Mes

Dit logje hoort met recht in de categorie ‘hoe heb ik het toch in hemelsnaam bijna 30 jaar zonder kunnen doen’. Want, sinds ongeveer twee weken ben ik dus -eindelijk- in het bezit van twee heel goede messen. En dan bedoel ik ook echt héél goede messen. Ik kocht een koksmes en een broodmes en besteedde daar een deeltje van mijn dertiende maand aan. De Student drong er al langere tijd op aan en ze zei steeds dat ze zelf, als ze het huis uit gaat, ook van die heel goede messen wil. Dat komt natuurlijk ook voor een deel omdat die bij haar opleiding ook gebruikt worden en als je dan op school met superieur materiaal werkt en thuis met die botte messen van ons, dan snap ik dat ook wel. Die nieuwe messen passen ook wel bij het steeds serieuzere koken dat ik doe dus ooit wordt het nog wel wat met mij. Denk ik. Het heeft alleen duidelijk wat tijd nodig.

En nu ik die messen dus in gebruik heb denk ik echt iedere keer ‘hoe heb ik het toch in hemelsnaam bijna 30 jaar zonder kunnen doen’. Want wat is het een zaligheid: messen die het gewoon doen. Die als het ware zonder amper kracht te moeten zetten overal doorheen snijden. WAT EEN ZALIGHEID!!! Oh ja, en uiteraard kocht ik ook snijplanken die bij dit soort messen horen, want glazen snijplanken, zie zijn dus blijkbaar echt uit den boze.

Nu moet ik natuurlijk nog de juiste snijtechnieken aanleren en dan wordt het nog professioneler hier in onze keuken.

Wat voor messen heb jij? Dure of goedkope? Slijp je ze zelf?

15 gedachten over “Mes

  1. Ik kocht een hele dure messenset, nou ja ik liet me die aansmeren bij een huis-aan-huis-verkoop. Maar nu, zo’n acht jaar later, ben ik er nog supercontent mee want ze blijven scherp (mits ze af en toe even aan te scherpen natuurlijk). Ik neem er ook altijd minstens eentje mee op vakantie want die botte mesjes die je in vakantiehuisjes vindt en waar ge met uw bloot gat op kunt gaan zitten om het op zijn vuil Vlaams te zeggen, daar kan ik niet meer mee werken 😀

  2. Wij hebben ook goede (en scherpe!) messen. Zo’n hele set. Eigenlijk gebruik ik steeds dezelfde 🙂 Ik bedenk me nu ineens dat ik er eigenlijk nog nooit mee in mijn vingers heb gesneden.

  3. Oh ja, goede messen in de keuken zijn een must!!! Als we een weekje Center Parcs doen met de kids, neem ik ze zelfs mee. Want oh, oh, wat zijn botte messen irritant. En in Nieuw Zeeland en Australië kocht ik ze, zodat ik tenminste telkens een goed mes ter beschikking had in de keukens van de hostels. Dat ding ging dan elke keer mee. En ik liet hem achter toen ik weer vertrok, natuurlijk 🙂

  4. Goede messen. De eerste erfde ik van mijn overleden tante Hilde die zo lekker kon koken. Thuis ook mee grootgebracht: goed gereedschap is het halve werk. Dus in de keuken en in de schuur liever een paar goede gereedschappen dan veel meuk.

  5. Voor wat wij er mee doen zijn onze messen goed genoeg, we hebben er een apparaatje voor om ze te kunnen slijpen, behalve natuurlijk het gekartelde broodmes.
    Ik moet stiekem een beetje gniffelen om het filmpje, wat een hoop dure woorden voor heel gewonde dingen als groente in blokjes of reepjes te snijden. Nee klopt, ik ben duidelijk géén keukenprinses.

  6. Hier ook razend dure messen, maar heerlijk dat dat is! We nemen ze zelfs mee op vakantie, echt waar!
    ManLief heeft ze uitgezocht, global is het merk en we hebben er nu 6 (!!!). Twee grote messen, onmisbaar als je ook geregeld samen in de keuken staat, een kleinere die we een stuk minder gebruiken maar die straks de kindjes vast goed zal passen, een broodmes, een kaasmes en een fruitmesje dat heel fijn in de hand ligt. ManLief gaat ook over het slijpen en ik heb dan weer de snijplanken ooit uitgezocht.

  7. Ik gebruik al jaren goede messen. Destijds met Airmiles gekocht bij de AH. Ik zou niet zonder kunnen en ben in staat om die messen mee te nemen als wij bijvoorbeeld een kookworkshop doen. Slijpen is wel even een dingetje. Daar moet ik nog achteraan. We hebben wel een aanzetstaal.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *