geweldige Scandinavische boeken, ik kan weer een nieuw schrijversduo aan mijn favorieten toevoegen. Wat schreven Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt een paar prachtige boeken met Sebastian Bergman, Torkel Höglund en Vanja Lithner in de hoofdrollen.

Wat verborgen is‘ is deel 1 uit de reeks. Waar gaat dit boek over?

Het lichaam van de zestienjarige Roger wordt gevonden in een moerassig gebied. Hij lijkt omgebracht met messteken, maar nader onderzoek toont aan dat de kogel die hem doodde is weggesneden. Het spoor leidt naar het elitaire Palmlöv College, een school die eigenlijk veel te duur was voor de jongen. Een oude vriend vraagt psycholoog Sebastian Bergman om hulp bij het onderzoek, maar Bergman heeft zelf al genoeg zorgen. Hij moet de erfenis van zijn moeder afwikkelen en stuit daarbij op brieven die hij nooit had mogen lezen.

Het onderzoek naar de moord loopt niet bepaald soepel en kent vele zijpaden. Bergman is een zeer onaangenaam personage terwijl je tegelijkertijd ook wel enig begrip voor hem toont. De uitdieping van de personages in de boeken zijn dan ook zeer de moeite waard.

Het tweede deel heet ‘De discipel‘. Waar gaat dit boek over?

Vijftien jaar nadat seriemoordenaar Edward Hinde door toedoen van psycholoog Sebastian Bergman achter de tralies belandde, worden in de omgeving van Stockholm de lichamen van enkele vrouwen gevonden. Ze zijn vermoord op een gewelddadige wijze, die tot in detail overeenkomt met de werkwijze van Hinde, maar hij zit nog steeds in de gevangenis.
Sebastian Bergman grijpt de gelegenheid om bij het onderzoek te worden betrokken met beide handen aan. Zijn kennis van de oude zaak is voor het politieteam meer dan bruikbaar, en het onderzoek biedt hem bovendien de mogelijkheid om bij zijn dochter in de buurt te zijn. Al snel blijken de moorden inderdaad met elkaar te maken te hebben – en met Bergman zelf, op een manier die hij zich nooit had kunnen voorstellen.

Sodeju zeg, was ‘Wat verborgen is’ al een spannend boek, ik vond dit boek zo mogelijk nog spannender! Echt heel erg de moeite waard. En die rode draad is natuurlijk geweldig!

Snel verder dus in deel drie dus ‘Het familiegraf‘. Dit boek heeft de volgende inhoud:

Tijdens een herfststorm komen twee vrouwen in de bergen van Jämtland in een gevaarlijke situatie terecht. Ze weten zich te redden, maar doen een macabere ontdekking: bij de oever van een rivier steekt een hand uit de grond omhoog.
De politie is snel ter plaatse en ontdekt zes lijken, waarvan twee van kinderen.
Vervolgens buigt de Nationale Recherche zich over de zaak en identificeert twee van de lijken als een Nederlands echtpaar dat in 2002 verdween. De andere vier zouden een familie uit Stockholm kunnen zijn, maar zij werden pas vermist in januari 2003, enkele maanden nadat hun lichamen al begraven waren in het zand. Plotseling bemoeit de veiligheidsdienst zich met de zaak, en dat wekt de nieuwsgierigheid van Sebastian Bergman, die samen met zijn team verder op onderzoek gaat.

Oh en wederom: spannend en intrigerend. Een supergaaf boek met onverwachte wendingen en lijken de verhaallijnen totaal niets met elkaar te maken te hebben en doen ze dat tenslotte toch. Superknap geschreven. Opnieuw maken de rode draden dat je ook nog ‘ns zo snel mogelijk wilt weten hoe die allemaal aflopen. En het einde is superheftig. Maar goed dat ik meteen verder kon in deel vier: ‘Het stille meisje‘ maar dat heb ik nog niet uit als dit logje online komt. Ook dit deel is tot nu toe erg de moeite waard. Nu maar hopen dat deel vijf niet te lang op zich laat wachten.

