Er was een boel rumoer over ‘Het beste wat we hebben‘ van Griet op de Beeck maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik ook dit boek van haar weer met heel veel plezier gelezen heb. Want wat een beauty toch weer al is het uitgangspunt natuurlijk heel erg triest.

De zitting was in volle gang, maar Lucas stond op en liep de raadkamer uit. Soms weet een lijf beter wat te doen dan alle opgetelde rationaliteit. Hij stapte in zijn auto en zonder veel nadenken reed hij naar de brug, de brug waar elk jaar gemiddeld veertien mensen af sprongen.

Het beste wat we hebben is een boek over stoppen met almaar doorgaan en stil blijven staan, over de complexiteit van collectief oud zeer, over hoever de schaduwen van het verleden reiken, over afscheid durven nemen, over de schoonheid van echte soorten samen, over wat een mens kan doen in een wereld zoals die van nu.

Ik vond het echt een heel, heel indrukwekkend boek. Geschreven in de zo mooie stijl van Op de Beeck. De personages zijn bijzonder mooi uitgewerkt en de onverwerkte verleden (ik dacht dat dat verledens moest zijn, maar dat woord moet in het meervoud toch echt zonder ‘s’, maar dat dan weer geheel terzijde) van de personages maken duidelijk waarom ze zijn zoals ze zijn. Ik heb Lucas, Suzanne en Riley echt in mijn hart gesloten. Zeer de moeite waard dus!

Van Val McDermid vond ik de reeks met Tony Hill in de hoofdrol echt om op te vreten zo mooi. Helaas is het al weer enige tijd geleden dat er een boek met hem in de hoofdrol verscheen dus ik moest genoegen nemen met ‘De man die zijn sporen wiste‘.

Als de jonge Gabriel Abbott levenloos is aangetroffen op een parkbankje, ontdekt rechercheur Karen Pirie via zijn DNA dat zijn moeder 22 jaar geleden vermoord werd. Tegelijk speelt een andere cold case: een bomaanslag door de IRA in diezelfde tijd. Maar er klopt iets niet. Bij heropend onderzoek blijkt dat een bekende charismatische politicus indertijd op het vliegveld aanwezig was. Van alle kanten wordt Karen Pirie tegengewerkt. Iemand probeert haar zelfs te vermoorden.

Dit was een aardige thriller maar niet veel meer dan dat. McDermid heeft blijkbaar ook meer boeken geschreeven met Pirie in de hoofdrol, maar wat mij betreft haalt deze dame het niet bij Tony (en Carol Jordan). Een aardig boek voor tussendoor, maar als je echt iets moois wilt lezen moet je echt voor het boek van Griet op de Beeck gaan. Er schijnen nog twee boeken te volgen op dit deel, dus dat is mooi.