Het is *&#$*@#(!:!@ niet te geloven, maar het is wéér gebeurd! Opnieuw is de telefoon van De Student gestolen. Echt, ik vind het zo ongelooflijk k*t voor haar. De Student was met Koningsnacht in Eindhoven stappen en daar was het uiteraard helemaal gezellig en dolle pret. Totdat … ze ontdekte dat haar telefoon wéér uit haar tasje verdwenen was. Vette paniek, verdriet en stress voor het meisje. En ja, op zulke moment zijn het echt nog gewoon kinderen.
Dubbelsneu was dat ze haar gloedjenieuwe rijbewijs in het hoesje van haar nog redelijk redelijk nieuwe telefoon had gestopt. Want nadat haar vorige telefoon gestolen was heeft ze het ruim anderhalf jaar met een heel simpel smartphoontje (die heul traag was en heul slechte foto’s maken) gedaan en pas afgelopen november beloonde ze zichzelf, na het behalen van haar propedeuse, met een nieuwe telefoon die heul snel was en heul goede foto’s maakte en nog meer geweldige kwaliteiten bezit.
Extra stress gaf haar toch wel het feit dat dat simpele smartphoontje inmiddels zo goed als deaud is, zodat die niet meer te gebruiken is (en daarbij die nieuwe simkaart laat nu ook extra lang op zich wachten in verband met Koningsdag) wat betekende dat ze én een nieuw rijbewijs én een nieuwe telefoon moest kopen. En hoewel ze best wat uren per week werkt werd het haar toch even allemaal te veel; want én dat nieuwe rijbewijs (ik heb haar gezegd dat ik één keer voor haar een rijbewijs betaal) betalen, én die nieuwe telefoon, én heel nodig nieuwe kleding moeten kopen want echt ze heeft ook niets om aan te trekken én dan ook nog sparen voor de vakantie: hoe ging ze dat in hemelsnaam redden? Ze werd er enorm verdrietig van. Dus streken Mr. T. en ik over ons hart en bedachten we dat we, omdat dat huis nu toch verkocht is, onze beide dochters best een mooi bedragje konden schenken zodat de nood bij vooral onze oudste dochter even geledigd zou worden. Haar snoet toen ze dat hoorde was onbetaalbaar. 😉 En wat De Scholier betreft: die kreeg een deel op haar lopende rekening, maar de rest ging mooi naar de spaarrekening. Want zij heeft ook echt niets om aan te trekken en ze ging gisteren voor het allereerst met haar nichtje shoppen in Eindhoven en dat is gewoon hartstikke spannend (en ook heel goed gegaan).
Enfin: afgelopen zaterdag kreeg ze via messenger trouwens een berichtje dat iemand haar rijbewijs gevonden had, dus dat was wel heel erg fijn! Maar die iemand heeft het rijbewijs afgegeven aan iemand achter de bar bij het festival waar ze was en sindsdien hebben we nog helemaal geen contact gehad met die organisatie dus we weten niet eens of het wel echt terecht is. En op een bepaald moment zullen we toch echt een nieuw rijbewijs moeten gaan bestellen (we hebben dat nu toch maar even verzet van vandaag naar morgen en hopen dus vandaag iets te horen van de organisatie).
Het schijnt in de mode te zijn, dat stelen van andermans telefoons. In de afgelopen paar weken heb ik van twee andere meiden gehoord van wie de telefoon gestolen is, echt zo niet tof dit soort dingen. Die jeugd van tegenwoordig is zo ongeveer vergroeid met hun telefoon en ze voelen zich zonder totaal van de rest van de wereld afgesloten. Ja je kunt via messenger wel met elkaar in contact blijven, maar het is gewoon zo dat ze zonder whatsapp totaal niet op de hoogte zijn van de steeds maar weer veranderende afspraken en dergelijke die er gemaakt worden. En hoe lastig is het wel niet om in contact te blijven met Je Lief zonder telefoon. En met je ouders. En hoe klote is het wel niet dat je geen snapchats kunt versturen. En ook is het niet tof dat je het nieuws niet kunt volgen. Et cetera, et cetera.
Maar het allerergste is nog wel denk ik dat ze zo ontgoocheld is, dat ze niet begrijpt waarom mensen dit doen. Dat kan ze echt niet begrijpen. Gelukkig maar, dat ze dat niet kan begrijpen denk ik ergens.
Goed: ik denk dat er komende week wel weer een nieuwe telefoon in gebruik genomen zal worden. En wat er ook in gebruik genomen gaat worden is een tasje met én een goede rits én een klep (en dan bij voorkeur ook nog een hangslot erop).