Pink Floyd Sound

Een paar weken geleden gingen Mr. T. en ik weer eens naar muziektheater en dit keer was Pink Floyd Sound aan de beurt. Lang gelee zag ik de echte Pink Floyd twee keer optreden en ook Roger Waters heeft een aantal malen van mijn aanwezigheid mogen genieten al denk ik niet dat hij zich er van bewust was dat ik aanwezig was. Dik zes jaar geleden zag ik een andere Pink Floyd coverband en nu was het dus de beurt aan Pink Floyd Sound.

En net als bij die andere Pink Floyd coverband wat het ook dit keer weer helemaal geweldig. De leadzanger kondigde aan dat voor de pauze wat minder bekend werk gespeeld zou worden en na de pauze veel van The Wall. Het hele concert was mooi, maar toch heb ik ook nu weer meer genoten van het eerste deel van de voorstelling. Het bekende werk heb ik inmiddels vaak genoeg gehoord.

Ik weet niet wat ik het mooiste nummer van Pink Floyd vind, ik weet wel dat ik er een heleboel heel erg mooi vind.

Eigenlijk kent volgens mij iedereen Pink Floyd wel, maar wat ik me dus afvraag wat vind jij hun beste/mooiste nummer? Of heb je juist een hekel aan hun symfonische rock?

In de aanval

Ik las al een boel boeken van Tom Clancy (best knap dat er nog boeken onder zijn naam verschijnen terwijl de goede man al best een tijdje dood is) met Jack Ryan in de hoofdrol dus ook ‘In de aanval’ moest er aan geloven. Waar gaat dit boek over?

In Noord-Korea is een jonge dictator aan de macht gekomen die de wereld wil laten zien dat er niet met hem te spotten valt. De ontdekking van zeer waardevolle mineralen in zijn land heeft de economie een impuls gegeven en het verworven kapitaal stopt hij in de ontwikkeling van een grootschalig nucleair programma. In korte tijd ontwikkelt de kluizenaarsstaat zich tot een zeer gevaarlijke speler op het wereldtoneel. En er is nog slechts één extra stap nodig om het perfecte plan te vervolmaken: de eliminatie van de machtigste man van de Verenigde Staten… president Jack Ryan.

Het was wat lastig om in dit boek te komen vond ik, maar zodra dat Mark Greany (de meneer die de eer heeft gekregen onder Clancy’s naam verder te schrijven) wel lukt, dan wil je toch ook zo snel mogelijk weten hoe het boek af gaat lopen. Kortom: een buitengewoon spannende thriller die uiteindelijk duh natuurlijk goed afloopt. Althans, voor de good guys. De bad guys delven zonder meer het onderspit. Een minpuntje vond ik wel trouwens het uitgebreide gebruik van vaktermen (en de daarbij behorende afkortingen. Dat wekte bij mij eigenlijk vooral wat wrevel op.

20160519_203630

Vertel ‘ns: houdt jij van dit soort thrillers op z’n tijd of geef jij je portie liever aan Fikkie?

Slaapfeestje

Ik ben er zo niet goed in, in kinderfeestjes verzorgen. Ik houd niet van (grotere) groepen jonge kinderen. Vaak vind ik dat het gros maar slecht luistert en niet echt heel zuinig is op anderkinds spullen. Maar dit jaar ga ik mezelf overtreffen!

Kleine Zus immers werd vorige week 11 en dan moet er een kinderfeestje gegeven worden. Het meisje heeft het echt al jaaaaaaaaaaren over een slaapfeestje en als ik alleen al dacht aan het fenomeen slaapfeestje kreeg ik rode vlekken in mijn nek. Dat is zo niet waar ik happy van word. Maar hé, bijna alles voor de bloedjes nietwaar? Dus gingen Mr. T. en ik dit keer overstag: het is immers het laatste kinderfeestje dat we organiseren. Volgend jaar in groep 8 worden er fuiven gegeven en op de middelbare wordt het weer anders. Dus een slaapfeestje komt er. Vandaag. Dus.