20160322_212419 20160402_160256 20160407_204000

Verkeersexamen

Kleine Zus oefent op school al enige tijd op het verkeersexamen. Eind mei heeft ze de praktische proef en gisteren moest ze de theoretische test maken. Ze maakte zich er best wat zorgen en ze vond het ook nog best wel moeilijk. Hopelijk horen we snel dat ze geslaagd is.

Ze vond het ook erg leuk om ons de test van VVN in te laten vullen. Ik deed hem afgelopen dinsdag bij mijn ouders en toen had ik bij test 2 in eerste instantie 23 van de 30 vragen goed. Dan ben je dus geslaagd, al vind ik eigenlijk dat het niet zo’n goede score is. Maar goed: jeu dus! Ik moet zeggen dat ik eigenlijk continu een beetje dezelfde vragen fout deed. Daar schijnt ook een spreekwoord over te zijn?

Eergisteren deed ik thuis even test 1. Toen had ik maar liefst 27 van de 30 vragen goed. En van die drie foute waren er dus weer twee consequent fout. En nee, dat waren niet dezelfde fouten als van dinsdag. Duh! Wel fijn trouwens dat ik sinds 2010 toch wat bijgeleerd of onthouden heb. Toen had ik in eerste instantie namelijk 25 van de 30 vragen goed.

ve

Wil jij de test ook doen? Dat kan hier. Succes!

Het praktische examen is dus eind mei en daarom zijn Kleine Zus en ik afgelopen zondag maar vast een keer de route gaan oefenen. De eerste keer ging nog wel wat moeizaam en trubbelig maar dat kwam vooral omdat we de route nog een beetje uit moesten vogelen. De tweede keer ging helemaal top! Dat verdiende een ijsje vond Kleine Zus en dus zaten we prinsheerlijk in het zonnetje terwijl het dametje van een ijsje genoot en ik van alle drukte (koopzondag) om ons heen. Werden we en passant ook nog ‘ns zomaar op de foto gezet die vervolgens ook nog op de website van de plaatselijke krant verscheen.

12891622_1773389396228452_740239460441463290_o

Mocht je je afvragen wat ik aan het doen ben, ik ben druk met het druppende ijsje van Kleine Zus. Want tja, Kleine Zus en ijsjes eten blijft een uitdaging. En moet je die rij zien, de ijsjes lijken wel gratisch wat ze niet bepaald zijn. Eén euro per bolletje vind ik al behoorlijk, maar in vergelijking met grote steden is dat natuurlijk een koopje!

Goed, en omdat het -vanuit vroeger- vrijdag-vragendag is:

  1. Heb je de test gedaan?
  2. Zo ja, was je geslaagd?
  3. Wat is jouw favoriete ijsje?

Nieuwe computer

In het voorjaar van 2009 hebben Mr. T. en ik de woonkamer verbouwd (before & after zie je hier). We lieten toen een nieuw zenuwcentrum maken door een vriend van ons en kochten toen twee computers. Omdat het geld best een beetje op was, kochten we die tweedehands. Want tja, verbouwen kost al genoeg geld nietwaar?

Enfin, een van beide computers heb ik een jaar of drie geleden vervangen door een supergoed exemplaar, want tja, de meiden zijn helemaal gek van The Sims en dat kun je blijkbaar niet zomaar op iedere computer spelen. En alles voor de bloedjes van kinderen nietwaar.

Toen hadden we dus één nieuwe (en dus snelle) computer en daarbij stak de andere toch wel heel schraal af. Wat een traaaaaaaaaaaaaaaaag exemplaar. Pfffft! Van mijn neef kocht ik daarom een ‘nieuwe’ computer die hier in december 2014 kwam te staan. De eerste tijd voldeed dat ding prima, maar op de een of andere manier werd dat steeds en steeds minder tot ie zo ongeveer net zo traaaaaaaaaaaaaaaaag was als zijn voorganger.

