Maandelijks archief: maart 2018

Heelmeester & Het dameskoor van Chilbury

Geplaatst op door
5

Ik geloof dat ik wel een soort van ‘fan’ van Marcel Vaarmeijer ben inmiddels want na een tweetal (1 en 2) eerdere boeken heb ik ook weer genoten van ‘Heelmeester‘. Het zijn bijzondere boeken die Vaarmeijer schrijft. Ik kan ze niet echt in een genre plaatsen, maar dat is ook niet zo belangrijk denk ik. Ze zijn gewoon heel, heel gaaf.

Heelmeester begint in Zürich, in 1971, als Himmel Grünewald acht jaar oud is en met een scheikundig proefje zijn ouderlijk huis opblaast. Na zijn studie treedt Himmel in dienst bij zijn vader Karl, in de Grünewald-privékliniek. Himmel en zijn vader Karl zijn mensendokters die geloven dat er meer kan dan wat de farmaceutische industrie hun verkoopt. Zij willen helpen en genezen. Lange tijd gaat het goed, maar dan dreigt een verraderlijk geheim uit het verleden de kliniek, en de familie, fataal te worden.

Laat ik me beperken tot een paar woorden die voor mij het boek omschrijven: prachtig, complex, humoristisch, aangrijpend, indringend, absurdistisch en filosofisch. Vaarmeijer gebruikt prachtige zinnen, verweeft doordenkertjes in zijn verhaal en maakt daarmee dit boek het lezen meer dan waard.

Het tweede boek in dit logje ‘Het dameskoor van Chilbury‘ van Jennifer Ryan. En ik moet zeggen: ook dit was een tof boek. Ryan deelt het boek in hoofdstukken in en die hoofdstukken zijn dagboekfragmenten van de personages of brieven die ze aan anderen schrijven. Daardoor lukt het heel goed om de lijn in het boek vast te houden.

Kent, zomer 1940. Engeland staat aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. De vrouwen uit het dorpje Chilbury komen in opstand. De dominee wil het kerkkoor opheffen omdat alle mannen zijn opgeroepen. De tijd is gekomen om traditionele patronen te doorbreken. Terwijl de oorlog door hun levens davert, proberen vijf zeer verschillende vrouwen en meisjes uit alle macht het thuisfront te inspireren met hun muziek. Dan wordt Chilbury getroffen door een bombardement.

Er is een aantal wat rare personages in het boek die in mijn ogen wat overdreven zijn wat mij ook niet helemaal past bij die tijd maar erg storend is het niet. Het was mooi om te zien hoe de verschillende verschillende personages zich ontwikkelen als de oorlog wat langer duurt. Wat dan weer wel jammer was vond ik dat het boek maar een relatief korte periode beschrijft. Ongeveer een half jaar tot het najaar van 1940. Maar goed, wie weet komen er nog wel meer boeken over het dameskoor. Het zou volgens mij in ieder geval een prachtig uitgangspunt zijn voor een mooi kostuumdrama van de BBC!

Naar welk boek zou jouw voorkeur uitgaan?

Over Ali B, Elbow en oordoppen

Geplaatst op door
20

Oh wat zijn er toch veel leuke dingen te zien en te doen. Dat begon vandaag een week geleden met de show van Ali B. Hahaha, nooit gedacht dat ik ooit naar die gast zou gaan, maar van vriend W. hoorde ik dat zijn cabaretshow toch wel heel erg de moeite waard is. En wij hebben nu eenmaal de afspraak dat we elkaar vergezellen als we niemand anders kunnen vinden om naar een theatervoorstelling te gaan dus ik ging met hem mee naar Ali B. Ik heb met volle teugen genoten. Wat een heerlijke voorstelling. ‘Koorts‘ is een superleuke show, lekker actueel (je zult maar de manager van rapper Boef zijn), af en toe confronterend en er is volop interactie met het publiek. Dus denk je nou ‘ja, ja Ali B, dat zal allemaal wel meevallen’. Verleg net als mij je grenzen en ga! Ik denk echt dat je er geen spijt van zult hebben.

En toen mocht ik afgelopen maandag eindelijk, eindelijk, eindelijk naar Elbow. Samen met -wederom- vriend W. en mijn neef en zijn vriendin togen wij richting Afas en ik kan niet anders dan laaiend enthousiast zijn. Wat een prachtige muziek, wat een mooie show. Echt, met volle, volle teugen genoten net zoals deze meneer van Oor. Een tijd geleden heb ik de verzamel-cd van Elbow gekocht (die hadden ze eerst nooit) en die cd werd zo ongeveer volledig gespeeld en wat is het toch heerlijk als je gewoon zo goed als alle nummers van een concert kent.

 

Voor aanvang van het concert aten we een hapje en dat evenementenmenu daar smaakte prima en ging lekker snel. Je hebt natuurlijk ook niet al te veel tijd als je naar een ongeplaceerd concert gaat. En de tijden van ‘midden in de arena’ willen staan die heeft deze dame al jaren geleden achter zich gelaten. Gelukkig hadden we vier prima stoeltjes op de tribune en vanaf daar zagen we het concert prima.

Ik heb trouwens voor het eerst oordopjes gedragen tijdens een concert. Laatst bij Depeche Mode dacht ik al ‘oei, dit gaat wel heel hard’ en laatst was ik op een feest en daar stond de muziek zo ongelooflijk hard dat ik nu nog af en toe een soort van piepje in mijn oren heb. En als je je dochter zegt dat ze goed op haar gehoor moet letten, dan moet je zelf uiteraard het goede voorbeeld geven. Ik moet zeggen: het viel zeker niet tegen. De muziek klonk nog heel tof. Het enige wat dan raar klinkt is je eigen stem en je hebt geen idee hoe hard (en hoe vals ongetwijfeld) je zelf aan het meezingen bent.

Draag jij oordopjes bij een concert? En hoe is het eigenlijk met je oren? Doen ze het nog goed?