… dat zeggen ze. En dat is natuurlijk ook zo. Maar de drie boeken in dit logje reken ik nu niet echt tot ‘boeken waarvan ik nooit genoeg zou krijgen’. Daar zijn ze simpelweg niet goed genoeg voor. De twee erg korte verhalen van Gregg Hurwitz waren dan weer wel de moeite waard.
 
‘Juliana‘ vond ik echt niet om door te komen. Op mijn e-reader stond 888 bladzijdes en bij 150 begon ik hele bladzijdes over te slaan en ergens rond de 200 ben ik er mee gestopt. Te veel informatie, te veel namen en vooral -helaas- niet echt boeiend. En dat is eigenlijk best bizar, want Juliana heeft natuurlijk een buitengewoon boeiend leven geleid. Enfin, misschien ooit in de herkansing.

‘Tulpenliefde‘ is een historische roman die zich afspeelt in Haarlem en twee thema’s behandelt: de schilderkunst en de tulpengekte die in de gouden eeuw rijke Nederlanders in zijn greep had. Best een aardig boek, maar bij tijden ook wat langdradig. Daarbij vond ik Hester toch ook wel een beetje te geëmancipeerd voor die tijd. Haha, ik heb geen idee hoe het zat met geëmancipeerdheid in die tijd, maar ik herinnerde me inderdaad correct dat ik darover al in een eerder logje over een vrouwelijk, historisch personage had geschreven.

De boeken van Jojo Moyes zijn wel wat ‘hypegevoelig’ en ook niet allemaal even goed vind ik en dat vond ik ook van ‘Dans met mij‘. Tja, ik ben geen paardenmeisje en zal dat ook nooit worden, dus wellicht dat het boek me daarom wat minder aansprak. En Natasha en Mac: dat is zo doorzichtig, dat het een beetje simpel aandoet. Nee, Moyes heeft wat mij betreft betere boeken geschreven.

Wat denk je, ga jij toch een van deze boeken lezen?