Weer twee heel fijne boeken in één logje. Zo was daar ‘Duizend kleuren blauw‘ van Nina George en man, man, man, wat heb ik van dit boek genoten.

Op een dag is Henri, voormalig oorlogscorrespondent, op weg naar de eerste ontmoeting met zijn zoon, Sam. De moeder van Sam had jarenlang dit contact geweigerd. Terwijl Henri een brug op de Theems oversteekt, ziet hij hoe een klein meisje van een schip in de rivier valt en hij springt haar na om haar te redden. Dat lukt. Maar eenmaal op de kade wordt hij aangereden, belandt in het ziekenhuis en raakt in coma. Zijn vroegere geliefde Eddie Tomlin bezoekt hem in het ziekenhuis en zij ontmoet daar ook Sam. Beiden gaan beurtelings en steeds vaker, zesenveertig dagen lang naar Henri. Er is geen enkele reactie. Maar er zijn wel dromen, de herinneringen aan zijn werk, zijn liefdes. Vanuit het wisselende perspectief van de drie personages ontstaat een boeiend beeld, zowel van het leven in het ziekenhuis als van het proces dat Eddie en Sam doormaken.

Ik vond dit een bizar mooi boek. In het begin moest ik even wennen aan de schrijfstijl en vooral ook aan hoe Sam denkt (en hoe hij voelt en ervaart), maar man, man, man wat een mooi boek. Echt ontroerend hoe George dit boek opbouwt en de dromen van Henri beschrijft en de gevoelens van Sam en Eddie. Echt supermooi gedaan. Zeer, zeer aan te raden met een ontroerend mooi einde.

En oh joy, Jack, John en Mitch hebben er weer een stoere evenknie bij. Nicolas Petrie schreef met ‘Een man van goede wil‘ een zeer aangename thriller.

Na acht jaar dienst in Irak en Afghanistan kan Peter Ash in de States enkel overleven in de vrije natuur om zo ontsnappen aan de “witte ruis’ in zijn hoofd veroorzaakt door het posttraumatische stresssyndroom waaraan hij lijdt. Als hij hoort van de zelfmoord van zijn beste vriend en wapenmakker Jimmy Johnson zoekt hij diens weduwe Dinah en haar twee zoontjes op. Hij steunt hen door te helpen met wat klusjes rondom het huis. Onder een kapotte veranda ontdekt hij een koffer gevuld met cash en explosieven en een monsterlijke hond die hij ternauwernood in bedwang kan houden. Ash wil de kwestie uitspitten en ontdekt al snel dat ook anderen op de buit uit zijn. Bovendien vindt hij aanwijzingen dat Jimmy geen zelfmoord pleegde, maar vermoord werd. Zijn onderzoek wordt een tocht vol levensbedreigend gevaar, waarbij geldgewin mensen over lijken doet gaan.

Ik vond vooral de aandacht die Petrie geeft aan de PTSS echt een meerwaarde geven aan dit boek. En verder is Peter Ash net zo’n stoere en onverschrokken vent als Jack, John en Mitch. Ze zijn inmiddels dus al met z’n viertjes, kunnen ze mooi een potje rikken. 😉 Ook dit boek is wat mij betreft dus een aanrader.