Nog niet zo lang geleden schreef ik een lyrisch logje over de Bergmankronieken en deze week las ik deel 5 uit deze reeks uit. Waar gaat ‘De test‘ over?

In een verlaten schoolgebouw wordt het lichaam van een Zweedse televisieberoemdheid gevonden. Hij is vastgebonden op een stoel in een hoek van het klaslokaal, op zijn rug zit een lijst met vragen vastgeniet, en hij is door het hoofd geschoten. Het is het begin van een reeks moorden op mediapersoonlijkheden, die hun gebrek aan kennis met de dood moeten bekopen. In een gewaagd interview fulmineert de nog onbekende moordenaar tegen de onnozelheid in de media. Gerechtspsycholoog Sebastian Bergman daagt hem daarom op zijn beurt uit tot een intellectuele krachtmeting. Een krachtmeting waarmee hij zijn leven op het spel zet.

Potjeverdulleme wat kunnen die beide heren schrijven zeg. Een wederom superspannend boek met een rode draad die naar meer smaakt. En dit boek eindigt met een cliffhanger die maakt dat je eigenlijk zou willen dat deel zes morgen al uit komt. Lezen dus die boeken, maar doe dat wel in de goede volgorde. Veel leesplezier.

Daarnaast als ik volgens mij (ik kan me namelijk niet herinneren ooit eerder een boek van hem gelezen te hebben) mijn allereerste boek van René Appel ‘Zinloos geweld‘. Waar gaat dit boek over?

Martin Hogeveen, organisatie-adviseur, licht een grote gemeentelijke dienst door en stuit daarbij op blunders, onkunde en fraude. Bij een reorganisatie moet de directeur van de dienst op non-actief worden gezet, maar die accepteert dat niet. Hij ziet Hogeveen als de kwade genius die zijn prachtige ambtelijke carrière heeft vernietigd. Ondertussen wordt Hogeveen beheerst door de angst dat zijn veel jongere vriendin hem zal verlaten. Felix Nieberg is student journalistiek. Zijn oudere broer Richard is opgenomen in een psychiatrische inrichting. Felix zoekt naar de oorzaak van Richards ziekte en hij komt uit bij de man die ooit met hun moeder heeft samengeleefd.

Volgens bol.com is dit boek in 2007 uitgekomen, maar er wordt nog gesproken over guldens en ook een aantal nu heel normale zaken komen niet in het boek voor. Appel heeft dus, denk ik, terug in de tijd geschreven en dat is volgens mij best lastig met de kennis van nu et cetera.

Een prima boek vond ik het, niet heel hoogstaand, maar goed voor een aantal uren prima leesvermaak. Appel heeft nog een boel boeken meer geschreven, dus ik zal zeker nog wat van hem lezen.
 
Ken jij de boeken van René Appel en zo ja, wat vind je ervan? En ga je de boeken van Hjorth Rosenfeldt lezen of ben je er inmiddels al in begonnen?