Een nieuwe computer moest er dus komen. Een echt nieuwe. Nou ben ik niet zo’n held met die dingen kan ik wel zeggen en ik ga nog altijd het liefste naar de winkel voor zoiets. Dus ik naar de BCC waar welgeteld drie desktopcomputers stonden waarvan er één ook nog uit de handel gaat. Wil je dus een gewone desktop, dan heb je een probleem. Het is een en al laptop en tablet dat de klok slaat. Ja zeg hé, ik vind een gewone desktop gewoon nog altijd het aller-, allerfijnste! Aan mij wordt echt nooit iets gevraagd als het om dit soort dingen gaat. Maar goed, ik ben wel geslaagd. Niet zo moeilijk ook natuurlijk als de keuze zo klein is.

Mijn neef kwam om de computer te installeren, maar … helaas. De computer matchte niet met het beeldscherm. Dat was iets ingewikkelds met vga en hdmi of zoiets. Ik geloof dat ik dat alweer verdrongen heb. Volgens mijn neef kon ik een of andere kabel kopen of een nieuw beeldscherm. Want die beeldschermen van jou, dat kan eigenlijk echt niet meer hoor! Al bijna 6 jaar hier en toen waren ze al tweedehands. En tja, als je dan voor de ene computer een nieuw beeldscherm koopt, dan moet dat natuurlijk ook voor de andere.

Oké dan maar weer. Geld moet tenslotte ook rollen en als ik thuis aan het werk ben dan is het wel heel lastig dat we hier nog ‘kleine’ beeldschermen hebben terwijl we op het werk van die rechthoekige hebben. Twee nieuwe rechthoekige beeldschermen werden het dus.

En zo kwam het dus dat ik dit logje zit te typen op een supersnelle en muisstille computer met voor mijn snufferd een prachtig rechthoekig beeldscherm. Waar ik wel enorm aan moet wennen is het kleine toetsenbord dat bijgeleverd was. Het gaat nog best heel vaak mis en ik geloof dat de spatiebalk ook niet echt heel goed werkt al kan dat natuurlijk ook best aan mij liggen.
acer-aspire-5738g-5738z-keyboard
Wat gebruik jij het liefst? Een desktop, een laptop of doe je veel via tablet en/of smartphone? 

The lady in the van

Ik houd van Downton Abbey en als je van Downton Abbey houdt, dan houdt je vanzelfsprekend ook van Violet Crawley, Dowager Countess of Grantham oftewel Maggie Smith. Wat een prachtig karakter!

Toen ik dan ook hoorde dat Maggie in ‘The lady in the van‘ speelde wilde ik die film graag zien, temeer omdat ook het onderwerp me wel erg aansprak: een recalcitrant oud dametje dat bijna 16 jaar in haar busje bij een (in eerste instantie uiteraard) wildvreemde op de oprit woont. En wat speelt Smith die rol met verve. Echt geweldig! Prachtig om te zien.

Ook leuk om te zien hoe Alan Bennet, de schrijver van de film, een wat wereldvreemde auteur die in zichzelf praat (leuk hoe ze dat in de film verwerkt hebben) en maar niet tot echte daden lijkt te komen. Het is bijzonder dat de film gebaseerd is op ware gebeurtenissen, al is het eigenlijk wel jammer dat er geen échte diepgang in zit. Je ziet wel wat scenes uit haar verleden, maar uitgediept worden ze niet. Waarom ‘the lady’ het leven leidt dat ze leidt kun je wel uit de film opmaken, maar het had net zo goed ánders kunnen lopen. Waarom ze uiteindelijk deze keuze gemaakt heeft? Ik vind het wel wat jammer dat dat onderbelicht blijft. Ook wel jammer dat er aan het einde van de film wel erg theatraal gedaan wordt, maar goed, dat is natuurlijk de vrijheid van de schrijver/regisseur.

Maar verder: echt supergenoten van de film. Heerlijke humor en wat een geweldige actrice! Zeker aan te raden dus.

Welke film vond jij geweldig?