Grammen

Hahaha, nooit geweten dat zo’n reep zo in elkaar zit. Maar lijkt me best handig eigenlijk.  Al vraag ik me ook wel een beetje af hoe nauwkeurig dit is.

Nou moet ik zeggen dat ik nog steeds geen grote chocoladeliefhebber ben. Als ik het al eet is het meestal op maandagavond bij de thee bij aanvang van ons rikavondje. En vond ik eerst de ‘caramel zeezout’ van Tony wel heel erg lekker, inmiddels vind ik hem vooral ‘zout’. Dus dat schiet niet echt op.

Wat ik wel heel lekker vind zoute drop, maar die eet ik bijna nooit. Ha, als je het niet in huis haalt is het ook gemakkelijk om eraf te blijven natuurlijk. Maar soms, soms dan heb ik het wel in huis en dan kan ik echt ‘losgaan’. En dan heb ik naderhand wel een beetje spijt natuurlijk.

Ook lekker: deze Napoleons en salmiakknotsen. Of Mentos en dan Mint of Drop. Jummie! Maar dat was het dan wel zo ongeveer. Denk ik. Ik ben geen grote snoepkont wat snoep betreft. Er gaan echt daaaaaaagen voorbij zonder ook maar één snoepje (op dat chocolaatje op maandag na dan) of koekje.

Hoe zit dat met jou? Wat is je favoriete snoep en hoe groot is jouw ‘verbruik’?

Huis Doorn

Alweer een hele tijd geleden won ik bij de Postcodeloterij van die dagjes uit. Ik koos toen voor de dierentuin in Emmen waar ik samen met De Scholier heenging en voor een uitje met fietsen, lunchen en een bezoek aan kasteel Amerongen of Huis Doorn. Die kaartjes die waren tot vandaag geldig en Mr. T. en ik hadden, op één poging na, nog steeds geen kans gezien om erop uit te gaan. Gelukkig lukt het afgelopen zondag wel. En wat was het toch fijn om weer ‘ns met z’n tweetjes op pad te zijn en echt een paar uur samen te zijn zonder anderen om je heen. Mr. T. draait om de week op zondag bardiensten bij de voetbalclub, is op zaterdag druk met het voetbalteam van De Scholier, werkt uiteraard nog en dat geldt ook voor mij. Het is, kortom, druk. Ook van de avonden blijft steeds minder tijd voor z’n tweetjes over omdat De Student inmiddels vaak ook tot laat opblijft en De Scholier door de weeks meestal ook pas rond 21.30 uur naar boven verdwijnt. Maar goed, dat allemaal geheel terzijde.

Ik koos voor Huis Doorn omdat ik de geschiedenis rondom Keizer Wilhelm II toch wel een interessante vind en we hebben echt genoten van een geweldige rondleiding door het huis. We hadden het geluk een zeer geïnteresseerde groep te hebben en de gids kon prachtig vertellen. Kortom: geweldig genoten. En ook genoten van de prachtige wandeling door de Kaapse Bossen.

Die Wilhelm II was een bijzonder heerschap en ik vind het bijna surrealistisch aandoen dat hij feitelijk nog maar zo kort (nou ja, kort) geleden leefde. Het is toch een volledig andere tijd dan de tijd waarin we nu leven terwijl Huis Doorn voor die tijd natuurlijk keimodern was.

Mr. T. en ik hebben ervan genoten en onze tijd op Huis Doorn zo goed besteed dat we pas tegen 17.00 uur de poort weer uitliepen. Tja, en om dan die lunchbon nog in te gaan leveren is ook een beetje raar nietwaar? We keerden dus huiswaarts richting onze bloedjes van kinderen en genoten een kleine twee uur later van friet op de bank.