De gasten komen om 18.45 uur en daarna vertrekken wij naar het zwembad voor een heuse zwemdisco. Als dat afgelopen is en we weer thuis zijn, dan trekken we wat zakken chips open en zetten een film op en dan kunnen de meiden daarna naar de zolder vertrekken. Die zolder hebben we een paar weken geleden volledig uitgemest/opgeruimd zodat er nu voldoende slaapplekken zijn en dan kunnen de meiden daar kletsen, kletsen, kletsen, keten, keten, keten en heel misschien ook nog wat slapen. Morgenvroeg volgt er dan een ontbijtje en daarna brengen we iedereen naar huis. Klaar!

Kleine Zus is al weken helemaal happy dat ze eindelijk, eindelijk, eindelijk een slaapfeestje mag geven. Ze verheugt zich er dus helemaal op. En ik, ik geniet van haar stralende toet en geniet vooral van het vooruitzicht dat het morgen rond 11.00 uur er helemaal op zit.

front

Voor wie ik heb liefgehad & Als de rododendron bloeit

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik genoten heb van ‘Voor wie ik heb liefgehad‘ van Marcel Vaarmeijer.

Wanneer de negentigjarige Louise Veldman op een dag een pakketje met haar oude dagboeken bezorgd krijgt in het verpleeghuis waar ze woont, wil ze ze weggooien. Maar een bevriende verpleger weet haar ervan te weerhouden en hij leest haar de dagboeken voor. De gruwelen van de oorlog, de mannen die Louise heeft liefgehad en is kwijtgeraakt, alles waar ze al die jaren voor is weggelopen, beleeft ze opnieuw. Als de boeken uit zijn, resten er nog twee vragen: wie heeft ze gestuurd, en is haar zoektocht naar de liefde echt voorbij?

Het boek is af en toe wat absurdistisch en de stukken die in het heden spelen zijn af en toe niet echt heel relevant vind ik, maar tegelijkertijd brengen die stukjes wel de nodige humor en luchtigheid in het boek.

Ik las al eerder een boek van Vaarmeijer en ‘Voor wie ik heb liefgehad’ schijnt deel 1 in een reeks van 3 (of zelfs 5 las ik ergens) te zijn. Ik kijk ernaar uit.

Kan iemand mij vertellen waarom de titel ‘Songs of love and war’ vertaald wordt naar ‘Als de rododendron bloeit‘ want daar snap ik echt de ballen niet van. Al is de Engelse titel ook niet helemaal juist, want het boek speelt zich af tussen twee wereldoorlogen. Of zou dat ‘love’ daar juist op slaan? Enfin: deel 2 uit de Deverill-serie las ik dus.

Ondanks dat kasteel Deverill uitgebrand is, wil Celia de familiewoning weer in ere herstellen. Haar nicht Kitty worstelt intussen met een dilemma als haar grote liefde Jack besluit naar Amerika te gaan. Ze wil graag bij hem blijven, maar kan ook geen afscheid nemen van haar thuisland Ierland. Tot slot is Bridie vastbesloten om haar zoon, die zij moest afstaan, weer bij zich terug te winnen. Wat ze niet weet, is dat zijn tweelingzusje – van wie Bridie dacht dat zij was overleden – intussen in Connecticut opgroeit bij adoptieouders.

Wat een boel personages zitten er in dit boek. Af en toe is het verrekte lastig al die mensen uit elkaar te houden. Verder vond ik dit deel beduidend minder in vergelijking met deel 1. Ik vrees dus met grote vreze wat deel 3 gaat brengen. Ach, het boek leest heel, heel gemakkelijk en met mijn leestempo heb ik te zijner tijd deel 3 in no time uit en dan kan ik wel zeggen dat ik de hele trilogie gelezen heb.

20160511_151939 20160515_130428

Kortom: het boek van Vaarmeijer moet je, vind ik, echt lezen. Het boek van Montefiore alleen als je je al aan deel 1 gewaagd hebt.

Archeon

Op de laatste dag dat Kleine Zus een ‘tientje’ is bezoeken wij samen het Archeon. Ik was er al twee keer eerder maar nog nooit met Kleine Zus en dat werd wel ‘ns tijd vonden wij. Daarbij is Kleine Zus ontzettend geïnteresseerd in dit soort dingen en houden we er gewoon van samen op pad te gaan.

Bij de Jumbo kreeg je een tijdlang kortingsmunten en wel gaaf dat die ook geldig waren bij het Archeon. Nog leuker was het feit dat de korting van € 5,= begin vorige week naar € 10,= eergisteren ging. Toch mooi meegenomen nietwaar?

Ik ben zelf gek op historische romans en vooral de middeleeuwen spreken tot mijn verbeelding. Stel dat ik eerder geleefd heb, zou ik dan ook ooit in die tijd rondgehobbeld hebben en zo ja, wat was ik toen? Een heuse jonkvrouwe, een stoere ridder, een heks, een arme sloeber? Was ik Christen of Moslim, was ik lid van een gilde of was ik misschien wel wetenschapper? Of had ik moeite mijn kostje bij elkaar te scharrelen, werd ik getroffen door de verschrikkelijkste plagen of misschien was ik wel Hendrik VIII? Alhoewel: of het nou zo tof was om die meneer te zijn geweest?

archeon

De ijzertijd en zo vind ik ook wel interessant en het is mooi om te zien hoe de ontwikkelingen zich in die tijd opvolgen. De mensheid is toch wel verrekte inventief geweest nietwaar? De Romeinse tijd trekt mij eigenlijk het minst maar ook daar zullen Kleine Zus en ik ons prima vermaken.

SusWisB

Als het kon, welke tijd van weleer (of misschien juist in de toekomst) zou jij dan wel ‘ns willen bezoeken en wat voor ‘personage’ zou je dan willen zijn?

Hou je adem in – Vogeljongen – De jongen, de viool en de meester

Maar weer drie boeken in een logje want ‘dat ruimt zo lekker op’.

Allereerst las ik ‘De jongen, de viool en de meester‘ een boek met een aantal verhaallijnen (een historisch deel dat een groot aantal jaren beslaat en een kort deel over het heden). Waar gaat dit boek over?

Berlijn, 1939. Simon Horowitz bevindt zich in een wereld vol muziek. Zijn familie bezit een enorme collectie instrumenten, met als pronkstuk zijn vaders Guarneri del Gesú-viool. Maar de verzameling valt uiteen als de nazi’s binnenvallen en Simon met zijn vader en broer naar kamp Dachau wordt gestuurd.

Nieuw-Zeeland, 2008. De veertienjarige Daniel Horowitz is een bijzonder getalenteerde violist. Tijdens een prestigieus muziekconcours trekt hij de aandacht van de Spaanse dirigent Rafael Gomez, die hem uitnodigt voor zijn jaarlijkse symposium in Washington DC. Maar dan zegt Daniel plotseling dat hij geen viool meer wil spelen. Gomez is teleurgesteld en probeert hem op andere gedachten te brengen. Als hij ontdekt dat Daniels grootvader Simon ooit een bijzondere viool bezat, denkt hij te weten hoe hij Daniel weer aan het spelen kan krijgen. Terwijl hij verder in Daniels familiegeschiedenis duikt, ontspint zich een onvoorstelbaar verhaal dat reikt tot Gomez’ eigen podium.

Het eerste deel van het boek vond ik wat langdradig. Het graag grotendeels over de huidige tijd en had volgens mij wel wat korter gekund, het was ook niet heel interessant vond ik. De verhaallijn die voor en tijdens WO II speelt en in de jaren daarna vond ik echter wel heel erg mooi en maakte het boek voor mij zeer de moeite waard. Uiteindelijk heb ik dit boek dan ook met heel veel plezier gelezen.

Dan was daar ‘Vogeljongen‘ van Guus Bauer die daarmee een boek schreef dat wel wat weg heeft van dit boek (al gaat de link over de film die van dat boek gemaakt is). Waar gaat dit boek over?

Een geslaagde zakenman ontwaakt in een ziekenhuisbed. Hij kan zich niet bewegen en ook niet praten, maar zijn brein werkt op volle toeren en hij registreert alles wat er om hem heen gebeurt. Zijn zintuigen lijken zelfs aangescherpt, maar interveniëren kan hij niet. Hij is volledig in zichzelf opgesloten, comateus voor de buitenwereld. Hoe is hij in die toestand beland? Mogelijk heet het te maken met de ontdekking van ‘zijn nieuwe identiteit’. Gelukkig is zijn geheugen niet aangetast en hij gaat op zoek naar gemiste tekens in zijn leven, in zijn jeugd. Zijn herinneringen projecteert hij op het systeemplafond, zijn enige houvast, zijn ‘plafondagenda’. Langzaam vult zich ook de blanco pagina over de oorzaak van zijn aandoening en realiseert hij zich de impact van wat altijd voor hem is verzwegen. Tegelijkertijd vraagt hij zich af of hij zich zelf niet ook schuldig heeft gemaakt aan ontkenning en aan wat er echt is gebeurd met zijn eerste schoolvriend. Stukje bij beetje ontdekt de zakenman de waarheid. Maar krijgt hij nog de kans om die wereldkundig te maken?

Het boek bestaat uit korte hoofdstukken die op en neer gaan in de tijd. Het is een dun boek, maar het grijpt je wel vind ik. Kortom: een bijzonder mooi geschreven boekje dat echt gelezen moet worden.

En of het toeval er mee speelt weet ik niet, maar ook in ‘Hou je adem in‘ gaat het over een coma-patiënte.  Waar gaat dit spannende boek over?

In juli 1995 werd de vermiste vijftienjarige Amy Stevenson ernstig mishandeld in een park gevonden. Vijftien jaar later ligt ze nog steeds in coma, levend als een kasplantje. De dader werd nooit gepakt. De in dezelfde buurt als Amy opgegroeide en even oude journaliste Alex Dale, die zich ook in een diep dal bevindt (verlies van haar baby, ontslag, drankverslaving, echtscheiding), wil een artikel over een ziekenhuis schrijven en stort zich daarvoor op de cold case van Amy. Na een lange zoektocht en met hulp van anderen (onder andere haar ex-man Matt en Amy’s ex-vriend Jacob Arlington) weet ze uiteindelijk Amy’s belager te identificeren.

Ook dit boek is zeer de moeite waard. De verschillende hoofdstukken springen op en neer in de tijd en worden vanuit verschillende perspectieven verteld. Al lezende krijg je (ik tenminste, ik weet natuurlijk niet of dat ook voor anderen geldt) steeds meer begrip voor Alex die een behoorlijk heftig leven heeft en kampt met een ernstige alcoholverslaving. Ook de hoofdstukken die vanuit Amy geschreven zijn, vond ik erg boeiend. Conclusie: ook dit boek kan ik je van harte aanraden.

20160506_185941 20160505_114226 20160502_192306

Als je zo het bovenstaande leest, welk boek trekt jou dan het meeste?

Afronden

Gisteren zijn ze begonnen en vandaag moet Grote Zus voor het eerst aan de bak: de eindexamens. Vanochtend heeft Grote Zus examen aardrijkskunde en vanmiddag is Nederlands aan de beurt.

Gelukkig staat ze er best heel goed voor, dus het moet allemaal wel goed komen. Ze heeft best een fijn examenrooster met voldoende dagen ertussen om te leren. Het is alleen wel wat jammer dat wiskunde en scheikunde, toch een beetje haar mindere vakken, pas helemaal aan het eind gepland staan.

Hoe ziet de examenplanning voor Grote Zus eruit? Morgen dus aardrijkskunde en Nederlands. Daarna op 19 mei Engels, op 20 mei biologie, op 23 mei kunst en wiskunde en dan op 25 mei tenslotte scheikunde.

keep-calm-en-doe-je-examens

En dan volgt het lange wachten, want pas op 16 juni volgt de uitslag. Toch nog best spannend!

Een week eerder is op dinsdag het gala. Haar jurk hangt al geruime tijd in de kast en moet nog steeds een stukje korter gemaakt worden. En wow, wat ziet ze er prachtig uit! Foto’s volgen. Hoop ik, want ik mag niet zomaar alles meer op het internet zetten van haar. Op dit moment is het vervoer voor het gala ook nog niet geregeld, maar hé mam, dat komt heus wel goed!

Vandaag brandt in ieder geval het eerste kaarsje …

Beschermd: Vakantiewerk

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gebroed | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Beschermd: Koffie

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Het kleine leven van Norbert Jones (en nog twee andere boeken)

Met ‘Het kleine leven van Norbert Jones‘ schreef Marloes Kemming een waarlijk groots boek. Waar gaat dit prachtige werk over?

De zevenenzeventigjarige Norbert Jones leidt een ogenschijnlijk rustig leven. Hij heeft een liefdevol huwelijk, een ambitieuze dochter en geniet sinds twaalf jaar van zijn pensioen. Vol overgave stort Norbert zich op zijn favoriete bezigheid: verzamelen. Ruim negentienduizend voorwerpen vonden in de loop der jaren hun weg naar Norberts garage. Ieder object uniek, verzameld in een poging iets van het verleden te behouden. Maar dan slaat het noodlot toe en wordt Norbert gedwongen zich de vraag te stellen: wat te doen met zijn unieke collectie? Een proces van loslaten begint, waarbij Norbert niet alleen afscheid moet nemen van zijn collectie, maar ook van zijn geheimen en naasten.

Echt, dit is zo’n mooi boek. Gewoon een boek over een gewoon leven. Een leven van alledag, maar zo mooi uitgewerkt, zulke mooie zinnen. Zulke mooie momenten. Ik vond het prachtig. Eigenlijk is het leven van Norbert gestopt op het moment dat er in zijn jeugd een tragedie plaatsvindt, ware het niet dat hij gewoon doorleeft. Maar hoe hij doorleeft is echt zo mooi/triest/bijzonder (je ziet, ik kan het juiste woord eigenlijk niet vinden) en zal alles wat hij verder in zijn leven doet (of nalaat) beïnvloeden. Gaandeweg het boek wordt onthuld wat er zo lang geleden gebeurd is en wat zijn verzameling daarmee te maken heeft. Echt, heel, heel mooi. Lezen dus.

Verder las ik ‘Dansen in de hemel‘ van Michael Pilarczyk. Waar gaat dit boek over?

Dansen in de hemel‘ is het aangrijpende verhaal over twee mensen die worstelen met liefde en dood in een decor van glamour, geldwolven en grootheidswaan. Een actuele roman over verlangen, geld, geluk en echte liefde. Een zoektocht naar onze eigen waarheid. Mishka Kamadev is een romanticus met een te groot verlangen naar passie, roem en rijkdom. Voor de buitenwereld leidt hij een glamourbestaan, maar zijn innerlijk raakt verscheurd. Het ene moment is hij The God of House Music in het nachtleven, het andere moment is hij verzorger van zijn ongeneeslijk zieke vrouw. Mishka zoekt vergetelheid in drank en pillen, stort zich in een affaire met de hartsvriendin van zijn vrouw, en op de beurs verliest hij zijn fortuin. En dan overvalt zijn oude jeugdliefde hem met een verbijsterende mededeling. Hoe legt hij alles uit aan zijn stervende vrouw?

Ik vond Mishka best een heel sympathiek personage dat een leven leidt dat deels gebaseerd is op het leven van de auteur (potjeverdikkeme die heeft geen saai leven gehad zeg). Er gebeurt veel, af en toe doet Mishka behoorlijk domme dingen, maar over het algemeen heeft hij toch wel het hart op de goede plek. Het boek leest lekker en mede daardoor heb je het vrij snel uit. Een prima boek met ook nog best wel wat wijze lessen erin.

Het derde doek is ‘Vrijdag‘ van Loes den Hollander. Waar gaat dit boek over?

Sandra van Dalsum heeft het prima voor elkaar: mede-eigenaar van een aantal modezaken, man en zelfstandige kinderen en geregeld een minnaar. Maar als ze een relatie begint met de vriend van haar dochter, gaat het mis. Net als Sandra de relatie wil verbreken, wordt de man samen met een andere vrouw vermoord. Als Sandra dreigbrieven krijgt, vermoedt de politie dat zij het slachtoffer had moeten zijn. Terwijl Sandra probeert te leven met de schade die zij haar gezin heeft toegebracht, blijkt het gevaar uit een heel onverwachte hoek te komen.

Het is niet voor niets het derde boek in dit logje. Want het is veruit het minste van deze drie. Af en toe behoorlijk vergezocht, maar ook wel vermakelijk. Ook nu weer een gemakkelijke schrijfstijl dus je hebt het boek zo uit.

20160427_221518 20160430_210938 20160424_193457

Enfin: moraal van dit verhaal → je moet echt, echt, echt ‘Het kleine leven van Norbert Jones lezen’ en misschien, gewoon voor de zomaar, ‘Dansen in de hemel’. En ‘Vrijdag’? Tja, daar zou ik niet aan beginnen.