Bijzonder

Gisteren maakte ik alweer mijn zevende lintjesregen mee en wat is het toch ieder jaar weer een feestje om daar deel van te mogen uitmaken. Ook dit jaar mocht onze burgemeester een mooi aantal mensen in het zonnetje zetten en van 8 van die mensen had ik de volledige aanvraag behandeld.

Bijzonder was het dat de moeder van een vriendin van mij gisteren een lintje kreeg en dat ik dus heel lang met een groot ‘geheim’ rond heb gelopen. Niet alleen richting mijn vriendin, maar ook richting mijn moeder omdat beide dames elkaar al jaren kennen en elkaar wekelijks zien. Bijzonder dus ook dat mijn ouders dit jaar bij de uitreiking aanwezig waren.

Ook bijzonder was het dat we dit jaar iemand mochten onderscheiden die de onderscheiding kreeg voor het feit dat hij ‘alleen’ mantelzorger is. De criteria hiervoor zijn erg streng. Zeker als het om mantelzorg in de eerste graad gaat omdat in feite toch wel verwacht mag worden dat men voor elkaar zorgt nietwaar? Tenminste, dat vind ik wel. ‘In goede en slechte tijden’ hoort nu eenmaal bij het leven. Als echter bijvoorbeeld vroeg in een relatie een partner op relatief jonge leeftijd door een ernstig ongeluk of een chronische ziekte veel zorg nodig heeft en die wordt dan gedurende vele (en dat moeten echt vele) uren per dag verleend door de andere partner/mantelzorger en als er door die mantelzorg ook nog sociale gevolgen zijn (bijvoorbeeld dat het gezin in een isolement raakt) of als het carrièreperspectief van de mantelzorger beperkt raakt, dan kunnen dat criteria zijn om een mantelzorger te onderscheiden. En dat was in bij deze meneer het geval. Het is echt heel bijzonder dat je dan in nauw overleg met de zieke partner en de aanvrager van het lintje intensief overleg voert hoe een en ander aan te vliegen. Omdat je juist in dit soort gevallen heel zorgvuldig te werk wilt gaan. En als je dan later tijdens de receptie van een aantal mensen die deze meneer niet eens kennen hoort dat ze dit zo’n mooi lintje vonden. Wauw! Hoe tof is dat dan wel niet, dat je daar aan mee hebt mogen werken.

Ook bijzonder dat van een mevrouw die het lintje kreeg de echtgenoot een half jaar geleden is overleden en dat je daar dan toch even bij stil staat en dat je haar gezicht ziet en weet dat dat moeilijk is, maar ook dat het zo fijn is om te horen dat hij wist van de aanvraag en dat hij ontzettend trots op haar was.

Bijzonder ook, de mevrouw die ridder werd en die heel, heel ziek is en te weten dat het maar de vraag is of ze over een half jaar nog leeft.

Bijzonder, bijzonder, bijzonder … ik zou hier heel veel bijzondere stukjes kunnen posten. Het waren stuk voor stuk bijzondere mensen die we vandaag een keer extra bedankt hebben voor hun jarenlange inzet voor de maatschappij.

Bijzonder ook de enorme positieve boost die die lintjes geven op sociaal media. Talloze ‘vind ik leuks’ en mooie felicitaties las ik al her en der. Facebook, twitter, instagram, websites van de kranten. Allemaal positief nieuws. En dat is wat de wereld zo veel mogelijk kan gebruiken: positiviteit!

Ik weet dat veel mensen altijd met het argument komen ‘er zijn er zoveel die een lintje verdienen maar die krijgen het niet’ en daar word ik eigenlijk een beetje moe van. Dat zal ongetwijfeld zo zijn, maar lintjes worden aangevraagd door de maatschappij, een gemeente heeft daarin geen enkele rol. En het voordragen is nog best een hele klus want deze moet goed onderbouwd zijn en breed gedragen. Uiteraard moet de te decoreren persoon ook nog van onbesproken gedrag zijn. En kwamen dit jaar deze mensen aan de beurt, misschien is het volgend jaar wel de beurt aan een van die zovelen die ook een lintje verdienen maar het tot op heden nooit kregen.

Goed, dat was gisteren. Vandaag de reünie gedecoreerden. Ook weer zo’n mooie happening die ik met veel plezier mag organiseren en dan komende week natuurlijk de dodenherdenking. Ik heb al jaren geen meivakantie meer op kunnen nemen, maar ach, als je zoveel leuke dingen mag doen op je werk in die periode, dan is dat toch ook een soort van vakantie. #Lovemyjob

Voor vandaag: een fijne Koningsdag! Ga jij nog iets speciaals doen?

15 gedachten over “Bijzonder

  1. Lijkt me erg lastig om te moeten kiezen wie in aanmerking komt…
    Wij hadden een vrijmarkt voor de deur :-). Heel apart om wakker te worden om half acht ‘s morgens en je straat al vol mensen te zien.

  2. Lijkt me heel bijzonder om als gemeentefunctionaris mee te werken om de lintjesuitreiking mogelijk te maken.
    Twee jaar geleden ben ik bij een uitreiking geweest en ik vond het heel leuk om mee te maken. Stiekem denk ik wel eens: wat zou ik het leuk vinden om er eentje te krijgen, maar dat zal wel nooit gebeuren, vrees ik, maar ik zou er wel van genieten.

  3. Dat vond ik zo mooi gisteren morgen, al die verhalen van mensen die veel voor de gemeenschap doen. Je wordt er blij van dat mensen zich hier voor inzetten en dat ze op deze manier de waardering krijgen die ze echt verdienen.

  4. Beetje jaloerse opmerking hè dat zoveel mensen een lintje verdienen. Hou ik niet van. Dat de regels streng zijn vind ik positief net als onbesproken gedrag. Zeker de laatste waardeer ik. Weet je nog waar je me vorig jaar zag maar niet naar me toe kon komen? Ben je daar dit jaar ook weer mee bezig?

  5. Wat ontzettend gaaf! Ik zag dat de moeder van een vriendin van onze jongste gisteren ook een lintje heeft gekregen. Zo mooi!
    Ik doe niet veel dit jaar… Zo in je eentje is daar niet zoveel aan, eerlijk gezegd… 😏

  6. Als ik eerlijk ben vind ik het lintje voor de mantelzorgende mevrouw meer terecht dan het lintje dat ieder Kamerlid vrijwel automatisch ontvangt na het verlaten van de kamer , ongeacht hoe hij/zij zijn werk heeft gedaan. Mag het dan als normaal genomen worden dat je als partner voor elkaar zorgt , ik neem ook als normaal dat je als Kamerlid je werk goed doet en dat is géén 24/7 taak, voor die mantelzorgende mevrouw is het dat wel en ik kan me behoorlijk inleven wat dát vraagt van een mens, meer dan je “mag aannemen”. Zeker in de huidige participatie maatschappij krijgen mantelzorgers veel meer op hun bord dan je zou denken.
    Wat mij betreft had je het lintje voor die mevrouw dus niet hoeven te verdedigen al vind ik het inderdaad normaal dat ik voor mijn demente lief zorg en verwacht ik daar zelf geen lintje voor.

  7. Ik heb tegenwoordig ook een lintje in huis, alleen is dat niet van mij… Ik zit nog steeds op het bericht ‘terugsturen’ te wachten.(of misschien was Pap’s graad niet dusdanig hoog dat dat ding terug moet.Toch eens uitzoeken.. 😉 )

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *