Ach kijk dan toch, die foto’s hieronder. Allemaal van het oude ziekenhuis dat op dit moment gesloopt wordt hier. Al in 1845 kwamen de zusters hier in de gemeente zieken en hulpbehoevenden te hulp en rond 1910 werd er een heus ziekenhuis gebouwd. In dat ziekenhuis zijn allebei mijn dochters geboren, maar zij hebben niet meegemaakt wat de kindjes hieronder meemaakten. In de zon boven op het dak een middagdutje doen. Tja, buitenlucht is nu eenmaal goed voor de kindjes.
De eerste steen wordt gelegd.
Prachtig foto van de zusterzusters. Een hypermoderne operatiekamer in 1914.
Monsigneur Bekkers bemoeide zich ook met het ziekenhuis. Hier zegent hij in 1961 de nieuwe kinderafdeling in. 14 Jaar later zou ik er ruim 5 weken liggen.
De telefooncentrale in 1970. Heeft u een momentje?
En de centrale balie van de intensive care in 1978. De patiënten worden goed in de gaten gehouden.
Zo zag het ziekenhuis er in in 1958 uit. Een prachtig pand.
Uiteindelijk was daar niets meer van over, want zo lag het ziekenhuis er op het laatst bij. Inmiddels wordt dit gebouw gesloopt want het ziekenhuis is, na een fusie, verhuisd naar een buurgemeente. Daar was uiteraard nog een heleboel gedoe over, maar ach, het maakt mij niet zoveel uit of ik via de snelweg naar het nieuwe ziekenhuis rijd of via de lokale wegen naar het oude. Het kost allebei evenveel tijd. En het nieuwe ziekenhuis is hartstikke modern en goed geoutilleerd.
En wat komt er op de plek die vrijkomt? Er komen zorgappartementen en allerlei soorten woningen. Inbreiden heet dat en dat is mooi voor de gemeente.
Hoe zit het bij jou? Woon je ver van het dichtstbijzijnde ziekenhuis vandaan of valt dat mee? Heb je keuze in ziekenhuizen en waar hangt jouw keuze dan vanaf?
Het dichtstbijzijnde ziekenhuis ligt in Capelle a/d IJssel maar ik geef de voorkeur aan het ziekenhuis in Gouda.
Toch jammer dat dergelijke gebouwen gesloopt worden.
Vervelend dat je als kind 5 weken in het ziekenhuis lag…
Ik zou zelf gewoon kiezen voor het ziekenhuis dat het dichtste bij is. Vriendjelief is nog steeds onder behandeling van het VU in Amsterdam maar voor ons is het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk nu dichterbij. Het brandwondencentrum dus. Zij hadden als eerste ziekenhuis in Nederland een brandwondencentrum omdat er vaak patienten met brandwonden binnenkwamen van de hoogovens daar in de buurt. Ik wist niet eens dat het ook een ‘gewoon’ ziekenhuis was.
Geweldige foto’s bij je logje trouwens!
Ik groeide op in een dorp. Dichtstbijzinde ziekenhuis was 12 kilometer verderop, in een naburig stadje. Daar waren er ooit twee, maar sinds 1988 nog maar 1. Voor veel andere zaken en specialismes moest je trouwens toch naar de stad waar ik nu woon, 30 kilometer verderop. Daar waren er ook twee, maar die gingen in 1998 al samenwerken en hebben sinds een paar jaar een megagroot niet gebouw (grootste niet-academische ziekenhuis van Nederland. Ik vind het een prettig ziekenhuis. Voor wat ik tot nu toe nodig heb gehad, heb ik nog niet de behoefte gehad om elders te kijken.
Oeps, ik dacht hier al een reacttie achter gelaten te hebben, zeker vergeten te plaatsen!
Maar oke, in de randstad zijn ziekenhuizen genoeg, Wij gaan zelf bij voorkeur naar een middelgroot ziekenhuis in Delft, qua rijtijd ongeveer evenveel als de twee grote Haagse ziekenhuizen waar we ook binnen een half uur kunnen zijn.
In het vroegere Westeinde ziekenhuis in het centrum liepen ook van die nonnen met die grote witte kappen op de mega grote zalen. Er werd strikt de hand gehouden aan bezoektijden en aantal bezoekers. Nu liggen er vooral veel zieken met een andere culturele achtergrond en kun je het treffen dat op je kamer een hele familie bij je buur,man/vrouw op bezoek komt die ook eten voor de patiënt meeneemt.
Onnodig te zeggen dat , wanneer je echt ziek bent, allemaal niet prettig is, dáár wil ik dus liever niet liggen.
Eén van de voordelen van de randstad, is dat er altijd een ziekenhuis in de buurt is. Gelukkig kom ik daar zelden…
Het begon al gelijk goed in je prille leven vroeger,hup naar buiten met dat kind.
