Philips-meisje van kamp Vught

Een juweeltje, ik kan niet anders concluderen. Wat heeft dit boek véél indruk op me gemaakt. Ik ben sowieso geïnteresseerd in de WOII en bezocht twee jaar geleden Kamp Vught waar ik ook wel wat las over de rol van Philips in het kamp. Dat er een boek geschreven is over een van de vrouwen die destijds voor Philips werkte zag ik laatst op tv en uiteraard wilde ik vervolgens het boek lezen. Waar gaat ‘Philips-meisje van kamp Vught‘ over?

Juni 1943. In Kamp Vught wordt de Joodse tiener Gerda Nothmann door het elektronicaconcern Philips uitgekozen om in hun werkplaats binnen het prikkeldraad kriegswichtige radiobuizen te maken. Zo komt zij bij het Philips-Kommando terecht, een selecte groep gevangenen waarvan het kleine aantal Joodse werkers lange tijd vrijgesteld kan worden van transport. Als de verlegen en onhandige Gerda na een jaar toch wordt gedeporteerd, samen met vierhonderd andere Joodse vrouwen, blijkt haar nieuwe identiteit van ‘Philips-meisje’ haar redding in Auschwitz. Voor elektronicagigant Telefunken gaat zij weer radiobuizen maken. Na een bijna fatale dodenmars komt ze in Zweden weer op krachten. Zonder familie overgebleven, vertrekt Gerda in 1946 naar Amerika. Sanne van Heijst maakte voor het schrijven van dit levensverhaal gebruik van Gerda’s eigen oorlogsherinneringen, die in dit boek opgenomen zijn. Uit de brieven die de ouders Nothmann hun dochter tussen 1939 en 1943 schreven, reconstrueert zij het trieste lot van Gerda’s in Berlijn achtergebleven familie. Met naoorlogse familiedocumenten schetst zij Gerda’s Amerikaanse leven, waarin haar oorlogsverleden geleidelijk een steeds grotere rol gaat spelen. Voorts werpt zij nieuw licht op de betekenis van Philips voor de overleving van Gerda en veel van haar lotgenoten.

Sanne van Heijst heeft een zeer plezierig leesbaar relaas geschreven over het leven van Gerda. En wat een veelbewogen leven was dat zeg. Het feit dat het gebaseerd is op ware feiten en op de persoonlijke aantekeningen van Gerda maakt het boek nog indrukwekkender. Wat het boek echter nog veel en veel interessanter maakt is de vele informatie die je krijgt na het verhaal. Achtergrondinformatie over kamp Vught, over Philips, over wat er gebeurd is met een deel van de personages in het boek en dergelijke. Ook toegevoegd zijn de persoonlijke memoires van Gerda. Maar wat wellicht nog het meest indruk op mij maakte zijn de opgenomen brieven die de ouders van Gerda vanuit Berlijn naar hun dochter stuurden. Wat een mooie, kwetsbare, wijze en dappere woorden schreven zij. Ik werd er gewoon koud van. Temeer omdat je weet wat hun lot uiteindelijk zou zijn, terwijl uit de brieven telkens weer hoop en vertrouwen sprak.

Zeer, zeer indrukwekkend! Echt, je moet dit boek lezen.
20160825_155321

10 gedachten over “Philips-meisje van kamp Vught

  1. Ik zet het mee op de lijst! Ik wou zeggen: ik lees graag boeken over WOII, maar ‘graag lezen’ over zulke gruwelen klinkt weer niet erg correct. Maar ge begrijpt wat ik bedoel hé.

  2. Gebaseerd op een echt verhaal, dat maakt dit boek heel bijzonder. Toch denk ik niet dat ik het ga lezen. Ik heb net twee oorlogsverhalen achter mijn kiezen en een derde vind ik te veel. Bedankt voor je uitleg!

  3. Dankjewel voor je boekreviews. Ik heb onlangs ‘Elke dag een druppel gif’ gelezen dankzij jou recensie en vond het een erg mooi boek. Dus ik ga deze ook op mijn (toch al heel lange) lijstje zetten.

  4. Je hebt het in het verslag mooi beschreven. Zo weet ik toch ongeveer de inhoud van het boek want ik denk niet dat ik het ooit ga lezen. Ik doe mezelf daar absoluut geen plezier mee, want ik zou er vele slapeloze nachten van krijgen.

  5. Staat op mijn lijst
    Alle 6000 Duitse inwoners van mijn dorp (waar ik al ruim 26 jaar woon) en de rest van de gemeente waren vanaf september ’44 de nieuwe tijdelijke bewoners van kamp Vught.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *