Maar weer drie boeken in een logje want ‘dat ruimt zo lekker op’.
Allereerst las ik ‘De jongen, de viool en de meester‘ een boek met een aantal verhaallijnen (een historisch deel dat een groot aantal jaren beslaat en een kort deel over het heden). Waar gaat dit boek over?
Berlijn, 1939. Simon Horowitz bevindt zich in een wereld vol muziek. Zijn familie bezit een enorme collectie instrumenten, met als pronkstuk zijn vaders Guarneri del Gesú-viool. Maar de verzameling valt uiteen als de nazi’s binnenvallen en Simon met zijn vader en broer naar kamp Dachau wordt gestuurd.
Nieuw-Zeeland, 2008. De veertienjarige Daniel Horowitz is een bijzonder getalenteerde violist. Tijdens een prestigieus muziekconcours trekt hij de aandacht van de Spaanse dirigent Rafael Gomez, die hem uitnodigt voor zijn jaarlijkse symposium in Washington DC. Maar dan zegt Daniel plotseling dat hij geen viool meer wil spelen. Gomez is teleurgesteld en probeert hem op andere gedachten te brengen. Als hij ontdekt dat Daniels grootvader Simon ooit een bijzondere viool bezat, denkt hij te weten hoe hij Daniel weer aan het spelen kan krijgen. Terwijl hij verder in Daniels familiegeschiedenis duikt, ontspint zich een onvoorstelbaar verhaal dat reikt tot Gomez’ eigen podium.
Het eerste deel van het boek vond ik wat langdradig. Het graag grotendeels over de huidige tijd en had volgens mij wel wat korter gekund, het was ook niet heel interessant vond ik. De verhaallijn die voor en tijdens WO II speelt en in de jaren daarna vond ik echter wel heel erg mooi en maakte het boek voor mij zeer de moeite waard. Uiteindelijk heb ik dit boek dan ook met heel veel plezier gelezen.
Dan was daar ‘Vogeljongen‘ van Guus Bauer die daarmee een boek schreef dat wel wat weg heeft van dit boek (al gaat de link over de film die van dat boek gemaakt is). Waar gaat dit boek over?
Een geslaagde zakenman ontwaakt in een ziekenhuisbed. Hij kan zich niet bewegen en ook niet praten, maar zijn brein werkt op volle toeren en hij registreert alles wat er om hem heen gebeurt. Zijn zintuigen lijken zelfs aangescherpt, maar interveniëren kan hij niet. Hij is volledig in zichzelf opgesloten, comateus voor de buitenwereld. Hoe is hij in die toestand beland? Mogelijk heet het te maken met de ontdekking van ‘zijn nieuwe identiteit’. Gelukkig is zijn geheugen niet aangetast en hij gaat op zoek naar gemiste tekens in zijn leven, in zijn jeugd. Zijn herinneringen projecteert hij op het systeemplafond, zijn enige houvast, zijn ‘plafondagenda’. Langzaam vult zich ook de blanco pagina over de oorzaak van zijn aandoening en realiseert hij zich de impact van wat altijd voor hem is verzwegen. Tegelijkertijd vraagt hij zich af of hij zich zelf niet ook schuldig heeft gemaakt aan ontkenning en aan wat er echt is gebeurd met zijn eerste schoolvriend. Stukje bij beetje ontdekt de zakenman de waarheid. Maar krijgt hij nog de kans om die wereldkundig te maken?
Het boek bestaat uit korte hoofdstukken die op en neer gaan in de tijd. Het is een dun boek, maar het grijpt je wel vind ik. Kortom: een bijzonder mooi geschreven boekje dat echt gelezen moet worden.
En of het toeval er mee speelt weet ik niet, maar ook in ‘Hou je adem in‘ gaat het over een coma-patiënte. Waar gaat dit spannende boek over?
In juli 1995 werd de vermiste vijftienjarige Amy Stevenson ernstig mishandeld in een park gevonden. Vijftien jaar later ligt ze nog steeds in coma, levend als een kasplantje. De dader werd nooit gepakt. De in dezelfde buurt als Amy opgegroeide en even oude journaliste Alex Dale, die zich ook in een diep dal bevindt (verlies van haar baby, ontslag, drankverslaving, echtscheiding), wil een artikel over een ziekenhuis schrijven en stort zich daarvoor op de cold case van Amy. Na een lange zoektocht en met hulp van anderen (onder andere haar ex-man Matt en Amy’s ex-vriend Jacob Arlington) weet ze uiteindelijk Amy’s belager te identificeren.
Ook dit boek is zeer de moeite waard. De verschillende hoofdstukken springen op en neer in de tijd en worden vanuit verschillende perspectieven verteld. Al lezende krijg je (ik tenminste, ik weet natuurlijk niet of dat ook voor anderen geldt) steeds meer begrip voor Alex die een behoorlijk heftig leven heeft en kampt met een ernstige alcoholverslaving. Ook de hoofdstukken die vanuit Amy geschreven zijn, vond ik erg boeiend. Conclusie: ook dit boek kan ik je van harte aanraden.

Als je zo het bovenstaande leest, welk boek trekt jou dan het meeste?