Wij hebben 3 ziekenhuizen vrijwel om de hoek,de huisarts woont verder weg,gek genoeg.
dichtstbijzijnde ziekenhuis is eh, half uurtje denk ik? als het verkeer meezit. vond dat toen we hier kwamen wonen nog wel een dingetje, aangezien ik altijd op loopafstand van ziekenhuizen heb gewoond, maar ja. wel irritant vind ik dat je altijd naar een ander ziekenhuis moet, heb alles in de buurt al wel gehad ondertussen en ben nu beland bij het amc, maar het voelt erg onpersoonlijk allemaal, vergelijken met vroeger/ op het platteland..
waarvoor lag jij 5 weken lang in het ziekenhuis toen eigenlijk?
Voor een heupgewrichtsontsteking. Weet er uiteraard het fijne niet meer van. Kon ineens niet meer lopen en heb een hele tijd met een soort van gewicht aan mijn benen in het ziekenhuisbed gelegen.
We wonen dichtbij het AMC en het OLVG is ook niet heel ver. Ben niet echt een fan van het AMC maar onze beide kinderen zijn er wel geboren. Ga zelf liever naar het OLVG. Ga natuurlijk het allerliefst niet.
Dochter werd 2,5 jaar geleden na een lelijk gebroken pols doorverwezen naar het LUCAS. Dat heet nu OLVG West. Erg leuke kinderafdeling en lief personeel.
Ik woon praktisch in de SEH. 0,8km of zo.Lopen is sneller dan de auto pakken..
Wat een geweldige mooie oude foto’s zeg!!!
Ik woon in Den Haag.
Ik kan kiezen uit 5 en dan tel ik Zoetermeer en Delft niet eens mee.
De keuze, ja, hangt momenteel er toch echt vanaf of de Oncologie goed aangeschreven staat.
Niet schrikken van deze opmerking want zover ik weet is er niets actief 🙂
Mijn favo ziekenhuis vroeger was het toenmalige Slotervaartziekenhuis in Amsterdam. Helaas wel een eental keren in gelegen, zelfs toen ik in Lelystad woonde. Heb heel vaak in een dorp/stad gewoond waar geen ziekenhuis was. In Zeist waar ik nu woon is er wel een. Het Diakonessenhuis. Hoor soms verhalen en dan denk ik.. ik ga wel naar het UMC, ook vlakbij. Maar gelukkig heb ik al 27 jaar niet meer in het ziekenhuis gelegen. Hoop dat het zo blijft, af en toe een specialist bezoeken is niet zo’n ramp.
Even was ik in verwarring bij het lezen van je verhaal want het is identiek aan het verhaal van Amersfoort.
1 kind is geboren in dezelfde kraam kamer waar ik ben geboren. Idem voor de kinderen van mijn zussen.
December 2013 werd het nieuwe zkh in gebruik genomen waar ik nu werkzaam ben. Er is bij ons een eeuwige ‘strijd’ tussen de stad en het naastliggende dorp. Hilariteit alom aangezien als je het heel strak bekijkt het nieuwe zkh staat op dorps grondgebied. De beide voormalige ziekenhuizen worden appartementen complexen.
En die foto met die wiegjes buiten 💖
Leuke foto’s van het oude ziekenhuis. Die tijd is inderdaad voorbij. Hier is ons stedelijk zieknhuis veranderd in een “gezondheidscenrum” waar fysiotherapeuten, een artsenpraktijk, een kleine poliekliniek voor bloedprikken en een verwarmd zwembad voor handicaptræning geplaatst zijn. Wij hebben op 20 km afstand twee zogenaamde “superziekenhuizen”.
Ik vind de term INBREIDEN fantastisch!
Jammer dat het oorspronkelijke pand verdwenen is; dat zou een fantastisch project geweest zijn om te herbestemmen en er appartementen e.d. in te voorzien. Wat er nu staat is zo “standaard”architectuur dat ik wel snap dat ze het afbreken en vervangen…
Ik woon op 2,5km van het ziekenhuis, dus ik kan er zelfs te voet naartoe (hoewel, de kans is klein dat ik – wanneer ik er zo erg aan toe ben dat ik naar het ziekenhuis moet – in staat ga zijn om te wandelen 🙂 ).
Wij reden altijd naar dat andere ziekenhuis waarmee jouw ziekenhuis is gefuseerd (volg je het nog :-)). Het nieuwe ziekenhuis vind ik prachtig en is voor mij maar een klein stukje verder weg dus geen enkel probleem.
Prachtige oude foto’s. En dan die wiegjes op het dak. Gaaf.
Wij moeten ongeveer 16 km rijden naar het ziekenhuis in Turnhout. We hebben geen keuze hier of we zouden 30 km verder moeten gaan kijken naar een ziekenhuis. Maar we zijn heel tevreden hoor.