De Student moest voor een opdracht van school een groentespread maken en die moest aan allerlei eisen voldoen (al moet ik eerlijk gezegd bekennen dat ik niet meer precies weet welke eisen dat waren). Wel moest ze dus niet alleen de spread maken, maar ook zorgen voor een leuke verpakking met een volledig kloppend etiket. Een tijdje geleden heeft ze dus thuis onze keuken gebruikt als ‘proeffabriek’ voor haar groentespread waarin ze rabarber, tomaat en sinaasappel verwerkte. Op enig moment moest er op school iets heel ingewikkelds getest worden en daar slaagde haar spread glansrijk voor (en wederom: vraag me niet precies wat het was, want het gaat mij de pet te boven). Vorige week werd haar spread door de school beoordeeld op smaak, het potje, het etiket (klopt de informatie en de berekende voedingswaarde die erop staat) maar daar heeft ze op dit moment nog geen punt voor gekregen.
Wat ons betreft is ze echter ruimschoots geslaagd met haar spread want hij was (ja, hij is op inmiddels), erg lekker.
Al een week of acht geleden had De Student voldoende studiepunten verzameld om naar het tweede leerjaar te mogen gaan en we wachten nu af of ze in dit laatste blok voldoende studiepunten heeft verzameld om haar propedeuse te halen. Zo heeft ze een korte stage gelopen, nog wat andere praktische proeven moeten doen, twee tentamens en nog wat andere zaken waarvoor de beoordeling nog niet binnen is. Maar wat wel duidelijk is, is dat De Student echt volledig op haar plek zit op deze school. Ze heeft het echt supergoed naar haar zin en ze heeft nog nooit zo veel verteld over school en wat ze allemaal doet en leert als in het afgelopen schooljaar.
Inmiddels heeft ze ook haar keuze gemaakt voor wat betreft haar specialisatie. Ze heeft gekozen voor ‘packaging and design’ en ik denk dat dat een prima keuze is die heel goed bij haar past.
Ze heeft het de afgelopen weken echt superdruk gehad met school en af en toe was ze behoorlijk onzeker en verdrietig over alles wat ze deed en haar tranen zaten hoog. Het is een pittige opleiding en het is maar goed dat ze het zo tof vindt, want anders lijkt het me erg lastig om gemotiveerd te blijven. Maar naast school is daar natuurlijk ook nog haar vriend (die eergisteren voor zijn rijbewijs slaagde), haar vriendinnen en haar werk. Kortom: ze heeft het echt druk en vond het lastig om alle ballen in de lucht te houden. Ze kijkt tegelijkertijd uit naar haar vakantie maar ziet er ook als een berg tegenop en dan vooral tegen het feit dat ze haar vriend dan vier weken niet zal zien en dat vindt ze verrekte lastig. Ook voer voor onzekerheid en gebaal dus. Dan was er ook nog een misverstand met een paar vriendinnen en toen was het echt op: tranen met tuiten!
Vandaag echter gaat ze samen met haar lief naar Walibi Flevo en dat kan ze doen dankzij haar opa en oma die er een dagje fietsen in en rond Staphorst aan vastplakken. De Student heeft zelf immers wel een OV-kaart, maar haar vriend niet en dat betekent dat een retourtje met het openbaar -houd je vast- zo ongeveer € 50,= kost en dat ze over een enkele reis 3 uur zouden doen. Echt absurd en niet echt heel tof natuurlijk. Hoe fijn is het dan dat opa en oma voor taxi spelen! Ik hoop dat ze een geweldige dag gaan hebben samen. En dat ook opa en oma eindelijk gaan genieten van Staphorst (dat wilden ze namelijk al heel erg lang, maar kwam er steeds niet van).